اعضا و مسئولین فرقه یکی بعد از دیگری بر اثر بیماری و بدون آن که معالجه موثری روی آنها صورت بگیرد از دنیا می روند.
سیاست همیشگی رجوی ها این بوده و هست که برای هیچ کس به جز خودشان ارزشی قائل نیستند و اعضاء و مسئولین فرقه و کسانی که به هر دلیل با این فرقه همراه شده اند را فقط ابزاری برای پیشبرد اهداف خود می دانند. بر اثر همین دیدگاه، درمان بیماران جایگاهی در فرقه رجوی ندارد و رجوی تا آنجا پیش رفت که به عنوان ضابطه تشکیلاتی به همه ابلاغ نمود که «مجاهد بیمار نداریم». در نتیجه روند مرگ و نیستی در این فرقه هر روز بیشتر و سریعتر از قبل می شود.
روزگاری رجوی ها با فریبکاری و در حالی که خود مانع از دسترسی اعضاء به پزشک و امکانات درمانی بودند، دولت عراق را متهم نموده و می گفتند که این دولت مانع از رسیدگی های پزشکی می شود. اما حالا که چندین سال است در آلبانی مستقر شده اند یعنی جایی که دولت و تعدادی از مقامات آن بدلیل همسویی با آمریکا کمال همکاری را با این فرقه داشته است، باز هم می بینیم که درب بر همان پاشنه قبلی می چرخد و نه تنها روند مرگ و میر در بین اعضای فرقه کم نشده بلکه افزایش قابل ملاحظه ای هم یافته بطوری که مرگ اعضاء و مسئولین فرقه اگر هفتگی نباشد، ماهانه است.
سوال این است که به چه دلیل آمار مرگ و میر در فرقه مجاهدین بالا و بالاتر می رود؟ جواب را باید در موارد زیر یافت:
– چون رجوی ها اعضاء را نه انسان بلکه ابزاری برای رسیدن به اوهام خودشان می بینند.
– چون بر حسب ضابطه تشکیلاتی ابلاغ شده از سوی رجوی ، بیماری اعضاء به رسمیت شناخته نمی شود و در نتیجه هیچ تلاشی برای درمان اعضاء وجود ندارد الا اینکه کار به جای باریک بکشد و فرد در چند قدمی مرگ باشد.
– چون رجوی ها از مرگ اعضاء خوشحال می شوند. چرا که در شرایط از بین رفتن بازار نظامی و تبلیغ با رژه بدلیل اخراج از عراق، و در شرایط شکست های پی در پی در زمینه های گوناگون اعم از سیاسی، تشکیلاتی و … ، رجوی ها مرگ اعضاء را فرصتی برای کار تبلیغی به نفع خودشان و خوراکی برای دستگاه تبلیغاتی شان محسوب می کنند.
– چون رجوی ها اعضاء را همچون بمب ساعتی می بینند که هر لحظه ممکن است با جدایی از فرقه و در نتیجه اقدام به افشاگری علیه رجوی ها، بر علیه آنان منفجر شوند. اما با مرگ شان، این بمب دیگر عمل نخواهد کرد. بنابراین رجوی ها آنها را به سمت مرگ سوق می دهند.
– چون اعضای فرقه علاوه بر عوامل ذکر شده در بالا، دچار کهولت سن شده اند و همزمان بدلیل شرایط تشکیلاتی حاکم بر فرقه به صورت مستمر در استرس به سر می برند، در نتیجه بدن شان ضعیف و ناتوان شده است.
به این دلایل عامل مرگ تک به تک اعضاء، رجوی ها هستند و باید روزی درباره این جنایت خود جوابگو باشند.
صالحی
