روز 21 شهریور 1399 دو تن دیگر از اعضای فرقه رجوی به نام های «شهین قاسمی» و «مسعود نصیری» فوت کردند. دستگاه تبلیغاتی فرقه اعلام نمود که این دو تن مدت های زیادی بیمار بوده و در اثر همین بیماری مرده اند.
کسانی که در این فرقه جهنمی بودند بخوبی می دانند که رجوی ها برای ممانعت از دسترسی اعضاء به دنیای بیرون از فرقه و به این دلیل که احتمال می دادند اعضاء از فرصت بیرون رفتن استفاده نموده و از فرقه جهنمی شان فرار نمایند، محدودیت ها و فشارهای بسیاری را بر آنها اعمال می کردند که از آن جمله این بود که :
– عضو بیمار اگر بیماری داشت که ظاهر آن قابل دیدن نبود، مثلاً درد معده یا مثانه و … از وی قبول نمی کردند که بیمار است.
– به تمام افراد بیمار این اتهام زده می شد که می خواهند از کار فرار کنند.
– افراد بیمار متهم بودند که می خواهند تنها بوده و به مسائل «جیم» (مسائل جنسی) فکر کنند.
– اگر فرد بیمار مورد سوء ظن مسئولین تشکیلات فرقه بود، بیماری او مورد توجه قرار نمی گرفت و متهم به این بود دروغ می گوید و قصد فرار دارد.
در نهایت هم رجوی این موضوع را به یک اصل تشکیلاتی تبدیل کرد و به همه ابلاغ نمود که «مجاهد بیمار» نداریم.
در دهه های 70 و 80 با توجه به میانگین سنی اعضاء، این محدودیت ها و فشارهای اعمال شده، کمتر موجب مرگ و میر می شد اما آنها را به شدت فرسوده و بیمار می کرد. اما فشارهای وارد شده بعد از پیر شدن اعضاء، روند رو به صعود مرگ و میر در تشکیلات فرقه را بسیار بالا برده است که با توجه به میزان جمعیت فرقه یک آمار عجیب از مرگ و میر در جهان است.
سال 1398 بر اساس اعلام رسمی دستگاه تبلیغاتی فرقه 11 تن از اعضاء فوت کردند که به نسبت آمار سال 1397 تقریبا دو برابر بود. علت مرگ تمامی آنها «سرطان» ، «سکته» «ایست قلبی» و بیماری ذکر شده است. از این 11 تن سه نفر بالای 50 سال، شش نفر بالای 60 سال و سه نفر دیگر بین 70 تا 80 سال سن داشتند.
تعداد فوتی های فرقه در سال 1399 تا همینجا که به نیمه سال هم نرسیده ایم، 9 نفر بوده است. از این بین تنها یک نفرشان 56 سال و بقیه بالای 60 و 70 سال بوده اند.
ایجاد سیستم فرقه ای و محدود کردن اعضاء، ایجاد محدودیت در دسترسی اعضاء به مراکز پزشکی و پزشکان مناسب مضافاً بر فشارهای تشکیلاتی روزمره که از طُرق مختلف همچون شرکت در نشست های تفتیش عقاید به نام«عملیات جاری» و یا نشست های بازگویی مسائل جنسی با نام «غسل هفتگی» و … ، بعلاوه بیگاری کشیدن مستمر از اعضاء آن هم در شرایطی که اکثر آنها بین 55 تا 70 سال سن دارند، از جمله عواملی هستند که به افزایش مرگ و میر در این فرقه منجر می شوند.
تعطیل کردن زندان موسوم به اشرف 3 در آلبانی و آزاد کردن اعضاء از مناسبات فرقه ای اصلی ترین راه کاری است که می تواند مانع از مرگ و میر بیشتر اعضاء بشود.
صالحی
