نوروز 1403 – گفتگو با خلیل انصاریان عضو انجمن نجات آلبانی

همزمان با فرارسیدن نوروز 1403، انجمن نجات آلبانی در برنامه ای نوروزی میزبان تعدادی از اعضای این انجمن بود و سلسله گقتگوهایی انجام داد.

خلیل انصاریان، عضو سابق سازمان مجاهدین خلق و عضو فعلی انجمن نجات آلبانی یکی از میهمانان این برنامه بود.
ایشان در ابتدا رو به مردم ایران می گوید:

سلام خدمت همه هم وطنانم در ایران به ویژه مادران چشم انتظاری که اسیری در تشکیلات مخوف رجوی دارند. ان شاالله که سال 1403 سالی بسیار پر بار و پر از موفقیت برای همه ما و برای همه مردم ایران باشد.
در ادامه در پاسخ به اریسا رحیمی ، مجری برنامه درباره میزان حقوق دریافتی اش در زمان حضور در تشکیلات مجاهدین خلق می گوید:

با توجه به تخصصم در حوزه پزشکی و پرستاری سالهای زیادی در قسمت امداد پزشکی بودم ولی در این سی سالی که مسئولیت هایی در این حوزه داشتم حتی یک دلار هم به ما پرداخت نشد. بلکه ما به ازای آن متحمل شکنجه های روحی فراوان می شدیم. روزانه سه تا چهار نشست را باید تحمل می کردیم.

انصاریان درباره شرایط کنونی درون مناسبات فرقه می گوید:
تعداد خیلی زیادی را در قرنطینه نگه داشته و زندانی کرده اند. به اینها اجازه نمی دهند از تشکیلات خارج شوند. زیرا می دانند این افراد هم مثل ما در صورت جدایی و خروج از تشکیلات، دست به افشاگری علیه سازمان می زنند.
عضو سابق مجاهدین خلق با اشاره به اینکه سازمان زمان قرنطینه خروجی را از 6 ماه به یکسال افزایش داده است می گوید: افرادی که درخواست جدایی دارند را تحت فشار روحی قرار می دهند تا درخواست شان را پس بگیرند.
اریسا رحیمی در ادامه از انصاریان می خواهد تا در خصوص هدیه سازمان به نیروها به عنوان عیدی توضیح دهد.

خلیل انصاریان در این باره می گوید:
عیدی مسعود رجوی به ما حدود هفت و نیم تا هشت دلار عیدی می داد . معادل یک آدامس!
او همچنین توضیحاتی درباره شرایط و جو حاکم بر مناسبات سازمان در ایام نوروز ارائه می دهد: کارهای بیگاری و پوشالی از قبل از عید شروع می شد. تا مریم رجوی سخنرانی نیم ساعته ای در لحظه تحویل سال داشته باشد. بعد از این هم در روز عید بحث های ایدئولوژیک آغاز می شد. یعنی بعد از یک ماه بیگاری هم نمی توانستیم روز عید را به استراحت بگذرانیم. ما دوست نداشتیم عید بیاید. ایام عید معنانداشت. می گفتند کارها سه روز تعطیل هستند. اما در واقع تعطیلیدر کار نبود فقط کارها کمی سبک تر می شد.

فیلم سینمایی هم اگر پخش می کردند طوری بود که یا جنگی باشند و هنرپیشه ها همه مرد باشند و یا این که آن قدر سانسور کرده بودند که سر و ته فیلم مشخص نبود.

انصاریان در انتها در پیامی رو به اعضای گرفتار در کمپ مانز می گوید:
سال نو را به همه دوستانم در درون تشکیلات مخوف رجوی تبریک می گویم. ان شالله بتوانند تصمیم بگیرند و خود را از آن جهنم سیاه آزاد کنند. هر کس باید خودش تصمیم بگیرد و مسیر زندگیش را انتخاب کند.

عضو انجمن نجات آلبانی همچنین رو به خانواده ها می گوید:
ان شالله در سال جدید با همت شما و اعضای انجمن نجات آلبانی دست در دست هم راه را برای حضور خانواده ها در آلبانی باز کنیم.

خروج از نسخه موبایل