روز جهانی زن را به زنان هموطن در ایران و جهان تبریک می‌گویم.
ما در حالی روز جهانی زن را گرامی می‌داریم که در سازمان مجاهدین، زنان خارج از شئون اسلامی و تاریخی، حقوقی و بین‌المللی و عرف و مرسومات خانوادگی و اجتماعی، چندین دهه است اسیر ایدئولوژی خودساخته رجوی‌ها مبنی بر انقلاب ایدئولوژیک می‌باشند.
مریم رجوی بمناسبت این روز سالیانه گردهمایی برگزار می‌کند و از رهایی زنان، انتخاب آزادانه پوشش، و حق تشکیل زندگی بااختیار خود و … برای حضار صحبت می‌کند. از آنجایی‌که من ۲۱سال در این سازمان بودم. می‌توانم اذعان کنم، افراد در سازمان بخصوص زنان حق هیچ انتخابی نداشته و از پایه و اساس از هرگونه آزادی محروم هستند.
در ابتدا هر زنی که وارد تشکیلات سازمان می‌شود براساس بند الف انقلاب ایدئولوژیک درونی سازمان، حق ازدواج و تشکیل زندگی مشترک را از دست می‌دهد و می‌بایست شوهر داشته نداشته خود را اکیدا طلاق بدهد. این بند انقلاب شامل مردان نیز می‌باشد. زنان در مناسبات به معنی واقعی کلمه از مینیمم حق آزادی و اختیار محروم هستند. هرگونه ارتباط و معاشرت در مناسبات بین زن و مرد مرز سرخ است و هیچ زنی بصورت انفرادی، حق صحبت با هیچ مردی را ندارد و بلعکس مرد با زن.
زنان فقط حق پوشیدن اونیفورم خاص و یک‌شکل سازمانی را دارند و از پوشیدن لباس معمولی و دلخواه محروم هستند. تفکیک جنسیتی از لحاظ محل سکونت در مقرها، اماکن تفریحی، ورزشی، فروشگاه، امداد، مراسم‌ها و نشست‌ها و حتی سالن غذاخوری کاملاً اعمال می‌شود.
زنان واقعاً در تشکیلات محبوس هستند. زیرا محدودیت‌های مضاعفی حتی نسبت به مردان برای تردد از کمپ به شهر، جهت خرید یا بیرون رفتن برای روحیه و رفاه و راهپیمایی برای تنوع و همچنین موارد پزشکی دارند. مسائل زیادی در رابطه با محدودیت زنان و عدم آزادی در تشکیلات رجوی هست که شرح آن در این مقاله نمی‌گنجد و به همین مقدار بسنده می‌کنم.
در اصطلاح می‌گویند، اگر می‌خواهی کسی را تغییر بدهی و شاخص باشی، اول رویکرد خودت را تغییر بده. تا الگو بشوی. حال به مریم رجوی که خود را سردمدار آزادی زنان ایران و دنیا می‌داند، به مصداق ضرب‌المثل ایرانی خودمان، باید گفت اول خویش بعد درویش. پس اگر دم از آزادی زنان می‌زنی در قدم اول فکری به حال زنان در تشکیلات خود بکن که چندین دهه است ذره‌ای حق آزادی را به بهانه خود ساخته‌تان مبنی بر طلاق و انقلاب ایدئولوژی، مناسبات درونی و تشکیلات و غیره، دریغ داشته‌ای.
می‌خواهم به رجوی‌ها بگویم خود خوب می‌دانید که آه و نفرین زنان و مردانی که شما گرفتار و اسیر خود کرده‌اید، دامن نامبارک شما را خواهد گرفت. شما حق آزادی که دو‌آتشه شعارش را برای دیگران سر می‌دهید، پیشکش، حتی حق زندگی را از آنان گرفتید و نیز ایجاد درد و دوری برای خانواده‌های چشم‌انتظار عزیزان اسیرشان کرده‌اید.
بیجار رحیمی
