انجمن نجات که در ابتدا از افراد جداشده سازمان مجاهدین خلق تشکیل شد، کار و فعالیت خود را در مسیر انجام وظیفه و تعهدات انسانی – اخلاقی برای رهایی سایر دوستان و افراد گرفتار در فرقه رجوی بنا نهاد و در ارتباط تنگاتنگ با خانواده هایی قرار گرفت که سالها فرزندانشان قربانی اهداف شوم رجوی بودند. این خانواده ها سرشار از بغض فروخورده و انگیزه جهت رها شدن فرزندانشان و همچنین مملو از کینه و نفرت نسبت به رجوی و سازمان مجاهدین خلق هستند.
هم افزایی اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق و خانواده های اعضای گرفتار در تشکیلات سازمان بسیار راهگشا بوده است. استفاده از تجارب اعضای جدا شده از سازمان مجاهدین خلق در خنثی کردن ترفندهای تشکیلاتی فرقه، در راستای نیل به هدف انجمن نجات که همانا رهایی اعضای دربند فرقه است بسیار اثرگذار بوده است.
انجمن نجات همراه همیشگی خانواده های چشم انتظار اسیران دربند مناسبات مجاهدین خلق بوده و هست تا به هر طریقی تماس و دیداری میان آنها با عزیزان شان فراهم شود. دستور مسعود رجوی برای ممنوعیت هرگونه تماس و ارتباط میان اعضا و خانواده هایشان ، خانواده ها را بر آن داشت تا مصمم و پیگیر در راه رهایی عزیزان شان از این تشکیلات بسته تلاش کنند.
کارزار تجمعات و تحصن خانواده ها و اعضای جدا شده پشت سیاج های کمپ اشرف در عراق راه اندازی شد و انجمن نجات در همراهی و هماهنگی با خانواده ها از بالاترین حد توان و انرژی خود استفاده کرد. در این مدت تعدادی از افراد توانستند با انگیزه ای که ازخانواده ها گرفتند خود را از بند فرقه دست ساز رجوی برهانند. کارزار خانواده های انجمن نجات همچنین بساط هیمنه و تسلط مجاهدین بر پادگان اشرف را در هم پیچید و ناگزیر به تخلیه اشرف و متعاقبا لیبرتی شدند. نهایتا تشکیلات رجوی با آن همه شعار ” کوه اگر بجنبد اشرف زجا نجنبد” و یا شعار “چو اشرف نباشد تن من مباد” مجبور شدند بطرز خفت باری عراق را تخلیه و تحت حمایت امریکا به کشور آلبانی منتقل شوند که این برای انجمن نجات و خانواده ها موفقیت و دستاورد عظیمی بود. اگر چه بین خانواده ها و فرزندانشان فاصله بسیار زیادی در بعد مسافت ایجاد شد اما در این رویارویی با مجاهدین پیروز شدند چرا که توانستند عزیزان شان را از خطرات حضور در عراق پرآشوب دور کنند.
در آلبانی نیز همین رویارویی و تلاش شبانه روزی انجمن نجات و انجمن آسیلا و خانواده ها و جداشدگان برای دست یابی به اهداف انجمن ادامه یافت. در همین راستا انجمن نجات برای افشای هرچه بیشتر حقایق پشت پرده از فعالیت های ضد بشری مجاهدین خلق اقدام به تولید مستندی با از تیرانا تا تهران کرد که هفته گذشته با حضور خانواده ها و اعضای جدا شده و اصحاب رسانه رونمایی شد.
اهمیت این همایش و پخش این مستند در این بود که متقارن شد با حوادث اخیر در ایران که سازمان مجاهدین خلق علیرغم سیاست های ضد زن و ضد آزادی اما روی موج شعار زن زندگی آزادی سوار شده و بسیار تلاش کرد با حمایت آمریکا، اسرائیل و ال سعود در داخل کشور خود را مطرح نماید و مجددا عده ای از جوانان و برخی خانواده ها را به تباهی و نابودی بکشاند. اما روشنگری افرادی که از قبل دستی بر آتش داشتند و با ماهیت اصلی این گروه آشنا بودند، باعث شد تا مجاهدین خلق این بار هم ناکام بمانند.
با روشنگری های گسترده انجمن نجات و خانواده ها، این بار نیز نام مجاهدین و مریم رجوی در تابلو تنفر انگیز مردم ایران بنمایش گذاشته شد و پاسخ کوبنده ای از ملت ایران دریافت نمودند بگونه ای که حتی در میان سایر گروههای اپوزوسیون خارج نشین نیز طرد و رانده شدند.
انجمن نجات و خانواده هادر این برهه نیز خوش درخشیدند و با تجمع و همایش گسترده و موضعگیری صریح علیه سازمان مجاهدین و مریم رجوی عرصه هرگونه عرض اندام را بر آنها تنگ کردند.
انعکاس گسترده همایش و پخش مستند از تیرانا تا تهران و گفتگوی مدیرعامل انجمن نجات در شبکه های مختلف تلوزیونی خود بهترین گواه از موفقیت، رسمیت و بین المللی شدن این انجمن است .دور نیست تا در همه جای جهان هر کجا مجاهدین قصد تحرک و عرض اندام داشته باشند، انجمن نجات متشکل از جداشده ها و خانواده های اسرای دربند با خواسته های برحق، حقوق بشری و انساندوستانه در مقابل شان قد علم کنند و خواسته خانواده ها که ابتدایی ترین اقدام حقوق بشری و آزادی های انسان است را به این سازمان آزادی کش تحمیل نمایند .
انجمن نجات با حمایت خانواده ها و سازمان های بشر دوست و وجدانهای بیدار بشری تا نیل به اهداف خود که همانا رهایی، اختیار تصمیم گیری آزادانه و برخورداری از حقوق همه اسرای در بند فرقه رجوی می باشد، این مسیر را ادامه خواهد داد و قطعا موفق خواهد شد.
مرادی
