فریدون ابراهیمی با ۱۵ سال سابقه اسارت در سازمان مجاهدین خلق پس از سقوط دیکتاتور عراق و ورود نیروهای ائتلاف به کشور عراق موفق به جدایی از سازمان مجاهدین خلق شد. وی پس از رهایی از سازمان مخوف رجوی و بازگشت به ایران متوجه شد پدرش در چشم انتظاری و بی خبری از وضعیت وی سالها قبل فوت کرده است. آقای ابراهیمی با وجود داشتن زندگی معمول و داشتن ۲ فرزند حال احساس پدر بودن را درک می کند و از اینکه پدرش در چشم انتظاری و بی اطلاعی از وضعیت ایشان فوت شده همواره شخص رجوی رهبر خودکامه سازمان را مسبب می داند و حسرت این دیدار را برای همیشه در دل دارد. ایشان جهت رهایی دوستان خود در فرقه رجوی که به سرنوشت ایشان در ندیدن والدینشان مبتلا نشوند و به جای اینکه سنگ قبر سردی را ببوسند، بتوانند دستان پر مهر پدر و مادر خود را ببوسند، از دولت آلبانی خواست امکان دیدار خانواده با عزیزانشان در سفر به آلبانی میسر گردد.
