دیدن خیمه شب بازی مجدد و تکراری سران فرقه رجوی درخصوص نقد کردن موضوع امضاء 11هزار نفری استمداد خانواده ها از مجامع بین المللی برای نجات ناپدیدشدگان ، سران فرقه را وادار به چنگ زدن و آویزان شدن به ریسمان پوسیده کرد .
فرقه همیشه ازهر نقشه و ترفند ی استفاده میکند تا ماهیت توخالی و پوشالی خود را حفظ کند و در واقع مثل عنکبوت عمل می کند که به نظر بنده سران فرقه در مردابی که خود درست کرده اند دست وپا میزنند و با سرعت زیاد درحال غرق شدن هستند .
اینجانب زهرا قلیزاده خواهر اسیر رجوی علی قلیزاده خواستم که چند نکته را به برادران و خواهران اسیر خودم متذکر شوم که بعضا منتسب به آنان مطالب موهومی درسایت رسوای ایران افشاگر فرقه درج شده است.
برادران و خواهران اسیر فرقه رجوی
درابتدا یک سوال و اینکه ناپدیدشدگان چه کسانی هستند؟
کسانی هستند که بازماندگانشان از مرده و زنده بودن آنها هیچ خبری ندارند.
واما ناپدیدشدگان اجباری چه کسانی هستند؟
کسانی هستند که در شرایط نامطلوب، در زمانی نامناسب به اجبارنگه داشته شده اند و تمام راههای ارتباطی ما بین فرد ناپدیده شده و بستگانش مسدود شده است و خانواده فرد ناپدیدشده اجباری همچنان منتظر صحت وسقم سلامتی و بازگشت گمشده خود می باشند.
حال سوال اینجاست به نظر سران منفور رجوی اسیران این فرقه جزء کدام دسته از ناپدیدشدگان هستند؟
مسلما جواب کاملا واضح است که اسیران فرقه رجوی از گروه دسته دوم می باشند که سران فرقه از این دسته ناپدیدشدگان اجباری به عنوان وسیله برای زنده ماندن ویاری رساندن به اهداف پلید سیاسی خود استفاده می کنند.
آنها ناپدیدشدگان را دریک شرایط نامعلوم و بی فرجام به زور و به نفع خود نگه داشته و نابخردانه بهره سیاسی میبرند و از طرف دیگر بازماندگان و خانواده هایشان همچنان چشم انتظار بازگشت عزیزان خود یاخبری از زنده بودن ازآنها هستند .
اینجانب زهرا قلیزاده خواهر اسیرعلی قلیزاده سالهاست از برادرخوبم بی خبرهستم و نمیدانم اسیر ما در چه وضعی بسر میبرد.
سالهاست نمی دانیم دقیقا کجا و درچه شرایطی بسر میبرد؟
پس به نظرسران فرقه به کسی که خانواده اش قریب به چهل سال هیچ ارتباطی با گمشده خود ندارد و نمیداند او زنده است یامرده! چه میگوید وچه نامی برآنها میگذارد!؟
از آنجایی که سران ضاله رجوی به هیچ گروه از خبرگزاریها یا افراد وخانواده ها اجازه ملاقات و مصاحبه را نمیدهد، ناگزیر ما خانواده ها تنها ازجداشدگان وکسانی که با رنج وشکنج فراوان توانسته اند از فرقه جدا شوند، ازاوضاع عزیزانمان باخبرمی شویم که طی این سالها سران با اسیران فرقه چگونه رفتار کرده و میکنند.
حال این افراد که سران فرقه با وادارکردن به بیگاری شبانه روزی و یا مغزشویی و نشستن وگوش کردن مباحث طولانی کذایی آنها را به اجبار نگه داشته اند، چه باید نامید!؟
پس برادر و خواهر اسیرم که خود را مجاهد می نامید! چگونه در مصاحبه که بیشتر شبیه به خیمه شب بازی است اینگونه صحبتهای سران را نشخوار میکنید!؟
اگر آزاد هستید چرا برای یه لحظه شما را بحال خود نمی گذارند تاآزادادنه تصمیم بگیرید؟
چرااجازه دیدار یا ارتباط باخانواده را ندارید !؟
اگرشما آزاد هستید و به زور شما را آنجا نگه نداشته اند و اگرسران شما خواهان نجات خلق هستند چرا ابتدا ازخانواده ها شروع نمیکنند !؟
چراسالهاست باعث جدایی وبی خبری و شکنجه روحی خانواده ها هستند!؟
ما خانواده ها با کمک جداشدگان از هر کاری که از دستمان بر بیاید برای رهایی شما ازچنگال رجوی دریغ نخواهیم داشت و برای تمامی مجامع بین المللی و حقوق بشری نامه مینویسم ، چون سران فرقه بانگه داشتن به زور افراد، خود ناقض کامل حقوق بشرهست واعمال ضدانسانی مرتکب میشود.
زهرا قلیزاده
