قهرمانی فرقه تروریستی رجوی در المپیک وطن فروشی و مزدوری

بعد از شروع بازیهای آسیایی یا همان المپیک آسیایی قهرمانان ایران خوش درخشیدند و صاحب مدالهای مختلفی شدند و نشان دادند که دارای غیرت ایرانی هستند. در این رابطه کلیه خبرگزاری ها و رسانه های معتبر به این رویداد پرداخته و در مراحل مختلف خبرهای آنرا پوشش می دهند. البته در این میان تنها گروهی که حاضر نیست و چشم دیدن موفقیت ورزشکاران ایرانی را ندارد فرقه تروریستی رجوی است. دستگاه تبلیغاتی فرقه رجوی سعی نموده اصلاٌ به داستان بازیهای آسیایی وارد نشود و انگار اتفاقی نیفتاده است این در حالی است که سران فرقه تروریستی رجوی هر اتفاقی که در دنیا می افتد خود را موظف می دانند و مانند نخود آش به اظهار نظر بپردازند ولی اکنون با خفه خون گرفتن سعی دارند این بازیهای مهم را از سر خود رد کنند.
البته فرقه تروریستی رجوی در المپیک های مختلفی شرکت نموده است که از آن جمله می توان به المپیک مزدوری و وطن فروشی که در عراق برگزار شد نام برد و چند سال بعد المپیک دیگری برگزار شد که این بار در کشور عربستان انجام گرفت و در این المپیک سران فرقه نشان دادند که حاضرند در مقابل دریافت پول حتی ناموس خود را بفروش برسانند.
در المپیک های دیگری از جمله آمریکا و اسرائیل شرکت نمودند که در هر دو آن قهرمان شدند و مدالهای مختلفی در زمینه وطن فروشی و جاسوسی و همکاری در ترور دانشمندان هسته ای و خیانت به ملت ایران به دست آوردند و اکنون به مهره ای تبدیل شدند که فقط با سرسپاری و مزدوری می توانند به حیات خفیف و خائنانه خود ادامه دهند.
حال این سئوال پیش روی ما قرار دارد اگر فرقه تروریستی رجوی فقط دشمنی با حکومت ایران دارد چرا مسابقات غیور مردان و شیر زنان ایران در میادین ورزشی را پخش نمی کند و حاضر نیست که یک خبر در این باره پخش شود؟ برای ما قابل فهم است چون از بس در طول سالیان در مغزهای بی محتوای اعضای خود فرو کرده که ایران در هیچ زمینه ای پیشرفت نداشته و به سمت قهقرا حرکت می کند. اکنون اگر موفقیت ورزشکاران ایرانی را پخش کند اعضای تهی مغز هم دچار تناقض شده که این چه داستانی است و در نهایت در پی جستجو جواب خود سر از بیرون تشکیلات در خواهند آورد.
سازمانی که از پخش مسابقه فوتبال ایران ترس دارد چگونه می تواند مدعی آزادی خواهی برای همین جماعت ورزشکار باشد؟
برای ما قابل فهم است که مناسبات فرقه رجوی همان تشکیلات خمرهای سرخ در کامبوج (پل پت) است که هیچ کس حق شناخت و آگاهی را نباید داشته باشد و اگر کسی از این مرز سرخ عبور کند در نهایت باید کشته شود و این گونه است که رجوی مزدور حاضر شده تن به خفت و خواری همکاری با آمریکا بدهد ولی حاضر نیست که یک مسابقه فوتبال برای ورزش دوستان در مناسبات خود پخش کند.
این مسئله چیز جدیدی نیست چون زمانی که من هم در مناسبات اشرف بودم شاهد بودم که مسئولین فرقه رجوی حتی حاضر نبودند مسابقات فوتبال جام جهانی و یا اروپایی را پخش کنند. آنان فقط از نفرات کار می خواستند و مایل بودند که مانند یک برده در خدمت اهداف ننگین رجوی باشند. پس بی حق نگفتیم که سران فرقه تروریستی رجوی در المپیک مزدوری و جاسوسی و وطن فروشی و خیانت و جنایت علیه ملت خود به قهرمانی رسیدند.
هادی شبانی