با گذشت نزدیک به دو ماه از بازداشت غیر قانونی شش تن از اعضای انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا)، این افراد بار دیگر در اعتراض به بازداشت بدون تفهیم اتهام‌شان و عدم رسیدگی مقامات اداره مهاجرت آلبانی به درخواست های پیگیری، از روز شنبه 26 آذرماه دست به اعتصاب غذا زدند.
حسن حیرانی، حسن شهباز، مهدی سلیمانی، علی هاجری، احسان بیدی و غلامرضا شکری از اعضای انجمن آسیلا هستند که یک ماه و نیم پیش از سوی اداره مرز و مهاجرت آلبانی فراخوانده شدند و در پی آن در کمپ پناهندگان غیرقانونی موسوم به کراچ در شمال تیرانا بازداشت شدند. این افراد که در ابتدای بازداشت از حق تماس و ملاقات با خانواده های خود محروم بودند، در اعتراض به شرایط غیرانسانی خود، برای بار اول دست به اعتصاب غذا زدند. اکنون که با گذشت مدت طولانی از بازداشت آن ها در هوای سرد و شرایط غیر بهداشتی کمپ کراچ، پیگیری‌های انجمن آسیلا، خانواده‌ها و وکلای این افراد به هیچ نتیجه مشخصی نرسیده است، بار دیگر دست به اعتصاب غذا زدند.
بازداشت خلاف روال قانونی
بر اساس سندی با عنوان “حقوق بشر و دستگیری، بازداشت پیش از محاکمه”، منتشر شده از سوی دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، همه انسان ها حق دارند که از احترام به آزادی و امنیت شان بهره ببرند. بر اساس این سند، دستگیری و بازداشت های بدون دلایل منطقی و بدون آن که راهکارهای قانونی در دسترس شخص قربانی باشد معمولا به محرومیت فرد از دسترسی به وکیل و تماس با خانواده و حتی سوء رفتار و شکنجه می انجامد.
بازداشت بدون حکم صادره از سوی قاضی و بدون تفهیم اتهام، از سوی پلیس تنها می‌تواند 48 ساعت بطول انجامد و بازداشت طولانی مدت پیش از محاکمه تنها با صدور حکم از سوی قاضی امکان پذیر است. این در حالی است که به شش نفر عضو بازداشتی انجمن آسیلا، تا کنون هیچ گونه تفهیم اتهامی نشده است و هیچ حکم قانونی از سوی قاضی و قوه قضاییه آلبانی صادر نشده است. بر اساس سند کمیساریا محاکمه فرد بازداشتی باید طی یک مدت زمان معقولی صورت بگیرد. در طول این مدت فرد باید بیگناه فرض شود.
هیچ مقام آلبانیایی تاکنون پاسخگوی وکلا و خانواده های اعضای آسیلا نبوده است. مگر در یک مورد که کمیسر فردیناند گتا در نامه ای خطاب به همسر حسن حیرانی از بی اشکال بودن مدارک او میگوید و علت بازداشت او را طبق دستور وزیر کشور آلبانی اعلام میکند.
پناهجو یا پناهنده؟
اعضای انجمن آسیلا که دست کم شش سال است بر اساس موافقت نامه ای انسان دوستانه میان دولت آمریکا، دولت آلبانی و کمیساریای عالی حقوق بشر در آلبانی اقامت دارند، پس از خروج از قرارگاه مجاهدین همچنان دارای شرایط پناهندگی، کارت اقامت و مجوز کار بوده اند. این شرایط به نسبت با ثبات و قانونی موجب شده است که این افراد در خاک آلبانی با طیب خاطر تشکیل خانواده بدهند.
این افراد در حال فرار در کنار مرزهای دولت آلبانی و کشورهای همسایه دستگیر نشده اند. چنان که حسن حیرانی در مصاحبه با دکتر اولسی یازجی میگوید او دست کم چهار سال حق بیمه و مالیات در این کشور پرداخته است. افراد دستگیر شده و دیگر جدا شده ها از تشکیلات مجاهدین خلق که در آلبانی زندگی میکنند، با استفاده از مدارک قانونی خود، خانه اجاره کرده اند، خودرو خریده اند و باید همانند یک شهروند آلبانیایی از حقوق شهروندی برخوردار باشند به ویژه آن که چهار نفر از این افراد همسران آلبانیایی دارند.
شرایط غیرانسانی کمپ
زندگی در شرایط غیرانسانی، زمستان سرد و کمبود امکانات بهداشتی و غذا در کمپ کراچ نقض آشکار حقوق بشر است که حتی وکلای آلبانیایی انجمن آسیلا به آن اذعان دارند. آن ها شگفت زده از اقدامات فراقانونی مقامات آلبانیایی در بازداشت غیر منطقی اعضای آسیلا، از دولت آلبانی می خواهند که به نقض آشکار اعضای بازداشتی انجمن آسیلا پایان دهند و تلاش کنند که سیاست ها و مسائل اجتماعی کشور خود را از کارشکنی های سران فرقه رجوی دور نگه دارند.
مزدا پارسی
