بعد از ظهر روز پنجشنبه 10 سپتامبر 2020 برابر با 20 شهریور 1399 هیأتی از اعضا و مسئولین سابق سازمان مجاهدین (فرقه رجوی) شامل آقایان علیرضا نصراللهی، محمد رزاقی، قربانعلی حسین نژاد و غفور فتاحیان و گروهی از جداشدگان از فرقه رجوی از پاریس و شهرهای مختلف فرانسه حضور بهم رسانیده اند.
نام ها و امضاهای هزاران عضو خانواده اسرای فرقه ی رجوی به رئیس جمهور و مسئولین دولت آلبانی را به صورت یک کتاب بزرگ طی دیداری تسلیم مسئولین سفارت آلبانی در پاریس کردند.
خانواده ها در نامه های خود از رئیس جمهور و مسئولین دولت آلبانی خواستند که ممنوعیت دادن ویزا به این خانواده ها برای ورود به آلبانی و دیدار با عزیرانشان را که به خواسته ضد انسانی سران فرقه ی رجوی صورت گرفته و یک نقض آشکار قوانین بین المللی و حقوق بشری است، لغو کنند و موجبات دیدار آنها با فرزندانشان وعزیزانشان بعد از دهها سال دوری و بی خبری از آنان را که یک خواسته ی صرفا حقوق بشری است، فراهم کنند.
مسئولین سفارت آلبانی ضمن استقبال از هیأت جداشدگان فرقه ی رجوی نامها و امضاهای خانواده های اسرای فرقه ی رجوی را تحویل گرفته و قول دادند که آنها را به دست ریاست جمهوری و مقامات دولت آلبانی برسانند.
در روزهای آینده مطالب و فیلم ها و مصاحبه های این افراد با خبرگزاری های مختلف منتشر خواهد شد.
به امید روزی که خانواده ها بتوانند با فرزندان خود دیدار کنند.
متن نامه:
خطاب به آقای ادی راما نخست وزیر آلبانی – درخواست رعایت حقوق اولیه انسانی اعضای مجاهدین خلق
سفارت آلبانی در پاریس
اعضای سابق مجاهدین خلق و خانواده های اعضای مجاهدین خلق در آلبانی، در پاریس جمع شده اند تا این پیام را از طریق سفارت آلبانی به ادی راما و دولت وی برسانند.
چهار ماه پیش طوماری توسط بیش از یازده هزار نفر امضا شد. در این طومار از دولت آلبانی خواسته شده تا امکان ارتباط خانواده های اعضای مجاهدین خلق در آلبانی با عزیزانشان را فراهم کند.
“برای بیش از سه دهه، رهبران مجاهدین خلق از فراهم کردن امكان پذیرش خانواده های این اعضا برای برقراری هرگونه ارتباط با عزیزانشان در اردوگاه های مجاهدین خلق (در عراق و در آلبانی) امتناع کرده اند.”
همه گیری ویروس کرونا، موجب ترس این خانواده ها در مورد سلامتی و رفاه عزیزانشان گردیده است. خیلی ها نگران بودند که ممکن است نتوانند قبل از اینکه دیر شود با آنها ارتباط برقرار کنند. والدین سالخورده برای آخرین گفتگوی عاطفی با فرزندانشان ناامید شده اند.
علی رغم این طومار و بسیاری از نامه های فردی، نه ادی راما و نه هیچ مقام دیگری پاسخی به نگرانی های مطرح شده در این درخواست ها ندادند.
استنتاج ناظران و کارشناسان به طور یکسان این است که یک فرقه تروریست خارجی، که یک اردوگاه مافوق قوانین در کشور شما دارد، قادر است اراده خود را به کشور شما تحمیل نماید. در غیر این صورت، شما چه منعی دارید که به خویشاوندان اجازه دهید با یکدیگر صحبت کنند؟ این یک حقوق پایه ای بشر است.
مجاهدین خلق دارای سابقه طولانی در مورد نقض حقوق بشر علیه اعضای خود می باشند. مریم رجوی رهبری یک فرقه کنترل ذهن خطرناک را بر عهده دارد که اعضای آن را در وضعیت برده داری نوین نگه می دارد. این اعضا هیچ وضعیت قانونی مشخصی در کشور شما ندارند. آنها مدارک هویتی، اقامتی، کار یا مجوز سفر ندارند. آنها بیمه درمانی ندارند و برای کارهایی که مجبور هستند برای مریم رجوی و همدستانش انجام دهند حقوقی دریافت نمی کنند. این وضعیت با افشاگری هایی در مورد مزرعه صفحه کلید (کارخانه ترول) در اردوگاه آنان بر ملا گشت.
مجاهدین خلق دارای سابقه ای طولانی در زمینه تروریسم، خشونت، قتل، جرائم سازمان یافته، پولشویی، قاچاق انسان، نقض حقوق بشر، فریب، دورویی و ریاکاری هستند. مجاهدین خلق از زمان ورود به آلبانی، نشان دادند كه معتقد هستند فراتر از قانون قرار دارند که این اعتقاد به دلیل عدم كنترل دولت بر این گروه تقویت شده است. به نظر می رسد مجاهدین خلق دولت آلبانی را به گروگان گرفته اند و در امور داخلی و سیاست خارجی این کشور، با مصونیت از هرگونه مجازات، دخالت می کنند.
دادن چنین مصونیتی به این گروه تروریست بسیار خطرناک است.
رسوایی در پرونده اخیر مربوط به احسان بیدی – یک پناهنده سیاسی ثبت نام شده در کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهندگان که به کشور شما پناهنده شد و ده سال اقامت و مجوز کار برای وی صادر گردید – یک نمونه بارز است. بیدی در معرض توطئه قرار گرفت تا وی را به طور غیرقانونی و به زور از آلبانی اخراج کنند. این امر به دلیل تبانی بین مجاهدین خلق به عنوان مجرمان جنایی با برخی از مقامات سرویس های امنیتی فاسد و برخی از اعضای فاسد پارلمان صورت گرفت. اطلاعات این نقشه به دست دوستان و طرفداران بیدی رسید. بیدی حق داشت بیم جان خود را داشته باشد. همه مرگ مشکوک مالک شراعی را به یاد دارند. مجاهدین خلق بسیاری از اعضای خود و اعضای سابق را برای ساکت کردن آنها کشته اند.
شکی نیست که آلبانیایی ها – وکلا، روزنامه نگاران، دانشگاهیان و دیگران – که در این کار در پیشگیری و امداد و نجات احسان بیدی کمک کردند میهن پرستانی واقعی هستند که از منافع کشور خود و همچنین از افراد آسیب پذیر دفاع نموده اند.
مریم رجوی و یارانش از عراق اخراج شدند و حق ورود به اتحادیه اروپا ندارند. ارزیابی سرویس های امنیتی اتحادیه اروپا بر اساس واقعیات، و نه مصلحت سیاسی یا فساد، می باشد. دشوار است باور داشته باشيد كه اتحاديه اروپا از عضویت كشوري استقبال می کند كه نه تنها ميزبان چنين گروهي است بلكه پشتیبانی مادی و سیاسی از فعاليت هاي غيرقانوني آن نیز بعمل می آورد.
از این نظر روشن است که آلبانی باید در این مقطع انتخاب کند که یا از فعالیت های جنایی و غیر قانونی مجاهدین خلق حمایت نماید، یا این گروه را محدود کند تا بلکه به عنوان عضو اتحادیه اروپا پذیرفته شود.
ما از جانب خانواده های اعضای مجاهدین خلق و اعضای سابق که سوءاستفاده های وحشتناک مریم رجوی و باند او را در معرض دید همگان قرار داده اند، در خصوص اعضای مجاهدین خلق می خواهیم:
مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشر ملل متحد در خصوص آنان بطور کامل رعايت شود.
مدارک هویتی، اقامت، کار و مجوزهای مسافرتی و مزایای بیمه ملی به آنان داده شود.
مجاز به انتخاب آزادانه باشند تا در هر كجا و به هر نحو که بخواهند زندگی كنند و با هر کس که بخواهند ارتباط داشته باشند.
همچنین ما شاهد هستیم که یک ممنوعیت سراسری صدور ویزا علیه خانواده ها اعمال شده است که دقیقا همان کاری است که صدام حسین در زمان جنگ در همکاری با مجاهدین خلق علیه ایران انجام می داد.
در حالی که وزارت کشور آلبانی که مسئول ساکنین خارجی در آلبانی است هیچ ردی از اسامی اعضای مجاهدین خلق در کشور ندارد، سفارتخانه های آلبانی لیستی از اسامی خانواده ها را در اختیار دارند تا از صدور ویزا جلوگیری کنند. طومار ضمیمه با بیش از یازده هزار امضاء خطاب به دولت شما خواستار پایان دادن به این ممنوعیت دسته جمعی علیه خانواده هاست تا آنها بتوانند با سفر به آلبانی به کمک عزیزان گرفتارشان بشتابند.
ما تا زمانی که این خواسته ها برآورده نشوند، کارزار و فعالیت های خود را ادامه خواهیم داد.
به ضمیمه لیستی از بیش از یازده هزار امضاء تقدیم میگردد.
لینک به طومار بصورت آنلاین
