علی هاجری از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق در گفتگویی با انجمن نجات آلبانی، درباره زندگی اش پس از جدایی از سازمان مجاهدین خلق مطالبی بیان کرد.
هاجری که تجربه 30 سال حضور در تشکیلات مجاهدین خلق را دارد، بعد از انتقال اعضا به آلبانی از سازمان کناره گیری کرد و به دنیای آزاد قدم نهاد.
او علت جدایی اش از سازمان مجاهدین خلق را اعمال محدودیت های شدید همچون عراق و امتناع سازمان برای ارتباط او با خانواده اش عنوان می کند.
هاجری مدتی بعد از خروج از کمپ مجاهدین، تشکیل خانواده داد. او حالا صاحب دو دختر 2 و 5 ساله است: من و خانواده ام در کنار هم زندگی خوبی داریم. من هر چه در توان داشته باشم برای خوشبختی آنها انجام می دهم.
علی هاجری از دوستان سابقش که همچنان در اسارت فیزیکی و ذهنی مجاهدین هستند می خواهد تا یک بار دیگر زندگی را بعد از دهه ها اسارت تجربه کنند: با خود فکر نکنید که دیگر پیر شده اید و برای رهایی دیر است. برای زندگی هیچ وقت دیر نیست. برای ورود به زندگی حتی اگر یک روز باشد دیر نیست. انسان وقتی آزاد باشد می تواند از زیبایی های زندگی بهره ببرد.
علی هاجری معتقد است افرادی که درون سازمان مانده اند، دلیل شان مبارزه و شعار مسخره سرنگونی نیست بلکه آنها از زندگی سیر شده اند: خیلی ها از زندگی سیر شده اند به خاطر اینکه تمام راه ها را برایشان بسته اند. همه خسته شده اند حتی از زندگی کردن .
