پس از تصویب قطعنامه موسوم به 1747 شورای امنیت درباره ایران، مسعود رجوی اقدام به انتشار سومین پیام از مخفیگاه خود نمود. این پیام در حالی انتشار یافت که پیش از این مریم رجوی با انتشار پیام مشابهی شادی و شعف خود را از اعمال تحریم های شورای امنیت اعلام کرده بود. لحن و سمت و سوی اصلی پیام حاوی این معنا بود که تصویب قطعنانه اخیر گام موثر دیگری برای سازمان مجاهدین بوده است.
مضمون پیام رجوی چیزی فراتر از ادعاها و درخواست های تکراری مبنی بر خروج نام سازمان از لیست گروه های تروریستی و همچنین تشویق اروپا و امریکا به اعمال قاطعیت بیشتر روی ایران در بر نداشت. از محتوای این پیام می توان اینگونه استنباط کرد که تصویب قطعنامه شورای امنیت در واقع بهانه و دستاویزی برای استفاده تبلیغاتی مجاهدین جهت ضمیمه شدن به چالش بزرگ میان ایران و غرب است. با مقایسه مضمون و محتوای سه پیام مسعود رجوی طی ماه های اخیر و تاکید همواره او بر اطاعت پذیری محض و بی چون و چرا از فرامین ایدئولوژیک و سیاسی مریم رجوی می توان تمامی آنها را در راستای یاس و انفعال و بحران های موجود بر سر راه مجاهدین خلق از جمله عدم توفیق در خروج از لیست گروه های تروریستی و تعیین تکلیف عنقریب مجاهدین در عراق ارزیابی کرد. رجوی در پیام اخیر خود با تاکید بر وادی آخر مبارزه، کماکان افراد مستقر در اشرف را به قریب الوقوع بودن سرنگونی وعده داد. رجوی در بخشی از پیام خود با تاکید بر این مهم، بار دیگر درباره ضرورت وجودی مریم رجوی و افراد قرارگاه اشرف آنها را دو روی یک سکه توصیف کرد.
مجاهدین دبلیو اس، بیست و هشتم مارس 2007
