“اینقدر نگویید کارگر، کارگر و برایش دل نسوزانید. همین کارگران اگر یکشب با آن ها هم خانه شوید اطمینانی نیست تا صبح به شما تجاوز نکنند و یا کاری دستتان ندهند.”
جمله نوشته شده در بالا، نظر مسعود رجوی، سرکرده مجهول الحال و ضد خلق فرقه رجوی درباره کارگران است که سالها قبل در نشستی در جمع اعضای فرقه درباره حق و حقوق و جایگاه کارگر بیان کرد. از نظر او قشرکارگر قشری متجاوز است که اگر دستش برسد حتی جان و مال دیگران را نیز می گیرند. طبیعی است که از چنین تفکری بر می آید تا 1192 کارگر را ترور کند و متعاقباً با نقاب فریب در عزایشان سوگواری هم بکند.
بله، عناصر جنایتکار فرقه منفور و آدمکش رجوی 1192 کارگر را به جرم مذهبی بودن، حمایت از نظام و حتی داشتن ریش ترور کرده اند اما هر ساله در روز جهانی کارگر ژست کارگر سالاری و حمایت از حق و حقوق این قشر آسیب پذیر و رنج کشیده را به خود می گیرند.
این احمقها فکر می کنند حافظه تاریخی ملت ایران، جنایات و خیانت های آن ها را فراموش کرده و یا در همان دهه 60 مدفون شده و نسلهای بعدی چیزی از کارنامه تروریستی فرقه رجوی نمی داند. اما از آنجا که ماشین ترور این فرقه با بیش از 12000 ترور، هموطنانی از همه شهرها، اصناف و اقشار جامعه ایران را شهید و یا جانباز کرده است، پرونده جنایات این گروه تا دهه های بعدی همچنان باز و نسل به نسل روایت می شود. لذا باور ژست های فریبکارانه سرکردگان فرقه رجوی، خیالی خام است و حنای امثال مریم رجوی و دیگر سرکردگان فرقه رجوی در بین اقشار مختلف کارگری، همچون دیگر اقشار رنگی ندارد.
سالاری
