از 10 سال پیش وزارت خارجه آمریکا از زمان شروع کابینه آقای بیل کلینتون فرقه تروریستی مجاهدین خلق را با توجه به گردشکار عملکرد آنها در 3 دهه ی گذشته در لیست سیاه تروریزم تثبیت کرده و هر ساله آن را مجدداً تجدید ثبت می کند، اما مجاهدین ابتدا آنرا گزارش سخیف نامیده اند و گفتند ارزش ندارد سپس در سالهای بعد کمی به آن پرداختند و تا النهایه با مزدوری و خیانت به وطن و جاسوسی برای آمریکا خواستند از راه دیگری خود را مطلوب آمریکا کنند و از لیست بیرون بیایند، آمریکا هم خوب می دانست که مجاهدین می خواهند او را بازی دهند و این را هم خوب می فهمید که ایدئولوژی فرقه ای و ترور و خشونت در ذات و فکر مجاهدین رسوب کرده و نمی تواند از آن دست بکشد، لذا با وعده و نشان دادن چراغهای سبز کاذب به این فرقه ماگزیمم سوءِ استفاده را از آنها برد و از آنها به عنوان اسب درشکه ی خود در عراق نهایت کار مزدوری رااز آنان می کشدتا وجهه نیرو های خودش در عراق خراب شود
اما امسال مجاهدین واکنش متفاوتی نسبت به ثبت مجدد در لیست تروریزم توسط آمریکا داشت لذا با دستپاچگی سراغ اروپا رفت و با داد و فغان خواهان ارائه اسناد در زمینه تروریزم شده تا آنرا به آمریکا ارائه کندو مثلاً ثابت کند که بی خودی در لیست قرار گرفته.
اما وقتی به گزارش آمریکا نگاه می کنیم می بینیم نکته ای در خصوص سرقت پولهای عراقیان در خصوص پول نفت در مقابل غذای سازمان ملل به مردم عراق آمده و یکی از سازمان هایی که بیشترین سهم را از این پول از طریق صدام بالا کشیده مجاهدین بوده است و در همین ایام هم دولت عراق می خواهد آنهایی را که مرتکب مفاسد اقتصادی و مالی شده اند را از طریق اینترپل تحت تعقیب و مجازات قرار دهد.
به همین خاطر مجاهدین این قضیه را خطرناک ترین جرم برای خود می دانند و خود را در لبه پرتگاه حس کرده، این علائم و پروسه قضایی و پلیسی علیه عملکرد مجاهدین در دوران صدام باعث شده تا اینک ترس تمام وجود رجوی ها را فرا گیرد.
مهدوی، پرونده سیاه، نوزدهم می 2007
