انجمن نجات آلبانی با مهدی سلیمانی از اعضای انجمن گفتگو کرد. او نزدیک به یک دهه است که از فرقه مجاهدین خلق جدا شده است.
مهدی سلیمانی در پاسخ به سوال اریسا رحیمی درباره زندگی در بیرون از فرقه می‌گوید که به دلیل تبلیغات منفی فرقه درباره جهان بیرون و فضای بسته خود فرقه، روزهای نخست پس از خروج از فرقه دچار ترس بود اما به مرور که با جامعه میزبان آشنا شد و کار و فعالیت اجتماعی را شروع کرد متوجه شد که حرف های فرقه دروغ است.
سلیمانی ترس از زندگی بیرون از تشکیلات مجاهدین خلق را ابزاری می‌داند که سران مجاهدین خلق برای حفظ اعضای درون تشکیلات به کار میبرند. به گفته سلیمانی تلویزیون فرقه رجوی چنان به مخاطبانش القا می‌کند که گویی تمام مردم ایران گرسنه هستند و در مقابل هرگز از پیشرفت های کشور نمی‌گوید. او خطوط مترو در شهرهای ایران را از نمونه‌های پیشرفت زیرساخت های ایران می‌داند که رسانه‌های مجاهدین خلق هرگز به ان اشاره نمی‌کنند.
به باور مهدی سلیمانی سازمان مجاهدین خلق وطن فروشی است که در بدو ورود او به تشکیلات با دورغ های بزرگ سعی کرد او را تطمیع کند. او که برای کار به ترکیه رفته بود در دام حیله‌های عوامل مجاهدین خلق گرفتار شد و یک سال پس از ورود به تشکیلات درخواست خروج کرد اما به او گفتند که پیش از خروج باید دو سال در تشکیلات بماند و در یک زمینی سیب زمینی بکارد تا اطلاعاتش سوخته بشود! و تازه پس از این دوران او را به وزارت اطلاعات عراق تحویل می‌دهند.
او از اولین نفراتی بود که از عراق به آلبانی منتقل شد و مدتی بعد از تشکیلات جدا شد. به گفته او سازمان در ازای سکوت اعضای جدا شده درباره جنایات درون فرقه به آنها پول می‌دهد. او در اوایل خروجش از تشکیلات مبلغی ماهیانه دریافت می‌کرد چراکه ترس از بی پولی داشت اما اکنون به صورت مستقل در آلبای زندگی می‌کند.
او در پایان ضمن تبریک سال نو به دوستان انجمن نجات آلبانی، از رسالت انجمن نجات آلبانی برای آوردن لبخند به لب مادران اعضای گرفتار در مجاهدین خلق سخن گفت و نوید داد که در راستای محقق شدن این رسالت انجمن را یاری خواهد کرد.
