اخبار واصله از درون فرقه رجوی حاکی از آن است که با ورود به سال جدید، اعضاء با احساس بلاتکلیفی چند دهه ای، زمزمه های مسئله دار شدن و اعتراضی به برنامه های فرقه را آغاز کرده اند.
عدم تحقق وعده ها:
اعضای فرقه سالهاست که با وعده های پوچ سرگرم شده اند. وعده هایی مانند آزادی ایران، سرنگونی جمهوری اسلامی، و بازگشت به کشور. اما با گذشت زمان و عدم تحقق هیچکدام از این وعده ها، آنها به شدت احساس بلاتکلیفی و ناامیدی می کنند.
فشارهای روحی و روانی:
اعضای فرقه در معرض فشارهای روحی و روانی شدیدی قرار دارند. آنها مجبور به شرکت در برنامه های ایدئولوژیک طاقت فرسا، قطع ارتباط با خانواده و دوستان و زندگی در شرایطی سخت تر از مخوف ترین زندان ها هستند. این فشارها به مرور زمان باعث فرسودگی روحی و روانی آنها شده است.
شرایط نامناسب زندگی:
اعضای فرقه در شرایط نامناسبی زندگی می کنند. آنها در اروپای آزاد هم مثل پادگان های اشرف و لیبرتی در عراق تحت کنترل شدید نگهبانان فرقه هستند. از امکانات اولیه زندگی محروم هستند و به آنها حقوق و دستمزد داده نمی شود.
افزایش نارضایتی:
اخبار واصله از درون فرقه حاکی از آن است که نارضایتی اعضاء از وضعیت موجود به شدت افزایش یافته است. آنها به طور پنهانی با یکدیگر صحبت می کنند و از شرایط خود ابراز نارضایتی می کنند.
سرکردگان فرقه در ماه های اخیر شاهد اعتراضات پراکنده ای از سوی اعضای فرقه در اردوگاه مانز بوده اند. این اعتراضات به طور معمول با سرکوب شدید نگهبانان فرقه مواجه شده است.
احتمال گسترش اعتراضات:
با توجه به افزایش نارضایتی و بلاتکلیفی اعضاء، احتمال گسترش اعتراضات در سال جدید وجود دارد. این اعتراضات می تواند به چالشی جدی برای سران فرقه تبدیل شود.
زمزمه های اعتراض در فرقه رجوی نشان دهنده آن است که اعضاء دیگر حاضر به تحمل شرایط موجود نیستند. آنها خواهان تغییر و تحولات اساسی در فرقه هستند. سران فرقه برای حفظ انسجام و کنترل خود بر اعضاء، باید به این نارضایتی ها توجه کرده و به خواسته های آنها رسیدگی کنند.
سالاری
