شکست پروژه «تحریم انتخابات» شکست راهبرد ۱۰ ساله تحریم های اقتصادی، تهدیدهای نظامی، و در یک کلام فشار حداکثری آمریکا بر علیه ایران و شکست راهبرد سیاست های ایذایی مجاهدین، بعنوان بزرگترین گروه تروریستی ضد ایرانی محسوب می شود.
مجاهدین در یازدهم خرداد ماه طی اطلاعیه ای برگزاری گردهمایی سالانه این گروه در ۱۹ تیر را با تبلیغات فراوان بر روی خروجی سایت هایشان قرار داد تا بار دیگر طبل های میان تهی خود را که ناشی از شکست فضاحت بار دیگری است اینبار در فضای مجازی به صدا در بیاورد.
اگر به متن اطلاعیه گردهمایی دقت شود سران مجاهدین در زمان صدور آن کیسه گشادی برای بهره برداری از آنچه که تحلیل سران این فرقه از وضعیت سیاسی – اجتماعی کشورمان بدست شان می داد دوخته بودند. تا بتوانند اهداف ضد ایرانی خود را در راستای سیاست های آمریکا به پیش ببرند.
در این میان آنچه که سران مجاهدین را بیش از هر چیز دیگری به تحقق اهداف شان امیدوار می ساخت، پیشبرد پروژه تحریم سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران بود. کمپینی که سردمدار آن آمریکا و عوامل میدانی آن، گروههای سلطنت طلب، مجاهدین و افرادی مثل مسیح علینژاد و . . . همراه با رسانه های فارسی زبان بیگانه بودند.
سیاه نمایی و رویا پردازی، با راه اندازی سالگرد و گردهمایی، آن روی ناتوانی و زوال مشروعیت اجتماعی این گروه فاسد و بدنام در ایران است. که در محتوای این اطلاعیه نیز بوضوح مطابق آنچه که ذیلا آورده می شود قابل مشاهده است.
۱ – وضعیت در ایران به سبب فشارهای اقتصادی، معیشتی، گرانی کالاها، بیکاری و . . . «انفجاری» است و سران مجاهدین امیدوارند این فشارها به اغتشاش و هرج و مرج بینجامد.
۲ – مجاهدین تلاش می کنند برای فاصله اندازی بین مردم و دولت بگویند منابع ملی ایران در اثر «برنامه‌های اتمی و موشکی و صدور تروریسم و جنگ‌افروزی از غزه و لبنان تا سوریه و عراق و یمن و افغانستان» تباه شده و از بین رفته است.
۳ – مجاهدین می گویند جمهوری اسلامی ایران در انتخابات ریاست جمهوری پیش روی، با عدم احراز صلاحیت برخی از کاندیداهای مطرح، «تک پایه» شده و موضوع اعتدال و اصلاحات عملا بی معنی شده است!!!
۴ – مجاهدین برای حفظ نیروهای خود در آلبانی و حفظ جایگاه خود در نزد سرویس های اطلاعاتی غربی از «کانون‌های شورشی » بعنوان ابزار پیشبرد اهداف خود در داخل کشور نام می برند تا نشان دهند این گروه همچنان دارای پایگاه اجتماعی است!
اما چیزی که بیش از همه، سران مجاهدین به همراه اربابانشان بر روی آن حساب باز می کردند پیشبرد خط «تحریم انتخابات» و ایجاد دودستگی و اغتشاش در آستانه انتخابات روز جمعه ۲۸ خرداد ماه بود. تا رهبران مجاهدین با دست پر در گردهمایی سالانه این گروه در ۱۹ تیر ماه حاضر شوند.
اما شکست پروژه «تحریم انتخابات» اوضاع را برای مجاهدین به گونه دیگری رقم زد و رهبران آنان را به تکاپو انداخت.
برگزاری نمایشی، تحت عنوان؛ «چهلمین سالگرد مقاومت انقلابی سراسری» در اردوگاه مجاهدین در آلبانی، تلاشی مذبوحانه برای پوشاندن شکست سنگین این گروه در پیشبرد خط «تحریم انتخابات» بود.
نمایشی که بواسطه پول های کثیف، با ظاهری آراسته و تشریفاتی، صرفا برای گرامیداشت یک اندیشه کهنه و منسوخ خشونت آمیز، با گام های سست و لرزان مریم رجوی، در پیشاپیش آن، طراحی شده بود.
بررسی همه جانبه شکست پروژه «تحریم انتخابات» نشان می دهد که این شکست، تاثیرات زیادی بر اتخاذ سیاست های آتی آمریکا نسبت به ایران و همچنین جایگاه سیاسی مجاهدین در سطح بین المللی و در نزد حامیان غربی شان خواهد گذاشت.
شکست پروژه «تحریم انتخابات» از دو جنبه قابل بررسی است.
۱ – تاثیر در سیاست های آتی آمریکا در قبال ایران
باید گفت شرکت باشکوه مردم ایران در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری علیرغم تحریم همه جانبه از سوی غرب و عوامل میدانی آنها از جمله مجاهدین و رسانه های فارسی زبان و . . . یک ضربه موثر به سیاست راهبردی تحریم و فشارهای حداکثری آمریکا بر علیه ایران بشمار می رود.
چرا که هدف آمریکا از اعمال تحریم و فشار حداکثری و تهدیدهای نظامی، تغییر در رفتار مردم ایران با نظام جمهوری اسلامی ایران بود. آمریکایی ها انتظار داشتند بعد از ۱۰ سال تحریم، آثار شکست آن را در اراده مردم و تغییر رفتار آنان با نظام را ببینند.
بنابراین خط «تحریم انتخابات» که سردمداران آن در فشار حداکثری علیه مردم ایران هم نقش داشتند قرار بود به نوعی مکمل سیاست راهبردی «تحریم‌های اقتصادی و فشار حداکثری» باشد.
یعنی اگر «تحریم انتخابات» جواب می داد. آمریکا به هدف خود رسیده بود و می شد نتیجه گرفت که خط تحریم و فشار حداکثری اقتصادی و تهدید های نظامی جواب می دهد و می شود خط تحریم تا حصول نتیجه که همان جدا کردن مردم از دولت و نهایتا تسلیم دولت در برابر خواسته های آمریکاست، را ادامه داد.
مسلما در این میان برجام هم به نتیجه دلخواه ایران نمی رسید.
اما حضور چشمگیر مردم در انتخابات، علیرغم همۀ نارضایتی‌ها از جنس‌های مختلف، مسلما تغییر محاسبات طرف آمریکایی را دربرخواهد داشت که از هم اکنون آثار آن مشهود است.
نتیجه اینکه راه آمدن آمریکا در برداشتن تحریم ها در کمیسیون مشترک برجام در وین می تواند ناشی از شکست آمریکا در هر دو پروژه تحریم یعنی هم اقتصادی و هم انتخاباتی باشد.
۲ – تاثیر در وضعیت سیاسی مجاهدین
مسلما شکست آمریکا در پروژه تحریم انتخابات، شکست ایادی و عوامل میدانی آنها از جمله مجاهدین و تمامی جبهه ضد ایرانی نیز هست. و می تواند وجه سیاسی آنان را در بین حامیان سیاسی و سرویس های اطلاعاتی طرف حساب شان تخریب کند.
هدف اصلی رهبر مجاهدین این بود که با پیشبرد خط تحریم انتخابات، که یک گشایش خطی نیز برای این گروه محسوب می شد، با دست پر در مراسم گردهمایی سالانه این گروه در ۱۹ تیر ظاهر شود. ولی با شکست این پروژه، و به احتمال زیاد با به سرانجام رسیدن مذاکرات برجام در وین در روزها و هفته های آتی، گردهمایی سالانه مجاهدین نه در ظاهر بلکه در محتوا بی رونق تر از سال های قبل بوده و مریم رجوی جز تحلیل ها و شعارهای تخلیلی هیچ حرف واقعی و جدی برای گفتن نخواهد داشت.
بنابراین سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران یک سرفصل تاریخی محسوب می شود. چرا که شکست پروژه «تحریم انتخابات» شکست راهبرد ۱۰ ساله تحریم های اقتصادی، تهدیدهای نظامی، و در یک کلام فشار حداکثری آمریکا بر علیه ایران و شکست راهبرد سیاست های ایذایی مجاهدین، بعنوان بزرگترین گروه تروریستی و فرقه ای ضد ایرانی محسوب می شود.
نویسنده : سعید پارسا
