نگاه هفته (17)
از 04.04.1385تا 18.04.1385
سفر المشهدانی به ایران و نقشه های مجاهدین در عراق
محمد حسین سبحانی
09.07.2006
در روزهای گذشته اخبار زیادی در مورد ایران، عراق و منطقه خاورمیانه وجود داشت که از جمله می توان به گسترش در گیری های نظامی در مناطق فلسطین اشاره کرد. به گزارش رادیو بی بی سی با پیشروی ارتش اسرائیل در باریکه غزه و افزایش تلفات و خسارت های ناشی از آن، نخست وزیر فلسطینی خواستار اقدام بین المللی در برابر اسرائیل شده است.
همچنین در هفته گذشته قرار بود مذاکرات ایران و گروه 5+1 بین لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت جمهوری اسلامی و خاویر سولانا دبیر کمیته سیاست خارجی پارلمان اروپاآغاز شود که به دلایل امنیتی از جانب گروه ایرانی لغو شد. با توجه به اینکه نگارنده در هفته گذشته مطلبی در لزوم جدیت بیشتر اتحادیه اروپا در برخورد با تروریسم بین المللی، تحت عنوان لغو ناگهانی ملاقات های مریم رجوی در پارلمان اروپا نوشتم از بحث پیرامون این موضوع پرهیز می کنم و به مطلبی پیرامون تاثیرات سفر محمود المشهدانی رئیس پارلمان عراق به ایران می پردازم.
در حالیکه سازمان مجاهدین در این روزها به شدت و با دروغ و عوامفریبی های بسیار از حمایت 5،200،000 نفر از مردم عراق از این گروه تروریستی سخن می گوید و برای چاپ اطلاعیه های مربوط به این دروغ به صورت آگهی، ده ها هزار دلار به روزنامه های مختلف پرداخت می کند، محمود المشهدانی بعد از کسب ریاست پارلمان عراق، در نخستین سفر خارجی خود به ایران رفت.
همانطور که مطلع هستید بعد از سرنگونی صدام حسین در عراق ، سازمان مجاهدین تلاش کرده که همچنان نیروهایش را به صورت گروگان های مسعود رجوی در عراق نگه دارد، زیرا از یک طرف مسعود رجوی می تواند این نیروها را سپر نجات خود کند و از طرف دیگر وی و مریم رجوی می توانند خود را باصطلاح مقاومت سازمان یافته در کنار مرز ایران قلمداد کنند و در عرضه خود به آمریکا گران فروشی کنند و نرخ خود را بالا ببرند.
طبعاً مجاهدین برای حفظ شرایط و ادامه حضور نیروهایش در عراق، نیازمند دامن زدن به بحران های داخلی با همکاری و پشتیبانی بقایای صدام حسین و گسترش ناآرامی ها و عملیات تروریستی در عراق می باشد تا بدین ترتیب مدت زمان خروج آنها از عراق به تاخیر بیفتد، چرا که بر اساس قانون اساسی عراق و همچنین دولت فعلی عراق به رهبری المالکی، امکان حضور مجاهدین در عراق وجود ندارد. آخرین موضع گیری در این مورد را آقای محمود المشهدانی رئیس پارلمان عراق انجام داده است. وی که اتفاقاً کاندیدای گروه های سُنی برای ریاست پارلمان عراق بوده، در مصاحبه مطبوعاتی در مورد مجاهدین گفته است که:
قانون اساسی عراق به احدی اجازه نمیدهد که از خاک این کشور آزاری به کشورهای همجوار برساند. وی گفت: عراق امروز قانون اساسی پویایی دارد که توسط مردم این کشور و با آرای آنها به تصویب رسیده است. پس از خروج بیگانگان، گروه تروریستی مجاهدین را برای همیشه بیرون میرانیم. سید محمود المشهدانی رییس مجلس ملی عراق گفت: مجاهدین تحت حمایت ارتش آمریکا هستند و وقتی بیگانگان از عراق خارج شوند، عراق را برای همیشه از حضور این نیروها پاک خواهیم کرد. به نقل از خبرگزاری ایرنا
عادل عبدالمهدی معاون ریس جمهوری عراق نیز در مصاحبه با روزنامه الحیات گفته بود که:
سازمان مجاهدین خلق ، یک سازمانی تروریستی است و تصمیمات گرفته شده در مورد این سازمان باید به مورد اجرا گذاشته شود. سازمان مجاهدین خلق یکی از سازمانهای صدام حسین است که با مردم عراق جنگیده است و مارک تروریستی براساس احکام بین المللی دارد و در این رابطه احکام عراقی نیز وجود دارد
روشن است که با توجه به مواضع دولت عراق در مورد گروه تروریستی مجاهدین، تنها راه موجود برای مجاهدین، ناامن کردن عراق و حمایت از جریان های تروریستی و بقایای سازمان القاعده و رژیم صدام حسین در عراق می باشد، تا در این رهگذرآمریکا نیز دلیل موجه و قابل قبولی برای تمدید حضور خود در عراق کسب کند و در سایه این شرایط حضور این گروه تروریستی برای مدتی دیگر تداوم داشته باشد.
آیا تردیدی است که گروه تروریستی القاعده، یا جانشین زرقاوی که توسط بن لادن در عراق معرفی شده، سازمان مجاهدین را نیروی پشت جبهه و کادر سازی خود در عراق می دانند که در آینده می توانند حتی ظرفیت های عملیاتی خود را نیز در اختیار بن لادن قرار دهند؟
بنابراین ادامه استقرار مجاهدین در عراق، تنها از طریق گسترش تروریسم و خشونت، ایجاد اختلاف بین شیعیان و سنی ها و دامن زدن به اختلافات قومی و قبیله ای در عراق، دروغ و عوامفریبی و ساختن ارقام نجومی با پوشش متشکل کردن بقایای رژیم صدام حسین و خانواده های آنها میسر است که از این طریق برای تروریسم و القاعده نیز کادر سازی می کند.
سایت همبستگی وابسته به مجاهدین این تاکتیک را چنین تئوریزه می کند:
فعالیت جدید و گرانقدر مبارزان شهر اشرف در «مینگذاری» کردن زمینی که رژیم آن را عمق استراتژیک خود میپنداشت… این «مینگذاری» به چه صورت عملی میشود؟ اساساً به صورت کمک و ترغیب گروههای پیشرو جامعه عراق برای مقاومت در برابر خطر حکومت استبداد دینی.
محصول این تاکتیک را نیز با کمک چند تا صفر نا قابل و ساختن ارقام نجومی چنین منعکس می کند که هر انسان منصفی را دچار حیرت و تعجب می کند که آیا فی الواقع خمیره اصلی مجاهدین عوامفریبی و دروغ است یا توهم؟
به مطلبی که مجاهدین بعد از تماس تلفنی مریم رجوی با نیروهای گروگان گرفته شده در عراق نوشته شده ، توجه کنید:
تماس رئیس جمهور برگزیده مقاومت با رزمندگان آزادی در شهر اشرف
…. در 15دسامبر2005حدود 10میلیون و 200هزار عراقی به پای صندوقهای رأی رفتند. طبق نتایج اعلام شده انتخابات(که البته رژیم در آن به نفع جریانات مزدور خود تقلبات زیادی کرد) ائتلاف موسوم به شیعیان با کسب 48 درصد آرا (یعنی چیزی کمتر از چهار میلیون و نهصد هزار رأی) بیشترین آرا را به دست آورد.
حال با توجه به حمایت پنج میلیون و دویست هزار شهروند عراقی از سازمان مجاهدین به یقین میتوان گفت که مخالفان دخالتهای رژیم در عراق و حامیان مجاهدین اکثریتی بزرگ و بیش از ائتلافهای موجود در عراق میباشند.
عوامفریبی رهبران و توهم بدنه در سازمان مجاهدین چنان است که این فرقه ایرانی خود را در عراق قدرت اصلی می پندارد.
البته باید به رهبران این فرقه یادآوری کرد که نقشه های مجاهدین در عراق به مثابه یک شمشیر دو لبه برای آنها می باشد، یعنی از یک طرف ممکن است حضور آنها را در عراق موقتاً محتمل کند، ولی از طرف دیگر نیز می تواند مجاهدین را به یک طعمه در دست آمریکا در معامله و گفتگو با رژیم جمهوری اسلامی تبدیل کند.
نگاه هفته (۱۷)
