اکنون کشور در آستانه انتخاباتی بزرگ در مسیر مردم سالاری گام برمی دارد. خوشبختانه در این دوره شاهد نام نویسی کاندیداهایی از طیف های مختلف هستیم و این می تواند مبین این موضوع باشد که انتخابات در ایران در انحصار یک طیف و یا جریان خاص نیست.
مردم با شرکت در انتخابات به این باور عمومی می رسند که آرای آنها در آینده جامعه و کشورشان تاثیر گذار بوده و این زمینه را برای خدمت رسانی بیشتر از سوی جریانی که قدرت را در اختیار می گیرد فراهم می شود لذا انتخابات به معنای حقیقی آن با مشارکت حداکثری آن محقق می شود!
زمانیکه همه افراد جامعه از عوام تا خواص به این باور برسند که با تصمیم گیری خود در سرنوشت خود و روند حرکتی کشور در آینده سهیم خواهند بود، با شور و حرارت خاصی پا به عرصه انتخابات می گذارند و در پای صندوق های رأی حاضر می شوند.
شرکت پرشور وحداکثری درانتخابات گذشته و پیشرو، پیامهای واضح و نتایج روشن و ملموسی را از خود بجای گذاشته و از بین آنها دومورد از اهمیت والایی برخوردار است و این دو عبارتند از:
ا- اینکه عامه مردم در تصمیم گیری برای سرنوشت خود و روند حرکتی کشور در آینده سهیم خواهند بود، با شور و حرارت خاصی پا به عرصه انتخابات می گذارند و در پای صندوق های رأی حاضر می شوند.
2- مردم فهیم ایران با شرکت گسترده خویش و به نمایش گذاشتن حضور میلیونی خود در صحنه به کرات ثابت کرده اند که اجازه نخواهند داد بیگانگان برای سرنوشت آنها نسخه بپیچند و تصمیم گیری کنند.
این مقدمه نسبتا طولانی لازمه این بود تا به عربده کشی های فرقه منحوس رجوی در خصوص انتخابات اشاره شود.
این کولی های خانه به دوش که خود را قیم ملت ایران می دانند و داعیه آزادی و دمکراسی دارند باز زخم کهنه آنها که چیزی غیر از چرک و عفونت از آن خارج نمی شود سرباز کرده و با صدور بیانیه خواستار تحریم انتخابات و مشارکت مردم در اساسی ترین گام دمکراسی شده اند و از مردم عاجزانه می خواهد که در این انتخابات شرکت نکنند و در خانه خود بمانند: « کار بسیار آسان اینستکه در روز نمایش انتخابات هر کاری را انجام دهید به‌جز رأی دادن. مطمئن باشید در تغییر دوران این بزرگ‌ترین و راحت‌ترین کاراست»
البته این بماند برای بعد که فرقه در بیانیه خویش بار دیگر چهره کریه و خشونت طلب خود را به بخوبی به نمایش گذاشت و خواستار اغتشاش،هرج و مرج وتشکیل تیم ها، دسته‌ها و یکانهای ارتش باصطلاح آزادی‌بخش و کانونهای شورشی شده و هنوز با توجه به اینکه ناموس خود را برباد داده اند دم از اشرف و نظامی گری میزند.
در بند 2 این نسخه پیچیده شده برای مردم ایران آمده است که: آزادی و انتخابات آزاد بر اساس حق حاکمیت مردم!
حال سوال اینجاست که مگر در انتخابات گذشته چیزی غیر از آن بوده؟
مگر همین مردم نبودند که با شرکت در انتخابات و انتخاب آزادانه خویش باعث خلق شگفتی های فراوان و برهم زدن محاسباتی شدند که همه انگشت به دهان ماندند؟
اگراین انتخاب آزاد نیست پس شما اسم آنرا چه میگذارید؟حتما می گوید نمایش و خیمه شب بازی!
چرا شما جرات اجرای این نمایش و خیمه شب بازی را ندارید؟
حتما باید مثل مریم قجر باشد که خود را رئیس جمهور خود خوانده بداند و جرات این را هم نداشته باشد این ریاست جمهوری کذایی را که حتی دربین نیروهای خود به رای بگذارد تا ببیند نتیجه آن چه می شود؟
شما که از رای دو هزار نیرویی که همه هست ونیستش را در راه امیال شیطانی شما فدا و تباه کرده هراس دارید و بخوبی میدانید که اگر آنها را بحال خود واگذارید بقول معروف علی می ماند وحوضش لطفا از انتخابات آزاد دم نزنید.
لطفا از انتخابات آزاد دم نزنید!
