توهم يا حس خود بزرگ بيني
سازمان گويا از اين خبر ندارد كه درج يك آگهي در روزنامه تا چه حد ساده مي باشد و هر فردي مي تواند به هر عنواني مثل پيام تبريك ،تسليت و يا حتي خارج شدن يك بيمار رواني از خانه و بر نگشتن آن در روزنامه ها با پرداخت مبلغي آگهي چاپ كند و اين بار هم سازمان به مصداق دزد ناشي به كاهدان دستبرد زده است و عكس مريم رجوي را كه متعلق به سال 58 مي باشد در روزنامه زده است.
نكته قابل توجه اين است كه هر كس كه اين آگهي را مي بيند فكر مي كند مريم جان عزيز و دلبند يا ديوانه است و يادختر فراري مي باشد كه او را براي برگشت به خانه تشويق كرده اند ولي سازمان طبق روش ديرينه خود آنرا با آب و تاب بيان كرده و حتمأدر شهر اشرف نيز به مناسبت اين موفقيت در عرصه سياسي بين المللي جشني بر پا كرده اند تا بتوانند از ريزش نيرو جلوگيري و روحيه اي به نيروها بدهند اما غافل از اينكه همين نيروهاي سازمان دردل به اين كارها مي خندند ومي دانند تمامي اين كارها خيمه شب بازي اي بيش نيست و ظاهرأ مسعودو مريم با اين كارها فقط دارند سر خودشان را گرم مي كنند و احتمالا الان تك تك شوراي رهبري دارند به همديگر تبريك مي گويند كه مريم مهر تابان را به تهران آورده اند امادر كسوت يك ديوانه و يا يك دختر فراري.
لازم مي بينم مختصر اشاره اي نيز به اين داشته باشم كه در ايران و بخصوص نسل جوان خيلي ها حتي اسم سازمان نيز به گوششان نخورده است تا چه رسد به اينكه بخواهند از روي عكس سال 1358 مريم رجوي را بشناسند و بهتر است سازمان به جاي اين سرگرمي ها به اين فكر باشد كه تا كي مي خواهد با اين خيمه شب بازيها ، سر خود را همانند كبك زير برف فرو كند و چشمان خود را به روي حقايق ببندد زيرا تا آنجا كه از درون ايران مي توان فهميد پايگاه اجتماعي سازمان چيزي حدود زير صفر به تناسب جمعيت ايران مي باشد و بـا درج يـك آگهـي مختصـر و كوچك نمـي تـوان ادعاي موفقيّـت سيـاسـي نمود.
انجمن نجات – دفتر استان كرمانشاه
سليمان ره انجام
