سران فرقه رجوی یا همان ماهی گیران همیشه شکست خورده ی آب های گل آلود، با تکیه بر نقض برجام سعی در تحریک نارضایتی مردم از اوضاع اقتصادی پیش رو را دارند. آن ها می خواهند با کوبیدن بر طبل معیشت، مردم را نگران کنند و با این توطئه عده ای را فریب و به خیابان ها بکشانند.
مریم رجوی با پرداخت پولهای گزاف به لابی های اروپایی و آمریکایی موقعیت سخنرانی و حضور در برخی جلسات بین المللی را پیدا می کند و اگر موفق به حضور در آن جلسات نشود دست کم سعی می کند پیام خود را به آن جلسه برساند. پیام هایی که تماماً خزعبلات، دروغ و تهمت های محض است اما نکته حائز اهمیت و مهم برای فرقه رجوی موقعیتی است که در این جلسات برای التماس عاجزانه ای در به رسیمت شناختن شورای مقاومتش پیش می آید. مریم رجوی هیچ پیام و سخنرانی در جمع خارجی ها را بدون تمنا برای برسمیت شناختن فرقه اش به اتمام نمی رساند.
این تلاش ملتمسانه و مستمر مریم رجوی بیانگر آن است که حتی اگر خارجی ها حرف های او را باور ندارند لااقل فرقه او را به رسمیت بشناسند تا بتواند به این ترفند عدم پایگاه و پشتوانه ی داخلی را جبران کند و توجیهی برای سرگرمی نفراتش در اشرف 3 داشته باشد.
شادی مریم رجوی در جریان نقض برجام توسط آمریکا کمتر از نتانیاهو نیست. چرا که هیچ یک از این دو به تبعات تحریم ها برای مردم فکر نمی کنند و در تلاشند نظام ایران را در تنگنا قرار دهند.
این اقدامات رذیلانه مریم رجوی هیچ گاه از حافظه تاریخی ملت ایران فراموش نخواهد شد و مریم رجوی تنها، ماهیتش را آشکار تر می کند و بی شک بازهم به مانند گذشته شکست خواهند خورد. اما موضوع مورد تاسف، وجود چنین موجودات پست و بی هویتی است که در سطح جهان خود را ایرانی معرفی می کنند اما خودشان بزرگترین دشمن ایران هستند.
