طبق روال چهار دهه گذشته، باز زمان انتخابات شد و باز رجوی ها خواهان تحریم انتخابات شدند. ما در زبان فارسی ضرب المثلی داریم که می گوید «آزموده را آزمودن خطاست».
اگر رجوی ها به جز اوهام شیطانی شان برای کسب قدرت، کمی هم درایت و عقل می داشتند، می توانستند از ضرب المثل فوق استفاده نموده و اینقدر آبروی خود را نبرده و برای دیگران زحمت ایجاد ننمایند. اما قدرت طلبی اجازه نداد تا آنان از آزموده درس بگیرند و از آذر 1358 که شرکت در همه پرسی قانون اساسی را تحریم نمودند تا امروز در خرداد 1400، تمام انتخابات انجام شده در ایران را تحریم کردند. یعنی مجاهدین 42 سال انتخابات را تحریم کردند و در نتیجه در تمام انتخابات انجام شده در این 42 سال، از ملت ایران تو دهنی های محکمی خوردند اما باز از سر عناد و دشمنی به تکرار اعمال بلاهت بارشان ادامه می دهند.
بنابراین برای رجوی ها باید از ضرب المثل «نرود میخ آهنین در سنگ» استفاده نمود که داستان این ضرب المثل در حکایت 19 کتاب گلستان سعدی چنین است :
روزی ، کاروانی به قصد تجارت از ایران عازم یونان شد. مسافرین این کاروان به سلامت به یونان رسیدند و کالاهای یونانی را با کالاهای خود خرید و فروش کردند و به سمت ایران بازگشتند. در مسیر بازگشت بودند که در دام یک گروه راهزن یونانی گیر افتادند و تمام اموال و دارایی تجّار غارت شد.
در میان مسافرین لقمان حکیم هم حضور داشت. لقمان گوشهای نشسته بود و رفتار غارتگران را مشاهده میکرد. تاجران نزد لقمان آمدند و گفتند: تو حکیمی! با اینها صحبت کن، شاید سخنی پندآمیز از زبان تو دل دزدان را به رحم آورد و حداقل شترها و اسبهای ما را به ما بازگرداند. لقمان گفت: با چه کسی حرف بزنم و پند دهم؟ دل این افراد از سنگ شده، اگر نصیحت و اندرز در دل اینها راهی داشت، این قدر سنگدلانه اموال و داراییهای مردم را غارت نمیکردند. حرف زدن من هیچ فایدهای ندارد و چنین ادامه داد.
آهنی را که موریانه بخورد نتوان برد از او به صیقل زنگ
با سیه دل چه سود گفتن وعظ نرود میخ آهنین در سنگ
رجوی ها همانند همان راهزنان و غارتگران این حکایت هستند که بدلیل جنایات و خیانت هایی که در 42 سال گذشته بر علیه ملت ایران انجام دادند، تبدیل به سنگدلانی شده اند که دیگر هیچ چیز در آنان اثر نمی کند.
صالحی