مجاهدین در گزارش سالانه تروریسم 2005 امریکا

وزارت خارجه ایالات متحده/ آوریل 2006

سازمان مجاهدین خلق؛
كه به نام‎های ارتش آزادیبخش ملی ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای ملی مقاومت، شورای ملی مقاومت ایران، و انجمن دانشجویان ایرانی مسلمان نیز شناخته می‎شود.

توصیف:
مجاهدین خلق حامی براندازی رژیم اسلامی از طریق خشونت‎آمیز است. فلسفه‎ی مجاهدین خلق ماركسیسم و اسلام را در هم می‎آمیزد. این سازمان در دهه‎ی 1960 به عنوان یکی از چندین جنبش سیاسی برای سرنگون کردن شاه شكل گرفت. بعد از آن که رژیم اسلامی اکثر رهبران مجاهدین خلق را چند سال بعد از انقلاب اسلامی 1979 دستگیر کرد، بسیاری از رهبران به اروپا فرار کردند. صدام حسین در اواخر دهه‎ی 1980 این گروه را به عراق دعوت کرد، و در عراق بود که گروه به یک سازمان شبه‎نظامی تبدیل شد و حملات متعددی را از عراق علیه ایران انجام داد. یک عنصر مارکسیستی مجاهدین خلق چندین مشاور امنیتی امریکایی در رژیم شاه را به قتل رساند و گروه در حفاظت از سفارت امریکا بعد از اشغال آن توسط دانشجویان در سال 1979 شرکت داشت. از آن هنگام، حملاتی تروریستی را علیه منافع رژیم روحانی در ایران و خارج انجام داده است.
فعالیت‎ها:
تلاش جهانی گروه علیه دولت ایران با تأكید بر تبلیغات است و گاهی از تروریسم استفاده می‎كند. طی دهه 1970، مجاهدین خلق پرسنل نظامی و غیرنظامیان امریكایی كه در پروژه‎های دفاعی در تهران كار می‎كردند را به قتل رساندند و از اشغال سفارت امریكا در تهران در سال 1979 حمایت كردند. در سال 1981، مجاهدین خلق بمب‎هایی را در دفتر حزب جمهوری اسلامی و نخست‎وزیری منفجر كردند، كه به كشته شدن 70 مسؤول عالی‎رتبه ایرانی از جمله آیةالله محمد بهشتی، محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر منجر شد. در اواخر جنگ ایران و عراق (1988-1980)، بغداد مجاهدین را به تسلیحات نظامی مجهز كرد و به جنگ علیه نیروهای ایران فرستاد. در سال 1991، مجاهدین در سركوب شورش‎های اكراد و شیعیان در شمال و جنوب عراق به دولت عراق كمك كردند. در آوریل 1992، مجاهدین مقامات كلیدی نظامی را هدف قرار داد و معاون ستاد مشترك نیروهای مسلح ایران را ترور نمود. در آوریل 2000، مجاهدین سعی كرد فرمانده‎ی مقر نصر را ترور كند، این مقر هیأتی در تهران است كه مسؤول هماهنگ كردن خط مشی‎ها درباره‎ی عراق می‎باشد. سرعت معمول عملیات‎های ضدایرانی طی عملیات بهمن بزرگ در فوریه 2000 بالا گرفت، و گروه چندین حمله علیه ایران انجام داد. یكی از آن حملات خمپاره‎اندازی علیه مجتمع رهبری در تهران بود كه دفاتر رهبر و رییس‎جمهور ایران در آن قرار دارد. در سال 2000 و 2001، به حملات دائمی خمپاره‎اندازی و حملات غافلگیرانه به ارتش ایران و نیروهای انتظامی و ساختمان‎های دولتی نزدیك مرز عراق – ایران مشغول بود، گرچه اعمال تروریستی مجاهدین در ایران تا پایان سال 2001 كاهش یافت. بعد از آن كه نیروهای ائتلاف مقرهای مجاهدین را بمباران كردند، رهبری مجاهدین به اعضایش دستور داد كه در برابر نیروهای ائتلاف مقاومت نكنند، و در ماه می 2003 آنان سلاح‎هایشان را تسلیم نیروهای ائتلاف کردند.
قوا:
بیش از 3000 عضو مجاهدین اكنون در اردوگاه اشرف محصور شده‎اند. این اردوگاه مقر اصلی مجاهدین در شمال بغداد است كه تحت كنترل نیروهای ائتلاف و وضعیت محافظت شده‎ی شخصی كنوانسیون ژنو باقی مانده است. طبق یكی از شرایط قرارداد آتش‎بس، گروه سلاح‎ها، از جمله تانك‎ها، خودروهای زره پوش و توپخانه‎ی سنگین خود را تحویل داد. تعداد قابل توجهی از پرسنل مجاهدین خلق داوطلبانه اشرف را ترک کرده‎اند، و چندصد نفر از آنان داوطلبانه به ایران برگردانده شده‎اند.
مكان/ حوزه‎ی عملیات:
در دهه‎ی 1980، رهبران مجاهدین خلق مجبور شدند به فرانسه فرار كنند. با جایگیری در عراق در سال 1987، تقریباً همه‎ی واحدهای مسلح این گروه در مقرهای مستحكم نزدیك مرز با ایران جای گرفتند. از هنگام عملیات آزادی عراق، عمده‎ی گروه در اردوگاه اشرف محدود شده، گرچه ساختار خارجی حمایت همچنان با هواداران و رابطان كه در اروپا و امریكای شمالی پراكنده‎اند باقی مانده است.
كمك خارجی
قبل از عملیات آزادی عراق، گروه، حمایت نظامی و عمده حمایت مالی خود را از رژیم سابق عراق دریافت می‎كرد. مجاهدین خلق همچنین از سازمان‎های پوششی برای جمع‎آوری كمك از جوامع ایرانی تبعیدی استفاده كرده است.

خروج از نسخه موبایل