در سی مهر 1372، یکی از مهمترین فصل‌های تاریخ تشکیلات مجاهدین خلق به غیر دمکراتیک‌ترین و البته مضحک‌ترین صورت ممکن، ورق خورد. مسعود رجوی به عنوان مسئول شورای به اصطلاح ملی مقاومت با لطایف الحیلی انتصاب مریم رجوی به عنوان آنچه رئیس جمهور شورای ملی مقاومت می‌خواند، اعلام می‌کند. در ویدئوی پنج دقیقه ای زیر، مکالمه ای سرشار از ناز و نیاز میان مسعود و مریم رجوی برای اعلام این انتصاب را مشاهده می‌کنید که به لحاظ فرم و محتوا بسیار طنزآلود به نظر میرسد.
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
مسعود رجوی علت این انتصاب را نیاز شورا به قدمی رو به پیش برداشتن بیان می‌کند و مریم رجوی از منافع عالی شورا سخن می‌گوید. او که امروز سی سال است به عنوان رئیس جمهور دوران انتقال در انتظار است، ظاهرا برای پذیرش این سمت اکراه و حتی عدم تمایل نشان می‌دهد چون به گفته خودش چیزی از آن نمی‌فهمد. او بارها جمله چیزی نمیفهمم را در این پنج دقیقه تکرار می‌کند!
مسعود رجوی در مقابل از هر واژه‌ای بهره می‌برد که نشان دهد انتخابی در کار نیست. واژه‌هایی چون ابلاغ، دستور، خواسته، الزام آور، وظیفه ایدئولوژیک را پی در پی ردیف می‌کند تا مریم قجر عضدانلو را متقاعد به پذیرش دستور تشکیلاتی از راس هرم قدرت کند. او تنها یکبار از انتخاب شورا نام می‌برد که مریم حرف او را کامل می‌کند که چون مسعود راس شوراست مجبور است بپذیرد.
نکته جالب توجه این است که شورای ملی مقاومت اساسا چگونه نهادی است که با وجود به یدک کشیدن نام شورا، فردی در راس آن تصمیم به این خطیری را اعلام و ابلاغ می‌کند بدون آنکه مشورت یا انتخاباتی صورت بگیرد. واقعیت این است که در هیچ کجا فهرستی از اسامی احزاب، گروه‌ها، سازمان‌ها، اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی که عضو این شورا هستند، نمی‌یابید. تنها با جملات کلی چون “اعضایی از همه قومیت‌ها، اقلیت‌ها و قشرهای ایران” مواجه می‌شوید.
از سوی دیگر، سمت ریاست جمهوری در همه ساختارهای دمکراتیک سمتی است که نخست با تشخیص خود شخص، اعلام نامزدی به اختیار خود شخص و سپس انتخاب شخص از طریق صندوق رای یا ساختارهای دمکراتیکی چون احزاب تشکل یافته تعیین می‌شود. این در حالی است که یکی از رسانه های مجاهدین خلق آشکارا اذعان می‌کند که برخی از اعضای شورا از انتصاب مریم رجوی برای این سمت راضی نبوده‌اند. جالب است این متن مدعی می‌شود که این افراد از اعضای شورا بوده‌اند اما به سازمان مجاهدین خلق تعلقی نداشتند. این بند از سایت ایران پدیا را دربراه سی مهر بخوانید:
در سال ۱۳۷۲ شورای ملی مقاومت ايران که متشکل از سازمان‌ها و شخصيت‌های برجسته اپوزيسيون ايران است در اجلاس سالانه خود، مریم رجوی را به‌عنوان رئيس جمهور برگزيده شورای ملی مقاومت برای دوران انتقال حاکميت به مردم ايران برگزيد. این انتخاب بدنبال چندین جلسه بحث برانگیز و بطور خاص از جانب آن دسته از اعضای شورای ملی مقاومت که به سازمان مجاهدین تعلقی نداشتند اما به نقش محوری و اصلی آن در این شورا بخوبی واقف بوده و اذعان داشتند بر سر اینکه تغییر موضع مسئولیت مریم رجوی ممکن است باعث کمبودهایی جدی در سازمان مجاهدین و ارتش آزادیبخش بشود انجام شد.
مزدا پارسی
