روز پنجشنبه سوم آذرماه 1400 انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) فعالیت خود را بصورت رسمی آغاز کرد. این انجمن با تشکیل هیات موسس شرایط قانونی برای ثبت خود را بصورت یک موسسه فراهم نمود. آقای حسن حیرانی مسئول اجرایی این انجمن در یک مصاحبه خبری ضمن اعلام موجودیت این انجمن گفت: حمایت از جداشدگان فرقه رجوی در راستای برخورداری از حقوق شهروندی، اشتغال و حتی ازدواج از اهداف این انجمن می باشد. ولی موضوع مهمی که آقای حیرانی در جریان این مصاحبه روی آن تاکید داشت، بحث تشکیل آژانس های مسافرتی و توریستی برای تسهیل در رفت و آمد ایرانیان به آلبانی و بالعکس می باشد.
موضوع باز شدن راه آلبانی به روی خانواده های اعضای گرفتار از سال 1395 و بعد از انتقال فرقه رجوی از عراق به آلبانی مهم ترین خواسته و دغدغه خانواده هاست. خانواده هایی که طی سالیان کوچک ترین اطلاعی از عزیزان و وابستگان خود ندارند و چندین بار هم که با سختی و مشقت و تحمل شرایط سخت به عراق مسافرت کرده تا شاید موفق به دیدار و یا کسب خبر از فرزندانشان شوند با خشونت و فحش و ناسزای مسئولین فرقه مواجه شده و بدون هرگونه ملاقات به خانه هایشان بازگشتند.
اگر چه منشور جهانی حقوق شهروندی ملل متحد حق ملاقات و نامه نگاری را برای اسیران و حتی مجرمان جنگی به رسمیت شناخته است ولی تلاش های سالیان خانواده ها و نامه نگاری های مستمر آنها به مسئولین نهادهای حقوق بشری و کمیساریا و صلیب سرخ جهانی راه به جایی نبرد. با انتقال اعضاء به کشور آلبانی بدلیل شرایط و وضعیت کیفا متفاوت آلبانی به نسبت عراق و جامعه نیمه دمکراتیک آلبانی خانواده ها این انتظار را داشتند که شرایط دیدار آنها با وابستگانشان در آلبانی فراهم و بعداز سالیان چشمشان به جمال عزیزانشان روشن شود. ولی متاسفانه نفوذ سیاسی فرقه رجوی در آلبانی و حمایت های دولت آمریکا امید خانواده ها را به یاس تبدیل کرد و آنها را همچنان چشم انتظار و حسرت بدل باقی گذاشت.
با تشکیل انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی و تاکید مدیر اجرایی این انجمن بر هموار کردن حضور خانواده ها در آلبانی در چشم انداز آینده این توقع و انتظار را در خانواده ها بوجود آورده که با تشکیل و تلاش انجمن آسیلا چشم انداز روشنی را برای حضور خود در آلبانی و دیدار با عزیزانشان ببینند و این توقع و انتظار که با مصاحبه آقای حسن حیرانی در اذهان خانواده های اعضای تحت اسارت رقم خورده، مسئولیت اعضای این انجمن بطور اعم و مسئول اجرایی آن را بطور اخص بسا سنگین تر می کند.
بی شک مسئولین این انجمن متوجه بار مسولیت وعده هایشان و چشم انتظاری خانواده ها برای محقق شدن آن هستند و این امر بر میزان تلاش هایشان خواهد افزود. اگر چه از همان روزهای اول شکل گیری این انجمن، فرقه رجوی همانند گذشته تلاش نمود که با تهدید و بکارگیری شیوه های نخ نما شده قبلی همانند اعمال فشار بر جداشدگانی که از وضعیت وخیم معیشتی و بلاتکلیفی در آلبانی رنج می برند، آنها را مجبور به مقابله با اعضای این انجمن نمایند و با سوء استفاده از نیازها و کمبودهای شدید مالی آنها را در مقابل دیگر دوستان خود که دارای درد و رنجی مشترک هستند قرار دهد، ولی خوشبختانه با عدم استقبال آنها مواجه شده و تاکنون این ترفند جداشده در مقابل جداشده راه به جایی نبرده است.
فراموش نمی کنیم در گذشته هم سرکردگان فرقه رجوی در وحشت از فعالیت های اعضای جداشده و افشاگری های آنها در خارج کشور تلاش نمود و بخشی از جداشدگان را با تهدید و دادن وعده های مالی مقابل آنها قرار دهد. رجوی مشخصا در جریان جلسات موسوم به طعمه وارد صحنه شد و علنا دستور ترور جداشدگان منتقد را داد و خطاب به عوامل سرکوب گرش گفت: “نگران زندان های اروپا نباشید، آنجا برای ما چیزی شبیه هتل چهار ستاره است”. رجوی در ترس و وحشتی بی سابقه هر یک عضو جداشده منتقد در اروپا را یک “چگوارا” نامید و صراحتا اعلام کرد ما منبعد اجازه خروج اعضا از اشرف را نخواهیم داد تا به اروپا بروند و برای ما یک چگوارا شوند.
امروز هم تلاش های مذبوحانه و تقلاهای بیهوده سران فرقه در آلبانی برای ایجاد سد و مانع در مسیر رشد و اعتلای انجمن آسیلا راه به جایی نخواهد برد و جامعه جداشدگان آلبانی هوشیارتر از آن هستند که در دام فریب فرقه گرفتار شوند. نکته آخر که می بایست بر آن تاکید داشت اینکه ضمن تقدیر از تلاش های انجمن آسیلا و آرزوی موفقیت برای آنها وهمچنین ضرورت همکاری و حمایت تمامی جداشدگان در ایران و آلبانی و کشورهای اروپایی از این انجمن در راستای محقق کردن اهداف خانواده ها باید به اعضا و دست اندرکاران این انجمن یادآوری نمود که در معرض یک آزمون تاریخی قرار گرفته اند و خانواده های اعضای گرفتار که سالیان درد و رنج و فراق عزیزانشان را تحمل کردند، چشم انتظار محقق شدن وعده های آنها هستند .
اکرامی
