روز جهانی زن همه ساله برای تشکیلات مجاهدین خلق فرصت مغتنمی است تا ماشین تبلیغاتی تشکیلات از زنان و حقوق زنان بگوید. امسال نیز با نوآوری در سو استفاده از این مناسبت، مریم رجوی این روز را به آنچه «زنان شهید قیام آبان» می خواند، اختصاص داده است. در سخنان مریم رجوی که در آستانه روز زن و به بهانه روز زن منتشر شده است، حکومت ایران را «استبداد زن ستیز» می خواند که « دین اجباری، حاکمیت اجباری و حجاب اجباری» را بر زنان ایران تحمیل می‌کند و زنان ایران را قشری می داند که تحت «ستم های جنسیتی و طبقاتی» هستند.
همه این افاضات در کمتر از دو دقیقه از سخنرانی مریم رجوی قابل شنیدن است. حتی اگر مستندات و شواهد سو استفاده جنسی مسعود رجوی با همکاری شخص مریم رجوی از زنان عضو تشکیلات مجاهدین خلق را نادیده بگیریم و طلاق اجباری، تجرد اجباری، جدا کردن مادران از فرزندان، عمل جراحی بیرون آوردن رحم و شکنجه روحی و جسمی زنان در تشکیلات رجوی را انکار کنیم، شنیدن تنها همین دو دقیقه از پیام مریم رجوی می‌تواند انگشت اتهام منتقدین را به سمت او روانه کند. آیا مریم رجوی می‌تواند اثبات کند که در تشکیلات تحت حاکمیت وی دین، حاکمیت و حجاب اجباری نیست؟
آیا در تشکیلات رجوی کسی می تواند در مناسک مذهبی مانند نماز جماعت یا مراسم ایام محرم و صفر و غیره شرکت نکند؟ آیا اعضا اجازه دارند که نماز نخوانند؟ پاسخ این پرسش را مسعود رجوی در نشست هایی موسوم به «حوض» می دهد. او در این نشست ها از کتاب قانون مجاهدین خلق صحبت می کند که در یکی از بند های آن می گوید: ” در مناسبات مجاهد غیر مسلمان آنهم ازنوع غیر شیعه نداریم. نماز و روزه در مناسبات اجباریست. زن مجاهد بی حجاب در مناسبات نداریم.”
همه مسیحیان و اهل تسنن در نشت های حوض به اجبار شیعه میشوند که از جمله این نفرات فیلیپ که مسیحی زاده بوده است. فیلیپ یک مسیحی بود که به ارتش آزادیبخش پیوست و سال‌ها به عنوان تعمیرکار موتوری تانک فعالیت می کرد. علیرغم سابقه طولانی که داشت، به او بدلیل مسیحی بودنش رده تشکیلاتی نمی‌دادند و حتی عضو رسمی سازمان نبود. افزایش رده برای او مشروط به دست کشیدن از مسیحیت بود . او پس از اجبار فرقه نه از روی عقیده ، تغییر دین داد و ام جدید ( معاون جدید) به وی ابلاغ شد و عضو تیم های نامنظم شد در صورتیکه تا قبل از مسلمان شدن درخواستهای او برای عضویت در سازمان بدلیل مسیحی بودنش سریعا رد میشد .( برگرفته از تارنمای حقیقت فرقه)
خدا بخش میریان، از اعضای جدا شده از مجاهدین خلق اهل سیستان و بلوچستان و اهل تسنن است. وی درباره اجبار رجوی به رعایت مناسک دینی مذهب شیعه در فرقه می نویسد: «در فرقه و با شیوه های مغز شویی و طبق دستورات مسعود افراد بعد از مدتی بایستی هر دین و مذهبی دارند را ترک کنند و به دین و مذهب رجوی ( با ظاهر شیعه ) البته دشمن شیعه و اسلام معتقد شوند. همین طور به کسانی که هنوز مذهبشان سنی است درفرقه رجوی حق برگزاری نماز جماعت را نمی دهند و به بهانه ماندن در مناسبات گذشته خارج از سازمان و ضدیت با سازمان به آنها حق نماز جماعت نداده و نمی دهند و طبق گفته جدا شده ها حتی یکبار هم به آنها اجازه نماز جداگانه و جماعت داده نشده است. طبق برنامه های کاری در زمانهای نماز بدلیل زمانبندی نشستها و کارها اجازه نماز خواندن در زمانهایی مثل عصر و مغرب و عشاء و یا ظهر داده نمی شود و با توجه به زمانبدی های فشرده بایستی با دیگران تنظیم کنند. بایستی در تمامی مراسماتی که اکثر آنها در مذهب اهل تسنن نیست شرکت کنند وعدم شرکت یعنی اعتراض به فرقه.»
آیا زنان اجازه دارند بدون حجاب در تشکیلات تردد کنند؟ شواهد، مستندات و خاطرات زنان جدا شده از مجاهدین خلق نشان می دهد که حتی عقب رفتن روسری زنان موجب تنبیه و توبیخ شان می‌شود. برای مثال در خاطرات خانم فرشته هدایتی عضو جدا شده از مجاهدین خلق می‌خوانیم که ایشان بارها به دلیل رعایت نکردن حجاب کامل (عقب رفتن روسری) از سوی مسئولین ارشدش مورد بازخواست قرار گرفته است.
در عکس ها و فیلم هایی که روزانه خود تشکیلات مجاهدین خلق در رسانه هایش منتشر می کند حجاب اجباری و پوشش اجباری در درون تشکیلات به وضوح و آشکارا قابل مشاهده است. پوشش اجباری در حالی است که مقررات تفکیک جنسیتی به شدت در درون پایگاه های مجاهدین خلق اعمال می‌شود. زهرا سادات میرباقری از زنان جدا شده از تشکیلات مجاهدین خلق تبعیض و تفکیک های جنسیتی در این گروه مطالبی با جزئیات مفصل نوشته است که تنها به بخش کوچکی از آن اشاره می کنیم: « در قرارگاه اشرف چند پزشک مرد با تجارب بالاتر وجود داشتند اما به دلیل تفکر ارتجاعی وفرقه ای که مسعود رجوی داشت اجازه ملاقات زنان با پزشکان مجرب مرد را نمی داد و عملاً سیاست تبعیض جنسی خود را علیه زنان اینگونه هم حاکم کرده و زنان را از رفتن به نزد پزشکان مجرب مرد بازداشته بود. مسعود رجوی همه مردهای دنیا را بجز خودش نسبت به زنان فرقه نامحرم می دانست اما مدعی بود که همه زنان دنیا فقط به خودش محرم هستند.»
در آخر، در خصوص حاکمیت اجباری در تشکیلات مجاهدین خلق همین بس که هیچ توضیح و توجیهی درباره غیبت مسعود رجوی به عنوان رهبر تشکیلات ارائه نمی‌شود و مریم رجوی سالهاست که با یدک کشیدن سمت « رئیس جمهور منتخب»، حاکمیت مطلق رهبری بر فرقه را به عهده دارد. در حالی که عبارت « رهبر مادام العمر» بسیار بیشتر برازنده جایگاه اوست.
رهبری مادام العمر در حالی از برابری حقوق زنان در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی سخن می‌گوید که زنان در درون فرقه رجوی از بدیهی ترین حقوق خود یعنی حق مادر شدن، همسر شدن، عشق ورزیدن، انتخاب رنگ لباس، نوع پوشش و بسیاری حقوق پایه‌ای دیگر محروم هستند. بماند که بررسی دقیق موارد نقض حقوق زنان در تشکیلات رجوی حقیقت جویان را به فجایعی رهنمون می‌کند که در کمتر سیستم استبدادی تا کنون دیده شده است.
مزدا پارسی
