کودکان برای دنیا مثل ستارگان برای آسمان هستند. پیش از آن که آنها به ما فرصت فکر کردن بدهند ما را عاشق خود می‌کنند و وقتی می‌فهمیم که آنها نیز ما را دوست دارند، زندگی ساده‌تر می‌شود. اکنون چهل سال است که همین ساده‌ترین و عاطفی‌ترین رابطه انسانی را مسعود رجوی از اعضای مجاهدین خلق سلب کرده است و امروز با تولد فرزند علی هاجری در آلبانی بار دیگر همه حقوق از دست رفته اعضای مجاهدین خلق برای ما یادآوری می‌شود.
الیسا هاجری در حالی از پدری ایرانی و مادری آلبانیایی متولد شد که پدر هنوز، پس از پنج سال جدایی از تشکیلات مجاهدین خلق، قربانی فشارهای سران این گروه است. با این وجود، الیسا بی‌شک نماد تمام عیاری از زندگی است؛ از شور زندگی که هرگز نباید بمیرد، نمادی از موهبتی که هیچ کس حق ندارد یک انسان را از آن محروم کند.
دختر زیبای علی هاجری در شهری دیده به جهان گشود که اگر چه در اروپای مدرن است چند صد کیلومتر آن سوترش، صدها زن ایرانی پشت حصارهای فیزیکی و روانی محبوس هستند. زنانی که نه تنها محکوم به حجاب اجباری هستند بلکه از بدیهی‌ترین حقوق فردی و جمعی خود محروم هستند.
الیسا دومین کودک ایرانی-آلبانیایی، پس از ارمولیندو فرزند سرفراز و اریسا رحیمی، است که از پدری ایرانی جدا شده از مجاهدین خلق و مادری آلبانیایی زاده می‌شود. او هنوز آغوش پدر را حس نکرده است اما دیر یا زود کارشکنی‌های سران مجاهدین خلق بی‌ثمر خواهد شد و پدر مهربانش او را در بر خواهد گرفت و مانند ارمولیندو زندگی خانوادگی نرمالی را تجربه خواهد کرد. تجربه‌ای که فرزندان مجاهدین خلق به محض حضورشان در کمپ اشرف عراق آن را از دست دادند.
سرنوشت الیسا هاجری نمی‌تواند و نباید رونوشتی از سرنوشت دختران کودک سرباز مجاهد مانند آلان محمدی باشد. او که در سن سه سالگی مادرش را در عملیات تروریستی مجاهدین خلق از دست داد، در 4 سالگی به اروپا قاچاق شد، در یتیم خانه های مجاهدین، در یک دمکراسی اروپایی همچون آلمان، تحت فشارهای شدید ایدئولوژیک و تشکیلاتی فرقه رجوی 14 ساله شد و در آن هنگام به عنوان کودک سرباز به بیابان های عراق بازگردانده شد و نهایتا فشارهای فرقه‌ای چون کنترل تشکیلاتی، حجاب اجباری، تفکیک جنسیتی، فشار جمعی و…را تاب نیاورد و جان خود را با اسلحه ای که بردوش داشت گرفت.
نسل الیسا اجازه نمی‌دهد که وقایع تراژیکی که حاصل جنایات مریم و مسعود رجوی بود تکرار شود. او فرزند پدری است که نزدیک به سی سال در فرقه مجاهدین خلق شاهد سرکوب زنان و دختران بوده است و افشاگری‌های او در باره نقض حقوق بشر در مجاهدین خلق موجب شده است که او امروز هدف خشم و نفرت تشکیلات قرار بگیرد. الیسا نمادی از آزادی از بند تعصب‌های ایدئولوژیک، مذهبی، قومیتی و حتی ملیتی است. او فرزند مشترک ایران و آلبانی و رهاورد عشقی بدون مرز است.
مزدا پارسی
