هدف این یادداشت کوتاه، نقد سخنان سینا دشتی است که از کشته مرده های رجوی میباشد، اونوشته است:
” وجود فعال و بالنده و امیدبخش مقاومت و مجاهدین، که مثل قطارى پر هیبت روى ریل زمین و زمان به‌سوی مقصد سرنگونى در حال حرکت است، رژیم افلیج صداى سوت قطار را می‌شنود، لرزش را احساس می‌کند، اما قابلیت فرار از ریل، جهش به کناره‌ی امن، توقف قطار و نجات خود را ندارد”.
مجاهدین که چه عرض کنم، 2 تا 3هزار نفری از” القاعدین” با اکثریت پیر ومعلول که از سالیان گذشته شستشوی مغزی شده و تنها قادرند بطور ظاهری هم که باشد، درخدمت یک تا دو رجوی باشند که هردو درتضاد آشتی ناپذیربا منافع قاطبه ی مردم ایران قرار دارند، وضع طوری شده که خوشان نیزهیچ نفع مشترکی با مردم ایران ندارند وجملگی قلعه نشین وبدوراز واقعیات حاکم برجهان، نباید هیبتی داشته باشند ویا آقای دشتی معنی هیبت را نمیداند.
آقای دشتی!
این قبیل جماعت که قادر به تکان دادن شخص خود هم نیستند، نمیتوانند تبدیل به آن قطاری شوند که مورد نظر شماست!
حرکت دادن قطار تاریخ یک کشور، کار اکثریت مردم آنجاست وباند رجوی با این قلت نفرات، هرگز قادر به ایفای این نقش بزرگ نیست.
از همین روست حاکمیت هردغدغه ی خاطری که داشته باشد، مربوط باین” القاعدین” نیست واگر ادعا دارد که هست، یک برخورد دیپلماتیک انجام داده و میخواهد بگوید که مشکلات ما درحد کارهای این” القاعدین” است ومعنی دقیق آن، این است که چندان مشکلی موجود نیست.
من چقدر تلاش باید بکنم تا بشما الفبای درک برخوردهای دیپلماتیک را یاد بدهم که براثر تلقینات چند دهه ای، استعداد درک آنرا ازدست داده اید؟!
باز هم از زبان سینا دشتی:
“کارزار بزرگ همبستگى مالى با سیماى آزادى و مقاومت به‌روشنی نشان داد که استقلال مالى مجاهدین ریشه در قلب و جان ایرانیان دارد و حمایت و پیوستگى ایرانیان آزادیخواه در تبعید با کانون‌های شورشى قهرمان را به منصه‌ی ظهور نشاند”.
این دیگر نشد عزیز!
زمانی که مقامات کشورهایی بصراحت ادعا دارند که هوایتان را دارند و جیب های مریم را نیز مانند” مرحوم مسعود” پرخواهند کرد، صحنه آرایی برای نشان دادن کمک مردم به سیمای لجن پراکن رجوی، موضوعیت خود را ازدست داده وشما به عبث تلاش میکنید که آب رفته را بجوی برگردانده وادعای استقلال مالی بکنید.
ازاین یکی حتما بگذرید درزمانی که صدها میلیون دلار به روسپیان سیاسی پرداخت میشود که در نشست های بی پایان مریم حضور دارند و سخنرانی میکنند وخود اقرار به دریافت این مابه ازا ها میکنند.
پول هایی که درجیب مردم ایران جای نمیگیرد.
دوباره:
” به‌راستی‌که تمام نشانه‌های تحولات اجتماعى، سیاسى داخلى، بین‌المللی اقتصادى و … بیانگر ورود توده‌های مردم ایران به میدان نبرد نهائى براى تعیین تکلیف وضعیت شکننده‌ی رژیم، هستند”.
اگر مردمند که قرار است این تحولات را انجام بدهند، شمای ضد مردم دراین وسط، موقعیتی برای غلط کردن بوجود نخواهید آورد وبنابراین به معده ی خود صابون نمالیده ودر این شلوغی بدنبال آزاد کردن خود ازچنگال خونبار رجوی ها باشید وآنگاه بعنوان یک انسان آزاد، حرف هایتان را با ما درمیان بگذارید.
ما امثال شما ها را بردگانی بیش بشمار نمیآوریم و هرحرفتان را بحساب توصیه های دیکتاتور منفورتان گذاشته واهمیتی بدان نمیدهیم.
همچنین:
” راهى جز جهش روزمره در تلاش براى پاسخ دادن به ضرورت‌های جدى مبارزاتى این دوران نیست”.
جهش به شرایط وامکاناتی مانند داشتن فضا و آزادی واراده احتیاج دارد وآیا نیروهای شما درقلعه ی بسته ی مانز آلبانی قصد جهش دارند؟!
این عالی میتوانست باشد اما مواظب سرخود که به سقف زندان رجوی نخورد، باشند.
نوید
