گویا جنایت و تروریسم علیه زنان و کودکان و مردم عادی، امری ستودنی بوده است و ما نمیدانستیم!
ذات پلید رهبران سازمان مجاهدین این بار در شکلی جدید نمایان می شود، امروز رهبران جنایتکار این سازمان علنا کشتار مردم کوچه و خیابان و ایجاد ناامنی در جامعه را تایید کردند و بر اوج انزجار مردمی علیه خود افزودند، این سازمان در اطلاعیه ای ننگین و رسوا چنین اعلام کرد:
” سازمان مجاهدین خلق ایران حمله موشکی و تعدی به رزمندگان جیش العدل (جیش الظلم) را محکوم می‌کند و آن را نقض قوانین بین‌المللی و منشور ملل متحد می‌شناسد. ملل متحد باید حفاظت از همه پناهندگان ایرانی در پاکستان را تضمین کند…”
این اولین بار نیست که سازمان مجاهدین که رسوای عالم و آدم است، در کنار تروریست هائی می ایستد که حتی دولت بی آبروی آمریکا نیز آنان را در لیست تروریستی قرار داده است(در روز سه شنبه ۲ ژوئیه ۲۰۱۹ وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که جیش العدل را به فهرست سازمان‌های تروریستی اضافه کرده است)، خرداد سال ۸۸ در مسجد شهر زاهدان در زمان نماز مغرب تروریست انتحاری گروهک جندالله (جیش الظلم سابق) خود را منفجر کرد. ۲۷ نفر کشته و بیش از ۱۰۰ نفر زخمی شدند. گویا اعضای این گروه افراطی از ادای فرایض دینی و نمازگزاران نیز وحشت دارند! هنوز خون 12 سرباز وظیفه در منطقه سراوان خشک نشده است، 4 فروردین 1393 یکی از مرزبانان (جمشید دانائی فر) که اسیر این گروه بود را اعدام کرد، کشتن اسیر در هر مرامی محکوم است، بان کی مون، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد این اقدام جیش‌العدل را محکوم کرد، در 24 بهمن 1397، 27 سرنشین یک اتوبوس بین شهری با استفاده از یک خودوری مملو از مواد انفجاری توسط جیش الظلم ، کشته شدند.
همه این حملات از خاک کشور پاکستان ، لجستیک و راه اندازی شده و تروریست ها پس از عملیات بزدلانه ، به خاک این کشور متواری شده اند. قبلا کشور عربستان بنا به گزارشات متعدد ، اصلی ترین حامی این گروه افراطی و مردم کش بوده است، کشوری که جزو حامیان سازمان مجاهدین و رجوی ها نیز بود. پس براحتی می توان این نتیجه را گرفت که جیش العدل و سازمان مجاهدین ، هر دو یک آبشخور مشترک دارند و این حمایت های شیطانی از یکدیگر ، به منابع مالی مشترک شان نیز نامربوط نیست.
همه می دانیم که پس از دستگیری عبدالمالک ریگی و برادرش عبدالحمید و هلاکت تعدادی از سرکردگان گروهک جندالله در ایران و پاکستان، باقی مانده گروهک تروریستی وی دست از شرارت بر نداشتند و از حدود چند سال پیش تا کنون در قالب گروهک جیش العدل وابسته به القاعده در گوشه و کنار این استان با استفاده از خاک کشور پاکستان به انجام برخی اقدام‌های کور تروریستی می‌پردازند. فعالیت این گروه های تروریستی نظیر سازمان مجاهدین و جیش الظلم، هدفی جز ناامن سازی جنوب شرق ایران و کل ایران نداشته و ندارد چرا که ناامنی موقعیت خوبی را برای جولان این گروهها فراهم می کند. همان گونه که ناامنی در خاک کشورهایی مانند افغانستان و پاکستان سبب قدرت یافتن و آزادی عمل این تروریست ها می شود. مخالفت با حکومت جمهوری اسلامی به بهانه آزادی بلوچستان ایران هدف اصلی گروهک تروریستی جیش العدل وابسته به القاعده است. این گروهک که بنا بر دیکته اربابانش از فعالیت ایران در جنگ داخلی سوریه ناراضی است سعی می‌کند تا هر از چند گاهی با ایجاد ناامنی و رقم زدن حادثه ای تروریستی توان و نیروی نظامی ایران را درگیر مرزهای جنوب شرقی کند و بر این هدف خود سرپوشی به نام حمایت از مردم بلوچ سیستان و بلوچستان بگذارد حال آنکه مردم بلوچ و اهل سنت این استان بعد از ارتکاب هر جنایت از سوی این گروهک، یک صدا با برادران شیعه خود این اقدامات تروریستی را محکوم می‌کنند. همچنین با وجود تفاهم نامه های مشترک مرزی میان ایران و پاکستان تا کنون اقدام قابل توجهی از سوی پاکستان برای جلوگیری از فعالیت این گروهک تروریستی مشاهده نشده است. که این بی تفاوتی یا ناتوانی نیروهای امنیتی پاکستان، طبعا پاسخی نظامی را می طلبید که موشک های دیروز نیز در این راستا شلیک شده است ، اما چون عکس العمل سازمان مجاهدین را به همراه داشت ، حائز اهمیت شده و همدستی سازمان مجاهدین با جیش العدل را آشکار می سازد.
حال مردم ایران ، بیشتر از هر زمان دیگری، دشمنان خود را می شناسند، سازمان تروریستی مجاهدین خلق و جیش الظلم، اکنون درحالی هم پیمان شدند که هیچ کدام در ایران پایگاه مردمی ندارند و منفور شیعه و سنی و عام و خاص هستند. حمایت امروز رهبران سازمان مجاهدین از این گروه تروریستی، امروز پرده ها را کنار زده و ماهیت ضدانسانی و تروریستی خود را بروز دادند، بی شک کشتن سربازان وظیفه ، زنان و کودکان و مردم بی دفاع در کوچه و خیابان و بمب گذاری های تروریستی، نشان از عجز و ناتوانی این گروه ها در رویاروئی در نبردهای نظامی است و وجدان های بیدار هرگز در مقابل چنین اعمال بزدلانه و بزن در روئی ، ساکت نخواهند نشست.
محمدرضا مبین
