روش های ضد انسانی فرقه رجوی برای در بند نگهداشتن اعضای خواهان جدایی

چند روز قبل آقای ابراهیم مرادی جدایی خود از فرقه تروریستی رجوی را اعلام نمود. بدنبال این اقدام شجاعانه، سران فرقه رجوی طبق معمول شروع به حمله علیه وی کردند. بر اساس آنچه در سایت های فرقه درج شده ، فرقه مدعی است که ابراهیم مردادی در آذر 1396 اخراج شده است. اما در ادامه مدعی می شوند که وی در آذر 1396 سوگند هواداری خورده است! نکته مهم روش غیر انسانی فرقه برای بستن بند به دست و پای اعضایی است که به ادعای فرقه اخراج می شوند. آنها با سوء استفاده از محروم بودن اعضا از حق دسترسی به وکیل و ناآشنایی اعضای خواهان جدایی به قوانین، به آنها می گویند برای جدایی باید برگه هایی را بنویسید و امضاء کنید یا آن که برگه آماده شده ای را امضاء کنند.

اما سوالاتی که مسئولین فرقه رجوی باید به آن جواب بدهند اینها هستند:

– چرا وقتی به ادعای فرقه آقای ابراهیم مرادی در آذر 1396 اخراج شده است، از او به صورت مکتوب سوگند هواداری گرفتند؟
– چرا حتی زمانی که یک عضو فرقه اخراج می شود و قاعدتا دیگر هیچ ارتباط تشکیلاتی نباید بین او و فرقه باشد، آن عضو می بایست به این فرقه سند و دست نوشته بدهد؟
– وقتی فردی از این فرقه اخراج شد، آیا وادار کردن او به نوشتن و تولید مدرک چیزی جز سندسازی علیه او برای بستن دهانش است؟
– چرا نه تنها اعضای خواهان جدایی بلکه حتی اعضایی که به ادعای خود فرقه اخراج هم شده اند، امکان دسترسی به وکیل را ندارند تا نسبت به حقوق خویش آگاه باشند؟
– آیا این خلاف حقوق بشر و انسانیت نیست که اعضای خواهان جدایی باید با نوشتن متن های دیکته شده و همسان، خود را تحقیر نمایند؟
– چرا هیچ عضو فرقه استقلال مالی ندارد و نباید پول با خود داشته باشد؟
– چرا در ازای بیگاری کشیدن های مستمر از اعضا که هر روز هفته به بهانه های گوناگون اجرا می شود اعضای فرقه هیچ حقوقی دریافت نمی کنند و در نتیجه وقتی از فرقه جدا می شوند برای گذران حتی یک روز از زندگی خود مجبور به دریافت پول هستند و فرقه به این بهانه با منت گذاشتن بر آنها ، آنان را وادار به نوشتن متن های تحقیرآمیز نموده و برای آنان سندسازی می کند؟
– چرا اعضای فرقه که خواهان جدایی هستند طبق قانون سازمان ملل به یونامی و نماینده سازمان های بین المللی سپرده نمی شوند تا مسئله شان حل و فصل شود؟
– چرا اعضای فرقه در آلبانی هیچ مدرکی که هویت فردی آنها را ثابت کند ندارند؟ آیا چنین چیزی حتی در ارتباط با زندانیان خطرناک و اسیران جنگی قابل قبول است؟ آیا این نقض حقوق اعضای فرقه توسط سران فرقه نیست؟
– چرا سران فرقه خارج شدن از فرقه را آن قدر سخت و همراه با نیرنگ های فراوان و سندسازی و تهدید می کنند؟ آیا غیر از این است که عضو جداشده را مجبور کنند که بدلیل احتیاج مالی یا ترس، جدایی خود را رسما اعلام نکند!؟

همین یک خط از گفته های سران فرقه این همه حقایق را روشن کرد! زیرا این فرقه آنقدر ناقض حقوق بشر و دشمن انسانیت و آزادی است که هر حرفی می زنند و هر موضعی که می گیرند گوشه ای از ماهیت شان را نمایش داده و علامت و نشانه ای از دشمنی شان با حقوق بشر را ناخواسته افشا می کنند. تشکیلات رجوی یک فرقه مخوف است که هم برای عضوگیری، هم برای نگهداری و هم برای جدایی اعضا را فریب می دهند. بی شک روزی تمام اسناد درونی این فرقه به دست مردم خواهد افتاد و تلخ ترین تجربه فرقه گرایی به عبرتی برای همگان بدل خواهد شد.

صالحی

خروج از نسخه موبایل