1)با سلام و خسته نباشید
من مدت کوتاهی است که با سایت شما آشنا شدم و از این جهت که شما با شهامت توانستید از این گروه بد نام بریده و به راه اندازی چنین سایتی دست بزنید به شما آفرین می گویم. متوجه شدم شما اقدام جدیدی انجام داده اید و با ارسال کارت تبریک برای حتی هواداران فعلی سازمان حسابی حال آن ها را گرفته اید. طوری که طاقت نیاوردند و دست به واکنش زده و با اضطراب بیش از حد خود ثابت کردند که چقدر ضعیف و غیر قابل انعطاف هستند و اگر تاکنون تعدادی باقی ماندند فقط بر اثر سانسورها و فشارهای بیش از حد است. ارسال یک کارت تبریک که این همه وحشت نداشت که این ها سراسیمه عکس العمل نشان دادند. من از طریق همین نامه به آن ها می گویم روزگار تهدید کردن اربابان شما فرا رسیده چه رسد به خود شما. پس بیش از این اعضای خود را مجبور به نوشتن و عکس العمل نشان دادن نکنید که به آخر خط رسیده و هیچ راه فراری ندارید.
از شما سپاسگزارم.م.ک
2)من گر چه از سن بالایی برخوردار نیستم ولی به این دلیل که در خانواده ای بزرگ شدم که چند خواهر و برادرم از هواداران گروه رجوی بودند تا حدودی با آن ها آشنایی دارم و از چندی پیش که به واسطه ی خواهرم با سایت نجات آشنا شدم بیش تر در جریان رسوایی ها ی آنان قرار گرفتم. چند روز پیش که داشتم بخش مقالات سایت را مرور می کردم متوجه موضوع فرستادن کارت تبریک از سوی این انجمن به هواداران سابق و کنونی گردیدم. این کار به نظر من ناشی از یک روحیه بالا و با ظرفیت است و اما برخوردی که گروه آن ها با قضیه کرده بودند و آن هول و هراسی که در جانشان افتاده بود واقعاً نمایان گر آشفتگی است و از همین جا من به رجوی و گروهش می گویم تصوری که شما از جوانان ایران دارید کاملاً غلط و خود خواهانه است چرا که حتی امثال من که خواهر و برادرم هوادار بودند و زندان رفته اند و حتی خود همان ها هم هیچ گونه علاقه ای به حرف ها و دروغ های شما ندارند چه رسد به این که ارزشی برای تحلیل های تان قائل شویم و اصلاً من چون چنین شرایطی داشتم با اسم شما آشنا هستم و گرنه بقیه نام تان را هم نمی دانند. یعنی گروهی به اسم مجاهدین واقعاً در مملکت مرده است. و از شما دست اندرکاران سایت نجات که با این کار هم بریده ها را شاد نموده و هم موجبات بیداری اعضای فعلی را فراهم آوردید تشکر می کنم.
با تشکر
یکی از خوانندگان سایت شما ن.م
