در طول یکسال گذشته و آغاز جنبش زنانه در ایران، سازمان مجاهدین خلق بارها از سوی طیف‌های مختلف مردم مورد انتقاد، حمله، تحقیر و تمسخر قرار گرفته است چرا که همواره با ظاهر یک تشکیلات محجبه از حق انتخاب پوشش در ایران سخن رانده است.
بهزاد مهرانی فعال سیاسی مخالف حکومت ایران در مطلبی با عنوان ” آیا تمسخر لچک اعضای مجاهدین خلق تمسخر حجاب است؟” که در حساب کاربری اینستاگرام خود منتشر کرده است، شرح می‌دهد که حجاب اجباری زنان مجاهد خلق مورد تمسخر است و نه حق انتخاب پوشش به طور عام. او توضیح می‌دهد که حمله به نوع پوشش مجاهدین خلق در حقیقت حمله به ایدئولوژی ای است که افراد را مجبور به نادیده گرفتن حقوق خود می‌کند که یکی از این حقوق حق انتخاب نوع پوشش و حجاب است.
مهرانی با مروری کوتاه بر دیدگاه‌های مختلف نسبت به حجاب اسلامی درباره حجاب اجباری در تشکیلات مسعود رجوی مینویسد: “زنان عضو سازمان مجاهدین خلق همه شان حجاب اسلامی کامل بر سر دارند (به اجبار) اما مجاهدین خلق ظاهرا معتقد است که در ایران مورد نظر آنها حجاب اجباری نیست. در میان “هواداران” مجاهدین خلق هم البته زنان بدون حجاب اجباری دیده می‌شوند.”
او علت این تناقض در رفتار و وعده های مجاهدین خلق را چنین توضیح می‌دهد: “حجاب برای سازمان مجاهدین خلق، یک نوع پوشش نیست، بلکه پرچم ایدئولوژی سیاسی آنهاست.”
مهرانی در ادامه شرح می‌دهد که علت حمله‌های تمسخرآمیز از سوی مردم عادی نسبت به مجاهدین خلق چیست: “در واقع آنچه بسیاری از مردم آن را تمسخر می‌کنند این ایدئولوژیک بودن و اجباری بودن آن است…مردم به ایدئولوژی مجاهدین خلق می‌تازند و حجاب هم یکی از بیرق‌های مجاهدین خلق است.”
این فعال سیاسی و پژوهشگر در پایان نوشته اش ذیل عکسی از زنان مجاهد با حجاب کامل و متحدالشکل مینویسد: “حمله مردم به لچک، عموما حمله به یکی از ارکان ایدئولوژیک مجاهدین خلق است و نه حمله به حق پوشش حجاب.”
