مصیبتی عظیمتر از غم ِ از دست دادن صدام
ایراندیدبان
جمهوریخواهان امریکا در شکستی سنگین، عرصهی قانونگذاری (کنگره و سنا) را به دموکراتها واگذار کردند. شدت این شکست به حدی بود که رامسفلد وزیر دفاع ایالات متحده و بهعبارتی یکی از اصلیترین بانیان حملهی به عراق را مجبور به استعفا از سمت دولتی خود کرد.
این رویداد قبل از هر چیز نشانگر مخالفت افکار عمومی مردم امریکا با سیاستها و روشهای جنگطلبانهی جمهوریخواهان نئومحافظهکار و پنتاگونیستها میباشد.
اگر چه جمهوریخواهان در هفتهی اخیر قصد داشتند با انجام مانورهایی، سیاستهای خود در ارتباط با عراق و یا مسألهی هستهای ایران و کره را موفق نشان دهند و از این رهگذر دست بالا را بگیرند، اما بهنظر میرسد آنچه که افکار عمومی امریکاییها را علیه جمهوریخواهان بسیج کرد، انزجار و تنفر مردم امریکا و جهان از جنگطلبی و خشونت بود که به زمینگیر شدن نئومحافظهکاران در تمامی عرصهها انجامید.
استعفای رامسفلد بهعیان بیانگر آن است که آنان هم بهخوبی دریافتهاند که مردم، سیاست جمهوریخواهان در عراق را نشانه رفتهاند. پیشبینی میشود که این موضوع بهزودی آنان را وادار به تغییر رفتار و واگذاری هر چه بیشتر قدرت به دولت عراق خواهد نمود.
این تحولات، فراتر از جابهجایی قدرت در میان دو حزب، بیانگر شکست طرحهای لابی اسراییل برای خاورمیانه که قرار بود توسط جمهوریخوان اجرایی شود، میباشد.
در زیرمجموعهی این تحول بزرگ، بسیاری از طرحها و برنامهها تغییر خواهد کرد که البته بالتبع آن، گروهها و دستهجات مختلفی از آن متضرر خواهند شد.
اسراییل بهعنوان بزرگترین دشمن مردم خاورمیانه، تکفیریها و دار و دستهی رجوی در عراق، از بزرگترین متضررین این تحولات هستند.
در مورد مجاهدین، اگر چه دولت امریکا در کلیتش با حمایت از آنان مخالف بوده و هست و براساس سیاستهایش آنها را در لیست گروههای تروریستی قرار داده و خلع سلاح نمود، لیکن عدهای در پنتاگون که چهرهی شاخص آنها – رامسفلد – به نشانهی شکست تمام عیار سیاستهای مورد قبول آنان، مجبور به استعفا گردید، بر این باور بودند که باید از دار و دستهی رجوی علیه ایران بهرهبرداری نمود و از اینرو در فکر ایجاد زمینههایی برای این مقصد خود بودند.
بهعبارت بهتر آنها تنها حامیان مجاهدین پس از صدام بودند و شکست مفتضحانهی آنان به مثابه از دست دادن آخرین شانس بقای دار و دستهی ورشکستهی رجوی در عراق است.
اگر چه به احتمال بسیار زیاد حضور نیروهای نظامی امریکا در چارچوب توافقات سازمان ملل با دولت عراق، در این کشور ادامه خواهد یافت و اگر چه اسراییل همچنان تلاش خواهد نمود تا از طریق دموکراتها، نیات خود را محقق سازد، اما بیتردید روشها و برنامهها، تاکتیکها و طرحهای مورد پذیرش نئومحافظهکاران نخواهد بود.
بنابراین اگر چه سرنگونی صدام و صدور حکم اعدام وی، بقایای رجوی را ماتمزده کرده و آنها گذشتهی خود را بر باد رفته میبینند، لیکن مصیبت شکست سنگین نئومحافظهکاران، بهعنوان تنها حامیان رجوی در حال حاضر، بهمراتب سنگینتر از موضوع از دست دادن صدام برای آنان میباشد و چارهای ندارند جز اینکه آخرین مرثیه را برای این مصیبت بسرایند.
مصیبتی عظیمتر از غم ِ از دست دادن صدام
