علاقه به حفظ منافع ملی، این الزامات را هم دارد!

بر سازمان مجاهدین رجوی که نگرش” سیاه وسفید” برآن حکم میراند، تصور وحدت عمل بین جناح های حکومتی مشکل است وازاین رو درتفسیری با نام” خم شدن روحانی یا خم شدن سپاه” آورده است:
” پس از نمایش وحدت بین سپاه و دولت روحانی که رسانه‌های حکومتی از قول ظریف نوشتند: «در مقابل طرح آمریکا علیه سپاه اقدام متقابل می‌کنیم. و پاسدار جعفری اعلام کرد: «ترامپ بداند ما با دولت و وزارت‌خارجه یکدل هستیم» پاسخ به این سؤال که کدام باند به خط دیگری آمده است تبدیل به جنگی پنهان در پوش برجام و رابطه با آمریکا شده است”.
یعنی شما توقع داشتید که آقای ظریف درمقابل حملاتی که به عمده ترین نیروی دفاعی کشور میشود، واکنش منفی ای نشان نداده ودربرابر اینهمه قلدری سران یک کشوری که قصد جنگ افروزی وفروش سلاح در منطقه را دارد، دست مریزاد بگوید؟
یا فکر میکردید که فرمانده سپاه درمقابل این هجمه ی بزرگی که به دولت شده، اعلام بیطرفی کرده ویا ازآن حمایت کند؟
آیا این تصورات، مالیخولیایی نیست؟
ونیز:
” حسن روحانی هم در تلویزیون رژیم-19مهر به صحنه آمد و از جمله گفت:… برجام مورد اجماع همه مسئولان و مقامات اصلی کشور بوده، شورای امنیت ملی تصویب کرده، مجلس شورای اسلامی راجع بهش نظر داده، شورای نگهبان راجع بهش نظر داده، از همه مهمتر مقام معظم رهبری راجع به آن نظر داده، خوب ما یک اجماعی رو به‌دست آوردیم”.
مگر غیر ازاین بوده وبرجام تنها حاصل زحمات وتفکرات یک نفر میباشد؟!
مسلم است که تصویب داخلی آن، احتیاج به وفاق ملی داشته که اگر درکار نبود، شکل نمی گرفت.
درادامه:
” یاسر جبرائیلی معاون خبرگزاری سپاه پاسداران از باند خامنه‌ای در مقابل باند روحانی در کانال تلگرامی خود نوشته است: در جلسه غیرعلنی مجلس، کریمی قدوسی از مواضع خوب ظریف در رابطه با مقابله با آمریکا قدردانی کرد…”.
دست آقای قدوسی که به وظیفه ی ملی اش دراین مورد عمل کرده، درد نکند واین مسئله البته که باند رجوی وطن فروش را ناراحت میکند!
همچنین:
” جواد منصوری از پایه گزاران سپاه نیز نوشت: «برخی که گمان می‌کردند شاید آمریکا از اشتباهات گذشته‌اش در قبال ایران عبرت گرفته باشد، با مشاهده سیاستهای ضدایرانی این کشور به این حقیقت واقف شدند که هیچ اعتمادی به آمریکا نمی‌توان داشت”.
البته که سیستم آمریکائی به چیزی جز سلطه ی کامل برجهان راضی نیست وبنابراین اعتماد بدانهم دراین شرایط درست نیست!
اما همین امریکا بود که تا نفس آخر با ویتنام جنگید وزمانی که سفارتش درویتنام به هدف خمپاره های رزمندگان تبدیل شد وشکست اش قطعی، آنگاه به پای میز مذاکره آمد وبنابراین ماهم میتوانیم که خود را ازنظر اقتصادی ونظامی قوی کرده وبا آمریکا به گفتگو بنشینیم!
برای دردسترس بودن این مهم، ما بیش ازهمه به وفاق ملی نیازمندیم و باید که با تمام قوا در تقویت وفاق ملی کوشیده و بر دهان منافع گروهی وفردی خود لگامی شایسته بزنیم!
ایضا:
” روزنامه حکومتی ابتکار نوشت: «علی خرم سفیر اسبق در مقر اروپایی سازمان ملل…گفت: ما دقیقاً از نوع این پاسخ کوبنده اطلاعی در دست نداریم. و چه دلیلی دارد که صحبت از پاسخ کوبنده مطرح شود؟ اگر این جواب کوبنده که ما نمی‌دانیم چیست، موجب شود که آب به آسیاب ترامپ ریخته شود، می‌تواند تمام کشورهایی را که اکنون پشت سر ما قرار دارند را به نوعی تحریک کند. باید در این راستا متوجه تحولات بوده و عملی را انجام ندهیم که در آینده به ضرر کشور تمام شود”.
بطور کلی حق با این دیپلمات ایرانی است!
زمانی که آمریکای بشدت ضربه دیده در سوریه مانند مار زخمی عصبانی بوده وبخود میپیچد، هنگامی که 23 تریلیون دلار قرض آنرا زمین گیر کرده و آتش زیر خاکستر” جنبش وال استریت” نگرانش ساخته، محتاج به گل آلودکردن آب است وما البته که نباید با حرکات ناسنجیده، باو اجازه بدهیم که با صدور نصف ونیمه ی بحران خود با آتش افروزی ها و اسلحه فروشی ها، با خیال راحتتر برای تداوم جهانخواری خود نقشه و برنامه ی موثرتری بچیند!
وحید

خروج از نسخه موبایل