می دانید که ازسال 1360 تاکنون چهار دهه مسعود ومریم رجوی تعدادی از جوانان ایرانی را به دنبال خود ازایران خارج کرده وازآن موقع تاکنون این طیف انسان بدون هویت وخارج از پوشش هرگونه قانونمندی وحساب وکتابی کشته می شوند ومورد معامله و وجه المصالحه قرار می گیرند وتا کنون این چهل سال حتی یک مورد حسابرسی ازسران این فرقه درخصوص مرگ ومیرها ونقض حقوق ها ازطرف هیچ مرجع قانونی وهیچ ارگان بین المللی صورت نگرفته است . البته هیچ قانون وجامعه وحکومتی خود را دراین خصوص مسئول نمی داند .
درتمام دنیا امروزه می بینیم که وقتی چند عدد ماهی دررودخانه دورافتاده ای تلف می شوند صدها سازما وان جی او و… پیگیر می شوند وتا تعیین تکلیف وشناسایی علت ومقصر دست بردار نیستند . ویا درتمام دنیا درختان پلاک وشماره حفاظتی دارند وچنانچه به آن ها تعرض شود حسابرسی می کنند .
اگر از گذشته وحال اخبار را دنبال کرده باشیم می بینیم که وقتی فرد یا افرادی بخواهند درفضای مجازی حیوان آزاری را به نمایش بگذارند افکار عمومی آنچنان فعال می شوند که دستگاه مسئول را ملزم ومجاب به رسیدگی ودستگیری واجرای قانون می کنند .
اما ما جداشدگان ازفرقه مجاهدین ،چه آن موقع که خود درچنگ رجوی بوده ایم وحال که دردنیای آزاد شاهد اسارت وبندگی اعضای نگون بخت فرقه هستیم بهتر از هر کسی می دانیم که هیچ قانون وسازمان ودولت وان جی او اساسأ به این بدبختی وگرفتاری که اعضای فرقه مجاهدین داشته ودارند توجهی نکرده ونمی کنند .
آیا دراین جهان حتی یک مورد بوده که آمار وتعداد کشته شدگان وسربه نیست شدگان وبه آتش کشیده شدگان درفرقه مجاهدین پیگیری شده باشد .
چرا درهیچ قانونی به دادخواهی خانواده های این اسیران توجهی نمی شود ؟
چراتلاش های مادران وپدران این اسیران به تمامی مجامع حقوق بشری نادیده گرفته می شود ؟
مگراین اعضای گرفتار انسان نیستند ؟ آنها به اراده وخواست خود درزنجیر رجوی گرفتار نیستند بلکه سیستم برده داری فرقه مجاهدین آنها را گرفتار انواع تارها وزنجیرهای روحی و روانی کرده است .
آنها نمی توانند تصمیم بگیرند. رجوی آنها را از انسانیت تهی کرده ودرته قضیه تنها چیزی که برای آنها باقی گذاشته این است که صبرکنند تا بمیرند وبه دنیای خارج از فرقه فکر نکنند . رجوی به این تئوری هم “صابران پرامید ” لقب داده است.
رجوی می خواهد این طیف انسان که دراسارت اوهستند را مجبور کند که فقط به مردن در درون فرقه او بیاندیشند واینک که دهه ها گذشته ورهبری فرقه دیگر وعده ی برای آینده ی روشن ندارد واز پیروزی وسایر وعده هایی که قبلا می داد خبری نیست فقط به آنها القا می کند که صرفا بمانید تا در فرقه بمیرید تا رستگار شوید اگر بروید به جهنم می رسید .
ماجداشدگان از فرقه وامانده رجوی ازهرکس بهتر به درد این اسیران اشراف وآگاهی داریم وازتمامی مجامع حقوق بشری عاجزانه خواستاریم ترتیبی دهند که این اسیران برای یک بار هم که شده به دنیای بیرون قدم بگذارند و بتوانند آزادانه برای زندگی و سرنوشت خود تصمیم بگیرند.
