خانه های امن مجاهدین در عراق

همانطور که اغلب اعضای رها شده از چنگال مجاهدین افشا کرده اند، فرقه مجاهدین در زمان رژیم صدام در برخی شهرهای بزرگ عراق ـ نظیر بغداد و بصره و غیره ـ دارای خانه هایی امن بوده که مجاهدین با توجه به شرایط آن روزها، از این خانه ها استفاده های زیادی می نمودند.

برخی از معترضین و اعضای ناراضی که خواهان جدایی از مجاهدین بودند توسط مجاهدین به این خانه ها برده می شدند و پس از مدتی نیز از فرد معترض اثر و نشانه یی بدست نمی آمد. از خانه های امن مجاهدین معمولا" جز رده های بالای تشکیلات، کسی اطلاع نداشت. البته استخبارات عراق (دستگاه امنیتی صدام) بر روی برخی از این خانه ها اشراف داشت منتهی در چند مورد از این خانه ها کاملا" موضوع پوشیده بود.

مجاهدین بعد از سقوط صدام استفاده های زیادی از این خانه ها کردند. در زمانی که رژیم صدام در لبه پرتگاه قرار داشت و بویژه در هنگام بازرسی های گسترده مربوط به سلاح های شیمیایی عراق، مجاهدین تعداد قابل توجهی از سلاح های خود را به این خانه های امن منتقل نمودند و برای روز مبادا بخشی از سلاح ها را در این خانه ها مخفی کردند. اما علاوه بر این استفاده ها، مجاهدین بعد از سقوط صدام، برخی از مسئولین رده بالای استخبارات و افسران اطلاعاتی رژیم صدام را نیز در برخی خانه های امن خود مخفی کردند تا در شرایط احتمالی از این افراد استفاده لازم را ببرند.

مجاهدین با تجارب قابل توجهی که در خصوص استفاده از « خانه های تیمی » دارند، توانسته اند با پوشش های متفاوت این خانه ها را حفظ نمایند. امروزه اغلب کسانی که دستی در مسایل سیاسی و خاصه شرایط عراق دارند، بر این نکته واقف هستند که خیلی از خشونتها و اقدامات تروریستی در عراق از ناحیه بقایای حزب بعث و نیروهای اطلاعاتی رژیم صدام صورت می گیرد.

مجاهدین با مخفی کردن افسران اطلاعاتی صدام و مهره های رده بالایی از استخبارات در این خانه ها، عملا" « اطاق جنگ » را از ساختمان های قبلی استخبارات به خانه های امن خود منتقل نموده اند. مجاهدین بطور مشترک و تواٌما" با این افسران به طرح توطئه های گوناگون علیه دولت قانونی عراق و شیعیان و اکراد عراقی می پردازند. مجاهدین در شرایط فعلی عراق عمده توطئه های خود را از همین خانه ها برنامه ریزی و کارگردانی می نمایند.

مسئولین رده بالای مجاهدین با رعایت کامل مسایل امنیتی و با مهمل سازی های مرتبط با اوضاع عراق، همراه با اربابان دیروز خود (افسران استخبارات صدام) شرایط و اتفاقات عراق را مورد آنالیز قرار می دهند و با توجه به اینکه دولت نوپای عراق و نیروهای کم تجربه امنیتی عراقی (در دولت فعلی) هیچ شناختی از خانه های امن مجاهدین ندارند خیلی از ناامنی های عراق دقیقا" از همین خانه ها سازماندهی و مدیریت می شود. ما اعضای سابق مجاهدین با جدیت تمام به دولتمردان عراق و بویژه به نیروهای امنیتی دولت فعلی عراق هشدار صادقانه می دهیم که مراقب این مهم باشند و در صورت شناسایی و متلاشی شدن خانه های امن مجاهدین (در عراق) نا امنی های موجود در شهرهای مختلف عراق کاهش خواهد یافت.

لازم به توضیح است که ؛ فرقه رجوی با توجه به سیاستی که نسبت به مخالفین رژیم صدام ـ مانند اکراد در شمال و شیعیان در جنوب عراق ـ دنبال می نمود، در اوضاع فعلی عراق نیز با ارایه این تحلیل که جمهوری اسلامی ایران اکراد و شیعیان عراق را بلحاظ مالی و سیاسی تغذیه می نماید فلذا در این شرایط بیشترین استفاده را از خانه های امن خود (چه در استان دیاله و چه در استان های شمالی و مناطق جنوب عراق) می نماید.

بنا بر شناختی که اعضای جدا شده مجاهدین درباره سیاست ها و برنامه های این فرقه دارند، بر این اعتقادند که مجاهدین پس از سقوط رژیم صدام و بویژه در شرایط فعلی عراق، نه تنها خانه های امن سابق شان را حفظ کرده اند بلکه اتفاقا" خانه های امن بیشتری در شهرهای مختلف عراق دایر کرده اند تا با کمک بقایای حزب بعث و رؤسای دستگیر نشده سازمان اطلاعات و امنیت صدام در این خانه ها به طراحی و دسیسه چینی بر علیه ملت و دولت قانونی عراق بپردازند.

یقینا" همانطوری که مهره هایی از سازمان استخبارات صدام در مراکز امنیتی دولت فعلی عراق نفوذ کرده اند و یا افسران امنیتی صدام با تغییر هویت به درون نیروهای انتظامی رخنه کرده اند طبعا" یکی از راهکارهای مورد نظر عوامل اطلاعاتی رژیم صدام در شرایط کنونی، استفاده و ارتباط تنگاتنگ با مزدوران سابق خودشان یعنی مجاهدین می باشد.

مجاهدین طی سالیان گذشته به همگان نشان دادند که برای نیل به مقاصد و منافع خودشان حتی خیانت به کشور خودشان را یک امر عادی می دانستند و هرگز برای این خیانتهای بی نظیرشان احساس شرمساری ننموده اند. پس، فرقه یی که برای منافع خود وطن خویش را به بهایی ناچیز می فروشد هرگز در قید این نخواهد بود که به ملت و یا دولت عراق خیانت ننماید!…

مجاهدین بخاطر نا امن کردن اوضاع سیاسی اجتماعی کشور عراق و تاٌمین خواسته شان مبنی بر ماندن در عراق، هیچ شریک و همراهی قابل اعتمادتر از اربابان سابق خویش نخواهند یافت. مهره های متواری استخبارات سالهاست که با مسئولین رده بالای مجاهدین ارتباطات عمیق و پنهانی دارند. آنها و مجاهدین نسبت به همدیگر دارای شناخت و اعتماد متقابل می باشند. طبعا" بهترین گزینه برای همکاری با عوامل باقیمانده استخبارات و حزب بعث، همین مجاهدین هستند و بالعکس بهترین گزینه جهت دخالت مجاهدین در اوضاع عراق، بهره گیری و همراهی و همدستی با دوستان و اولیاء دیروزشان می باشد. در هر صورت ؛ ما اعضای سابق مجاهدین (انجمن نجات) به مقامات سیاسی و امنیتی انتظامی دولت فعلی عراق هشدار می دهیم که موضوعی چون خانه های امن مجاهدین در شهرهای مختلف عراق را کاملا" جدی تلقی نموده و نسبت به این مهم با قاطعیت و احساس مسئولیت برخورد نمایند. مجاهدین همان مجاهدین دیروز هستند که بر دست صدام بوسه می زدند و عوامل استخبارات صدام نیز همان هایی هستند که برای سرکوب انقلابیون از وجود مجاهدین همچون یک گردان از ارتش صدام بهره می گرفتند. یعنی نه ماهیت مجاهدین تغییری کرده است و نه عوامل استخبارات و حزب بعث پذیرای سرنگونی رژیم صدام شده اند.

پس به قول یک شاعر ایرانی: « ترحم بر پلنگ تیز دندان بود ظلمی به حال گوسفندان ». کوتاه آمدن و اهمال و تسامح در برابر مجاهدین و بقایای رژیم صدام در حکم ضربه زدن به ملت عراق می باشد. مجاهدین با استفاده از کمک های پنهانی امریکایی ها به راحتی از قرارگاه اشرف خارج شده و به شهرهای عراق تردد می نمایند. امریکایی ها اگر چه ظاهرا" مجاهدین را در قرارگاه اشرف محصور و محدود نموده اند و لیکن این ظاهر ماجراست. اساسا" سیاست دولت امریکا در خصوص عراق و انقلابیون شیعه یا اکراد عراقی به گونه یی است که آنها را از اوضاع سیاسی اجتماعی کشورشان دور نمایند. طبعا" وقتی ابزاری چون مجاهدین و بقایای رژیم صدام این خواسته امریکا را عملی می نمایند چرا از آنها حمایت نکنند؟!.

حمایت امریکا از مجاهدین سابقه طولانی دارد منتهی ماهیت و فرم این حمایت ها متغییر می باشد. کافی است نیروهای امریکایی دست مجاهدین را در عبور و مرور و تردد از قرارگاه به شهرهای عراق باز بگذارند. همینقدر که مجاهدین بتوانند بدون هیچگونه محدودیتی قرارگاه را ترک نمایند امتیاز بزرگی محسوب می شود.

« انجمن نجات » با شناخت عمیقی که نسبت به سیاست های مجاهدین دارد توجه جدی مسئولین دولت عراق و بویژه نیروهای امنیتی عراق را به موضوع خانه های امن مجاهدین جلب نموده و تاٌکید می نماییم برای کاهش نا امنی ها و خشونتها در برخی شهرهای عراق، لازم است که بررسی این مهم را در اولویت های کاری خود قرار بدهند و بدون کمترین اغماض و قصوری لازم است تا دستگاه قضایی عراق با این جنایتکاران جنگی برخورد نماید.

 

 

خروج از نسخه موبایل