در روزهای اخیر فرقه تروریستی مجاهدین، تلاش زیادی برای تحریم انتخابات 1400 آغاز نموده است. اولین بار نیست که این تشکل ضدایرانی دست به تحریم انتخابات می زند. پس از اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران، که سازمان مجاهدین به دلیل ردّ صلاحیت مسعود رجوی، به سمت دکتر ابوالحسن بنی صدر گرایش پیدا کرد تا به جای شخصیت های انقلابی، نیروهای لیبرال به قدرت برسند و مجاهدین از طریق آنان به درون حاکمیت نفوذ کنند، در تمامی ادوار، آنان تحریم انتخابات را پیشه کرده و با تمام قوا علیه آن بسیج شده اند. ناگفته نماند که پس از عزل دکتر بنی صدر از ریاست جمهوری، که اتحاد مسعود رجوی با وی را به همراه داشت، مجاهدین با کمک نفوذی های غربگرای خود در حاکمیت، دست به ترور دومین رئیس جمهور ایران یعنی «محمدعلی رجایی» و نخست وزیر او «محمدجواد باهنر» زدند. بعدها مسعود رجوی در یک توهّم کودکانه گفت «رجایی» را به قدرت رسانیدند تا نام «رجوی» را بپوشانند.
پس از بمبگذاری در مقر نخست وزیری که منجر به شهادت «رجایی و باهنر» گردید، مجاهدین اقدامات تروریستی خود را به تمام شهرهای ایران گسترش دادند که طی آن هزاران ایرانی به بهانه دفاع از جمهوری اسلامی ترور شدند و راه برای امنیتی شدن جامعه فراهم گردید و بسیاری از مسئولین که تا آن زمان در کنار مردم قرار داشتند، خواسته و ناخواسته درون حفاظ های امنیتی قرار گرفتند و تا مدتی طولانی مردم قادر نبودند مثل سابق با رهبران خود همراهی نزدیک داشته باشند که اثرات مخرب خود را به همراه داشت.
در همه ادوار دیگر انتخاباتی، مجاهدین سیاست های متفاوتی را اتخاذ کردند که به ظاهر ضد و نقیض می آمد اما در واقع همگی یک هدف را دنبال می کرد و آن ایجاد شکاف در جامعه و حاکمیت و گسترش فضای تفرقه و تضعیف نظام بود. برای مثال در انتخابات 76، مسعود رجوی که استقبال عظیم مردم از انتخابات را دید، با کینه ای عجیب درصدد گسترش ترورهای شهری برآمد و صدها عمل تروریستی را در کوچه و خیابان های ایران رقم زد تا شاید فضای امنیتی موجود باعث تشدید اختلاف بین دو جناح گردد و اینبار رئیس جمهور به دست کسانی دیگر ترور شود. اما حدود یک دهه بعد، حمایت از «رهبران جنبش سبز» را در دستور قرار داد و فعالیت های تبلیغی زیادی نیز در همین راستا به عمل آورد. 4 سال بعد از آن نیز با نوشتن یک نامه سرگشاده به «هاشمی» از وی خواست تا نامزد ریاست جمهوری شود!
این تاب بازی های سیاسی که بهت همه جریانات داخلی و خارجی را به همراه داشت، در حالی صورت می گرفت که مسعود از برخی اعضای شورای ملی مقاومت بشدت عصبانی شده بود که چرا به فلان رئیس جمهور ایران نامه نگاری داشته اند و حتی به دکتر بنی صدر هم بخاطر نوشتن یک نامه به آیت الله خمینی اهانت کرد و به وی لقب «معتاد خمینی» داد.
دوباره تحریم انتخابات از سوی سازمان مجاهدین به طرق مختلف کلید خورده و خواستار شورش در این روزها شده اند. فعالیت برخی فریب خوردگان این فرقه در داخل برخی شهرها نشانگر نگرانی شدید سران سازمان مجاهدین از حضور گسترده مردم در انتخابات است که نقش ریاست جمهوری مادام العمر «مریم رجوی» را برای آلبانی نشین ها زیر سوآل خواهد برد. در زمان صدام حسین، مسعود رجوی ادعا کرد در یک نظرسنجی که از مردم ایران به عمل آورده، بیش از 70% آنان به مریم قجرعضدانلو رأی داده اند و خواهان ریاست جمهوری او در ایران هستند! این ادعای خنده دار در حالی مطرح می شد که مسعود دانشجویان ایرانی را به دلیل گوش نکردن به حرف وی برای ادامه تظاهرات در تیرماه 1378 زیر ضرب برده بود و آنها را « مشتی سوسول که به درد گذاشتن پای دیوار می خورند» خطاب می کرد. پخش تراکت و بروشور تبلیغی در برخی نقاط توسط هواداران رجوی، این واقعیت را نشان می دهد که مریم رجوی بشدت از حضور مردم در انتخابات وحشت دارد.
واضح است که این اقدامات بسیار بی ارزش، جز برای دلگرمی دادن به روحیه باختگان آلبانی نیست وگرنه تنها حامیان خارجه نشین مجاهدین هستند که باورشان می شود در ایران کسی برای این فرقه ضدایرانی ارزشی قائل باشد.
همزمان با فعالیت های سایبری و اجتماعی، شرکت فیسبوک نیز در روزهای اخیر 300 اکانت فیک سازمان مجاهدین را که از آلبانی هدایت می شد مسدود کرد و مشخص شد که این ترول ها همه روزه در یک ساعت مشخص فعالیت خود را آغاز می کردند و بلافاصله در یک زمان مشخص از فعالیت دست می کشیدند. این اقدام فیسبوک زمانی صورت گرفت که مریم رجوی در حال التماس به غربی ها بود تا برای وی نیز ارزش قائل شوند و مجاهدین را در محاسبات سیاسی خود بگنجانند. یقیناً در این دور نیز مجاهدین سرانجام روشنی نخواهند داشت و دسیسه های آنان برای ایجاد آشوب، با هوشیاری مردم به شکست خواهند انجامید.
حامد صرافپور
