مدتی است که فرقه تروریستی رجوی اقدام به تهیه سریالهایی از صحبت اسیران جنگی نموده است که با دستور صدام به فرقه رجوی تحویل و در آن گرفتار شده اند.
در یک سناریوی از پیش نوشته شده تمامی این اسیران جنگی باید اعلام کنند که خواهان ماندن در فرقه بوده و خود آزادانه آن را انتخاب کرده اند.
اما دم خروس مناسبات فرقه ای از همه جا آنچنان بیرون زده که با این خیمه شب بازی ها نمی توان آن را پوشاند. این را نه تنها جداشدگان از فرقه و خانواده های اعضای گرفتار می گویند، بلکه این را «دیدبان حقوق بشر» هم گفته است. این را «خبرگزاری های» خارجی هم گفته اند و آخرین نمونه آن نیز گزارشی است که چند روز قبل «بی بی سی فارسی» درباره اسرای جنگی گرفتار در فرقه تروریستی رجوی پخش نموده است.
برای دانلود فیلم اینجا را کلیک کنید.
رجوی ها باید جواب بدهند که اگر اعضاء در فرقه آزاد هستند چرا اجازه ندارند با خانواده های خود در ارتباط بوده و همین حرف ها را به آنها بزنند؟
چرا اعضاء امکان تردد آزادانه به بیرون از مقر فرقه را ندارند و در مقر زندان گونه شان محصور و محدود هستند؟
چرا اعضاء اجازه ندارند از طریق صلیب سرخ جهانی با خانواده های خود مکاتبه داشته باشند؟
چرا ملاقات اعضاء با خانواده های شان را ممنوع و حرام اعلام کرده و به خانواده های شان اجازه ورود به مقرتان را نمی دهید؟
اگر اعضاء آزادانه ماندن در فرقه را انتخاب کرده اند، پس این همه جداشده که از این فرقه فرار کرده و خود را نجات داده اند نشانه چیست؟
چرا رجوی ها به جز چند خبرنگار گزینشی که تازه همان ها را هم سالی یکبار به مقر فرقه راه نمی دهند، اجازه نمی دهند خبرنگاران و رسانه ها آزادانه و هر وقت که خواستند به مقر شما وارد شده و با اعضاء به انتخاب خودشان مصاحبه کنند؟
چرا رجوی ها هر صدای منتقد را سرکوب می کنند؟ اگر ادعاهای شان دروغ نیست، بجای سرکوب منتقدان به آنها اجازه دهند از مقر فرقه بازدید کنند؟
رجوی ها که سنگ منشور سازمان ملل درباره آزادی های فردی را به سینه می زنند، چرا اعضای خودشان را از همان آزادی ها محروم و ممنوع کرده اند؟
این چه آزادی است که هر از چندگاهی اعضاء را مجبور به دادن تعهد مکتوب برای ماندن در فرقه می کنند تا به این ترتیب سندی علیه آنها تهیه و مانع جدایی شان بشوند؟
این چند نمونه که تنها بخشی از انبوه واقعیت موجود در مناسبات فرقه ای رجوی هاست، به خوبی نشان می دهند که اعضاء و منجمله اسرای جنگی در فرقه رجوی نه تنها آزاد نبوده و امکان انتخاب آزادانه را ندارند بلکه با محدودیت های بسیار انبوه و مغزشویی های مستمر مواجه هستند.
اما رجوی ها مطمئن باشند که با این نمایش های فریبکارانه نمی تواند حقیقت را وارونه جلوه دهند. مگر کم بودن اعضایی که بعد از مصاحبه علیه خانواده های خود در تلویزیون فرقه و بیان این دروغ دیکته شده در آن مصاحبه ها که «به اختیار خود در فرقه مانده اند»، به محض این که فرصتی بدست آوردند از فرقه فرار نمودند.
اقدام رجوی ها در نمایش سریال های فرمایشی این چنینی، تلاشی عبس برای سرپوش گذاشتن به روی مناسبات پوسیده، ضد انسانی و ضد آزادی در این فرقه است که البته راه بجایی نخواهد برد چرا که این فرقه ضد انسانی که بر دروغ و ترور بنا شده در حال اضمحلال است و رجوی ها خود نیز به خوبی می دانند که به زودی شاهد آن خواهیم بود که همین مصاحبه کنندگان نیز از این فرقه جدا خواهند شد.
صالحی
