گزارش شبکه تلويزيونی R.T.B.F بلژیک

 گزارش شبکه تلويزيونی R.T.B.F بلژیک
درباره فرقه مجاهدين خلق

12 دسامبر2006 — 21 آذر 1385

 


مجری: این هفته دادگاه اروپا حكمی را که به موجب آن، داراییهای سازمان مجاهدین خلق ایران بلوکه شده بود را لغو کرد. سامی هرمان و پاسکال بورگو در تهران با تعدادی از اعضای این سازمان دیدار کرده اند که اکنون از این گروه جدا شده اند. توجه شما را به این گزارش جلب می کنم:

 



 


گزارشگر (پاسکال بورگو): حتما شما این تصاویر را که مربوط به مجلس سنا در ماه اکتبر(2006 ) است، دیده اید: مریم رجوی میهمان خصوصی 7 تن از سناتورها بود. ملاقات رهبر مجاهدین در بلژیک باعث ناراحتيهای سیاسی دربلژیک و خشم ایران شد.
آرش این دیدار را خوب به یاد می آورد و در اعتراض به آن، نامه ای خطاب به سفارت بلژیک در تهران نوشته است. آرش قبل از جدا شدن از سازمان، یک دستش را در راه سازمان از دست داده است، می گوید : روشهای سازمان همان روشهای شناخته شده فرقه ها است

 


آرش صامتی پور: سازمان بعد از این که مرا مورد شستشوي مغزی قرار داد، برای انجام یک عملیات تروریستی به داخل خاک ایران اعزام کرد. از آن جا که در انجام عملیات موفق نبودم، تصميم گرفتم مطابق دستور سازمان دست به خود کشی بزنم. اما وقتی نارنجک را کشیدم در دستم منفجر شد و دست راستم را از جا کند.
گزارشگر: آرش اکنون مسولیت انجمنی از اعضای سابق سازمان را بر عهده دارد. همه آنها در عراق در قرارگاه نظامی سازمان حضور داشته اند.
بعد از حمله آمریکا در سال 2003 ، اعضای این سازمان مورد عفو حکومت ایران قرار گرفتند و حدود 300 نفر از آنها به ایران بازگشتند. با این همه، کابوسشان را از یاد نبرده اند.
این زن مانند بسیاری دیگر، به محض ورود به سازمان مجبور به طلاق شده است:

 


( خانم مصاحبه شونده ): می گفتند درست است که شما به طور فیزیکی از هم جدا شده اید اما این کافی نیست و باید از ذهنت هم شوهرت را پاک کنی.


(مرد مصاحبه شونده): رجوی می گفت باید جسم و ذهنتان را در اختیار من قرار بدهید چون من رهبر ايدئولوژیک شما هستم، خدای شما هستم.

 


گزارشگر: برای تحقیق درباره صحت گفتار مصاحبه شونده ها، به منابع دیگری مراجعه کردیم که همگی گفته های آنها را تایید می کنند. از جمله گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر که تیتر گزارش آن هیچ تردیدی بر جای نمی گذارد، خروج ممنوع

 


موارد به این شرح آمده است:
_ اجبار زوجها به طلاق
_اجبار اعضا به نگارش گزارشهای روزانه و انتفاد از رفتار و کردار و افکار خود
_ ضرب و شتم
_ محروم کردن اعضا از هرگونه رابطه جنسی
_ وقف مطلق روح و جسم اعضا در خدمت رهبران سازمان
البته مواردی از این بدتر نیز در گزرش آمده است:

 


_ حبس اعضا در زندانهای مخفی
_ حبس انفرادی بلند مدت
_ ضرب وشتم
_ خشونت و فحاشی
_ تهدید اعضا به اعدام
_شکنجه اعضا که دست کم در دو مورد به طور قطع، مرگ شکنجه شدگان را به دنبال داشته است.

خروج از نسخه موبایل