نگاهی به جایگاه زن در سازمان مجاهدین خلق

در ایران ما روز ولادت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را روز مادر و روز زن نام گذاری کرده اند؛ بانویی که گل سر سبد تمامی بانوان عالم است و خداوند هم به او لقب کوثر عطا کرد یعنی سر چشمه تمامی خوبی های جهان.

اما نگرش فرقه نسبت به زن در مناسبات فرقه ای رجوی را چگونه باید ارزیابی کرد؟ زن در نظام برده داری رجوی برده ای بیش نیست، در تشکیلات رجوی جایگاه زن فرمی و صوری است، در شعارها دم از برابری حقوق زن و مرد می زنند. اما در واقعیت می بینیم که دروغ بزرگ بیش نیست! رجوی با حیله و نیرنگ تعدادی از زنان و دختران ایران را به اسارت در آورده است. مریم قجر هر سال به مناسبت روز زن جمعی از زنان را جمع کرده و برای آنها سخنرانی می کند. این زن سالها است به دروغ و فریب و شعارهای فریبنده، به حمایت از بی حجابی شعار سر داده در حالی که در داخل مناسبات رجوی زن حق ندارد حتی بدون جوراب در ملاء اجتماعی ظاهر شود. در داخل تشکیلات حتی یک تار موی زن نباید دیده شود. در قرارگاههای مجاهدین در عراق پمپ بنزین را زنانه و مردانه کرده بودند. آسایشگاه زنان در اشرف با دیوارهای بلندی محصور شده بود و شبیه زندان بود.

خانم بتول سلطانی عضو جداشده از اعضای شورای رهبری مجاهدین در صحبت‌هایش می‌گوید: در سازمان مجاهدین حتی ظرافت زنانه هم ممنوع بود و باید مثل مردها رفتار می‌کردیم. او تعریف می‌کند: “‌در سازمان می‌گفتند دست‌هایتان باید زبر شود، مریم رجوی هم می‌گفت من چهره‌های آفتاب سوخته شما را دوست دارم! وقتی حرف می‌زدیم هم می‌گفت لوس حرف نزن چرا مثل زن‌ها حرف می‌زنی؟! سفت، محکم، خشن و با قاطعیت حرف بزن!”‌ حالا با این تعاریف آیا می توان گفت مریم قجر مدافع حقوق زنان است؟
نمونه دیگر از استثمار زن در تشکیلات رجوی، عقیم کردن زنان بود. به دستور رجوی در مقطعی حدود صد نفر از فرماندهان زن را با عمل جراحی که انجام دادند، عقیم کرده و رحمشان را در آوردند. با این کار امید به زندگی را از آنها گرفتند تا دیگر نتوانند برای خود آینده ای تصور کنند، شعار زن و زندگی و آزادی مریم قجر یعنی همین !

موضوع دیگر که در رابطه با نقض حقوق زنان در سازمان مجاهدین خلق وجود دارد، انقلاب طلاق است. همه می بایست زن های خود را طلاق می دادند حتی آنهائی که مجرد هم بودند نباید در ذهن خود زنی را به عنوان همسر داشته باشند. در واقع هر تعلق خاطری جز به رجوی حرام بود. آنهائیکه زن داشتند می بایست انگشترهای خود را در می آوردند و تحویل رجوی می دادند ، طلاق برای همه به جز رجوی علی الدوام بود و در تشکیلات هیچ کس حق ازدواج نداشت.

رجوی به واسطه زن سومش یعنی مریم قجر و با اسم ذوب در رهبری زنان را به عقد خود در آورده و برای خودش حرمسرای درست کرده بود. اسم این کار را یگانگی با رهبری گذاشته بود و جالب اینکه مریم قجر این زن فاسد دم از روز زن و حضرت فاطمه می زند . آیا جایگاه زن و مقام زن یعنی شعارهای مریم قجر و کاری که در تشکیلات در حق زنان انجام داده است؟!

گلی

خروج از نسخه موبایل