روز شنبه 26 فروردین تروریست های سوریه دست به یک جنایت بزرگ دیگر زده و با انفجار خودروی بمب گذاری شده در کنار اتوبوس هایی که ساکنان غیر مسلح شهرک های فوعه و کفریا را پس از چند سال محاصره به محل امن منتقل می کرد، صدها تن از آنان را کشته یا مجروح کردند و گفته می شود که حداقل 68 کودک در بین کشته شدگان قرار دارند.
البته از سران فرقه تروریستی رجوی که سابقه سیاهی در صدور دستور برای ترور کور، عملیات انتحاری، خود سوزی و کشتن مردم و انفجار اتوبوس دارند غیر از این انتظاری نیست. بخصوص حالا که با اخراج کامل از عراق دست شان از خونریزی مستقیم کوتاه شده و همزمان با شکست تمام عیار سیاسی و استراتژیک در بن بست های فروان گیر کرده اند و ریزش نیرو از این فرقه و حرکت به سمت فروپاشی آنقدر سرعت گرفته که مریم قجر ناچار گردید از فرانسه به آلبانی رفته و در آنجا مستقر شود و همراه خود بالاترین مسئولین فرقه را نیز ببرد تا شاید با برگزاری نشست های مستمر مغزشویی و ایجاد فشار روانی بر روی اعضای فرقه، جلوی ریزش نیروها را بگیرد. در چنین شرایطی سران فرقه می خواهند با لیسیدن پوتین ها و دستان تروریست های داعشی و القاعده و احرار الشام و… خصلت خشونت طلبانه و تروریستی خود را به اربابان جدیدشان نشان دهند.
دیگر نه تنها خبری از دلسوزی برای زنان و کودکان و درخواست نشست فوری از شورای امنیت و پر کردن سایت ها و دستگاه دروغ پرداز تبلیغاتی فرقه از تصاویر کشته ها و مجروحان نیست بلکه با این وارونه گویی که ناشی از کینه توزی آنها نسبت به صلح و آرامش بطور عام و شیعیان بطور خاص است، می خواهند به تروریست های داعشی پیام بدهند که تا نهایت رذالت با آنها همراه خواهند بود و به این گونه شاید مزدی از اربابان جدید خود که حامی این تروریست ها هستند بگیرند. کسی چه می داند شاید دیدار مک کین با مریم قجر جلسه برای پرداخت دستمزد همین مزدوری باشد؟
صالحی