درخواست خانواده ها و سکوت بی معنای فرقه مجاهدین

درخواست خانواده ها و سکوت بی معنای فرقه مجاهدین

مبارز سیاسی و روشنفکر متعهد به آرمان های انسانی و حقوق بشر ، ادامه دهنده اسلوب رفتاری گرانقدر در سنت روشنفکری است. اخلاق و پایبندی به وفا و صداقت و ارزش گذاشتن به زندگی دیگران در اين سنت ارج و مقامی بالا دارد ، و هم وظايفی سنگين.هیچ سازمان سیاسی متعهد به حقوق بشر و اصول دموکراتیک حق ندارد در برابر خواسته های مشروع و طبیعی انسانها به هر طریقی و دلیل و یا توجیهی با زیر پاگذاشتن و یا بی توجهی به خواسته آنها کرامت و شان انسانی شان را پایمال کند که در غیر این صورت مشروعیت سیاسی و فکری خویش را زیر سوال میبرد. رهبران فرقه مجاهدین اگر کمترین پایبندی به پرنسیب های اخلاقی و اصول دموکراتیک و مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر دارند نبایستی تحت هیچ شرایطی مانع ارتباط و تماس خانواده ها با بستگانشان در قرارگاه اشرف گردند. و در هر وضعيتی بايد پاسخگوی خواسته های خانواده هایی شوند که سالیان دراز است پدران و یا همسران و یا فرزندان خویش را به علت اعمال محدودیت های تشکیلاتی ندیده اند.
برای مثال خانم پری بگی که ماه پیش خطاب به پدرش آقای رحیم نامه ای پر سوز و گداز نوشت و در آن نامه از رهبران فرقه رجوی خواست تا به پدرش اجازه دهند حداقل با او و مادرش تماس تلفنی بگیرد ، تا وی که از سن شش ماهگی و مدت بیست سال است از دیدن پدر محروم مانده است لااقل صدایش را برای چند لحظه بشنود و یا از سلامتیش اطلاع یابد ، متاسفانه این درخواست از سوی سردمداران فاشیست مجاهدین بی پاسخ ماند و آنان هیچگونه واکنشی به نامه خانم پری بگی ندادند و براحتی از کنارش گذاشتند ، که بی تردید حاکی از نهایت بی مسئولیتی اخلاقی و ذهن زشت و بیمار رهبری فرقه مجاهدین است.
هم اکنون نیز محتوای نامه آقای عبدالله بگی خطاب به پسر تحت اسارتش که پس از نامه نوه دختریش خانم پری بگی نوشته است حاکی از بیهوده گی شعارهای حقوق بشری و آزادیخواهانه رهبران فرقه بیرحم مجاهدین می باشد. ایشان در بخشی از نامه خویش به پسرش اشاره به رفتارهای ضد دموکراتیک فرقه مذکور دارد ایشان معتقد است: سازمانی که آنقدر دم از دمکراسی و آزادی برای ملت ایران می زند چطور اجازه نداده که با خونوادت یک تماس بگیری. یا در بخشی دیگر از نامه لحنی تند و گزنده می گیرد و به صراحت به رهبران ستیزه جوی مجاهدین می گوید : اگر اجازه برقراری تماس پسرم با ما را ندهید ما از طریق مجامع بین المللی شکایت می کنیم چون حق مسلم من بعنوان پدر این هست که از موقعیت پسرم با خبر باشم و با او ارتباط داشته باشم.
این نامه و نامه های بیشماری که خانواده ها برای فرزندان و بستگان عزیزشان در قرارگاه اشرف می نویسند ، از سوی سردمداران بیرحم و بی عاطفه فرقه مجاهدین به هیچ گرفته می شود و متاسفانه ترتیب اثری برای امکان تماس تلفنی یا حضوری افراد مستقر در قرارگاه اشرف با خانواده های چشم انتظارشان داده نمی شود. و اگر در مواردی معدود نیز فرقه مجاهدین اجازه تماس تلفنی به افراد قرارگاه اشرف داده اند پس از اینکه مدام از سوی خانواده تحت فشار قرار گرفته اند و یا احساس نموده اند که ممکن است خانواده ها از طریق مراجع بین المللی اقدام کنند ، تن به خواسته خانواده داده اند.
اما آنچه مهم است اینکه بایستی مسئولین قرارگاه اشرف به حداقل پرنسیب های اخلاقی و اصول دموکراتیک هر چند ناچیز بها بدهند و امکان ارتباط و تماس خانواده ها و افراد قرارگاه اشرف را فراهم سازند. این موضوع هیچ ربطی به دیدگاههای سیاسی و عقیدتی رهبران فرقه مجاهدین و روحیه ستیزه جویانه آنها ندارد و نباید داشته باشد. و صرفا اقدامی بشردوستانه و مطابق با مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر در احترام به شان و کرامت انسانهاست.
آرش رضایی
مسئول انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی
7/7/1386

نامه آقای عبدالله بگی به فرزندش:

به نام خداوند بخشنده مهربان
سلام پسرم رحیم جان منم پدرت عبدالله بگی.
پسرم امیدوارم هر جا که هستی خوب و خوش و سرحال باشی و در تمام مراحل زندگیت موفق و سربلند باشید. رحیم جان نمیدانی که چقدر دلم برات تنگ شده است نمی دانی که تا بحال چقدر از دوریت اشک ریختم و ماتم گرفتم رحیم جان تو که انقدر بی وفا نبودی توئی که اگر یکروز منو نمی دیدی واسم بی تابی می کردی پس چی شد این همه علاقه به پدرت. امیدوارم که یک ذره از اون علاقه ات هنوز در وجودت باشد اجازه نده موقعیت از دست بره. می خوام تا نمردم حداقل یک بار دیگر تو را ببینم من به این امید زنده ام که یه روزی تو را دوباره ببینم پسرم می خواهم که با من تماس بگیری و من شماره تلفن را برایت می نویسم. چرا تا بحال با ما تماس نگرفتی خودت نخواستی یا سازمان اجازه نداده.
سازمانی که انقدر دم از دمکراسی و آزادی برای ملت ایران می زند چطور اجازه نداده که با خانواده یک تماس بگیری.
روی دیگر سخنم با سازمان مجاهدین خلق است. شما که انقدر دم از آزادی و دموکراسی و نمیدانم آزادی برای مــلت ایران می زنید این امکان را برای ما فراهم کنید که پسرمان با ما تماس بگیرد و ما از این بلاتکلیفی در بیایم پسرم الان همسر و یک فرزند دختر 20 ساله دارد و هر دو چشم به در می دوزند که یه روزی پدر و همسرش از در بیاد تو پس این اجازه را بدهید که پسرم با ما ارتباط برقرار کند از طریق نامه یا تلفنی. در ضمن اگر اجازه برقراری تماس پسرم با ما را ندهید ما از طریق مجامع بین المللی شکایت می کنیم چون حق مسلم من بعنوان پدر این هست که از موقعیت پسرم با خبر باشم و با او ارتباط داشته باشم.
عبدالله بگی
1- رونوشت به آقای آندریاس نماینده صلیب سرخ در تهران
2- رونوشت به کلنل تورلاک مقام محترم کمپ آمریکا
3- رونوشت به سازمان دیدبان حقوق بشر
4- رونوشت به انجمن نجات دفتر آذربایجان غربی

خروج از نسخه موبایل