رجوی یک روز برای صدام وامروزهم برای ترامپ

آن موقع درجریان عملیات کردکشی وشیعه کشی برای حفظ موجودیت حزب بعث وامروزهم درتنگنای ترامپ دربی نتیجه بودن تحریم های 13 آبان 97، خود را به آب و آتش می زند تا ولی نعمت های وقت خود را خشنود نگه دارد.
رجوی یک ساعت بعد از اعلام تحریم های نفتی ترامپ علیه ملت ایران به عنوان پیاده نظام امریکا وارد کارزار شد ودر اولین واکنش به نیروهای وارفته خود اعلام آماده باش کرد.
فرقه مجاهدین از ماه ها قبل برطبل ترامپ می کوبید وبرای ملت ایران خط ونشان می کشید که وای به حالتان تا 13 آبان فرا رسد!
در جنگ جبهه ای کلاسیک نیروی پیاده نظام منتظر است تا نیروی توپخانه از پشت با آتشباری سنگین تعادل شکنی کند وسپس آنها حمله به خط ومواضع نیروی مقابل را عملی کنند. رجوی هم در این حین به خیال خودش نقش نیروی پیاده نظام ترامپ را بر عهده گرفته وبه محض اعلام تحریم ها توسط ترامپ طبق وظیفه ذاتی خود وارد عمل شده واعلام آماده باش وتهاجم حداکثری داده و هزاران حرف وخزئبلات فرقه ای بلغور کرده است.
رجوی گفته بایستی فرقه اش در دریای شورش شیرجه بزند!! این اعلام برای خشنودی ترامپ است. چون رجوی خودش خوب می داند یک بار در دریا واستخر بی آب صدام شیرجه زده وتاکنون فرق سرش براثر این ضربه به ته دریای بی آب صدام، ترکیده و زخمی لاعلاج برداشته است.
به گونه ای که آن شیرجه که بعد از مانورسرنگونی آن دوران زده شد منجر به خلع سلاح در استخر صدام ودامن پوشیدن درمقابل ارتش امریکا شد.
درادامه برای روحیه دادن وجلب توجه ترامپ، رجوی ازشاخ وشانه کشیدن سردار قاسم سلیمانی برای امریکا ناراحت شده وبه او برخورده به گونه ای که رگ گردنش باد کرده وغیرت خروسی دفاع از ارباب اورا به واکنش وا داشته است.
درادامه این آماده باش پوشالی درجریان موضع رجوی یک سئوال پیش می آید وآن اینکه راستی رجوی چرا از تهدید ایران علیه عربستان لرزه بر اندامش افتاده وناغافل به میدان پریده وموضع گرفته است؟
نان ودندان رجوی را عربستان وامریکا می دهند ومثال آن حدیث که می گوید:هرآن کس که دندان دهد نان دهد. اینک رجوی جیره خوارعربستان است ولاجرم مجبور است از دندانی که عربستان وملک سلمان به وی داده استفاده کند ودندانش را علیه ملت ایران نشان دهد. دقیقأ مثال زمان صدام.
درآخر رجوی دستش برای نیروهای خود خالی است. او مثل گذشته وعده هایش را تمدید کرد وگفت شب دراز است وقلندربیدار. یا نشیب وفراز هست یا وعده های توخالی کانون خرگوشی وبلف آخرش که شرایط به گذشته برنمی گردد.
این حرف ها نشان از خالی بودن دستان رجوی برای درون فرقه اش دارد.