یک حقیقت تاریخی

یک حقیقت تاریخی
ایران‎دیدبان
سخنگوی گروه تروریستی مجاهدین در واکنش به بررسی وضعیت این گروه در کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران، با تکرار یاوه‎های رجوی در مورد نقش مجاهدین در پذیرش قطعنامه‎ی 598 از سوی ایران، بار دیگر به هم‎دستی مجاهدین با صدام در جنگ علیه ایران اعتراف کرد و به جاسوسی برای صدام افتخار کرد.
این در حالی است که انتشار نامه‎ای از آیة‎الله خمینی که این روزها در رسانه‎های خبری انعکاس وسیعی یافته است، به‎خوبی نشان می‎دهد که اصلی‎ترین عامل پذیرش آتش‎بس از سوی ایران، نبود ادوات و مهمات جنگی و میسر نبودن امکان تهیه آن‎ها بوده است و مطلقاً ماجراجویی‎ها و گانگستربازی‎های دار و دسته‎ی رجوی، محلی از اعراب در معادلات مربوط به جنگ نداشته است.
رجوی با بزرگ‎نمایی و بیان توهماتش برای نیروهای از همه‎جا بی‎خبر محصور در اشرف، برای توجیه خط هم‎دستی و نوکری با صدام، با فریب‎کاری سعی در القاء این دروغ دارد که ظاهراً مجاهدین نقشی در پذیرش آتش‎بس داشته‎اند و هم‎کاری با صدام برای آنها مفید بوده است.
گرچه وضعیت فلاکت‎بار امروزی مجاهدین به‎خوبی نشان می‎دهد که تا چه اندازه محاسبات رجوی ابلهانه و از سر ناچاری بوده است، اما این نامه که به‎عنوان یک سند تاریخی انتشار یافته، گواهی روشن بر این معنی است که مجاهدین اساساً عامل قابل توجهی در جنگ نبوده و اعتباری نداشته‎اند.
از سوی دیگر این نامه بیان کننده‎ی حقیقت دیگری است که کاملاً بر خلاف تحلیل و تبلیغات رجوی می‎باشد و آن این‎که فاش می‎سازد علیرغم نبود امکانات نظامی، نیروهای نظامی ایران بر روی حضور مردمی و قدرت بسیج نیرو حساب می‎کرده‎اند.

خروج از نسخه موبایل