اصلاً کسی نمیداند رجوی کیست! البته این افکار عمومی فقط شامل من و شما و چند نفری که از فازهای اولیه انقلاب باقی مانده اند میدانند.البته امروز ما سالخوردگان و سالمندانی هستیم که بار این سالیان تجربه را بر دوش نحیف خود می کشیم بله دوستان! 22 بهمن بالاخره دسترنج چه کسانی بود و چه نسلی آن راه را بازگشودند و به دست چه کسانی سپردند و چه کسانی آنرا به یغما برده و نام آنرا خراب کردند. راستی چرا سازمان هنوز می گوید قیام! 22 بهمن 57 و به راستی چه درک سیاسی و چه خواستگاهی در پشت آن نهفته است؟البته پرواضح است که سازمان می گوید هنوز در ایران انقلابی رخ نداده و دگرگونی و تحولی پدیدار نگشته است. این تحلیل به آنجا راه می برد که پس از 29 سال از 57 تا 86 یعنی یکسال دیگر 30 سال آن تمام است، سازمان در حال انقلاب کردن است. البته اگر این سازمان توانست اعضای خود را از سال 64 تا حالا به انقلاباند!! این انقلاب را نیز به ثمر خواهد رساند. راستی فکر نکیند سازمان در حال گذرانیدن این پروسه است برعکس مبارزه دکان دو نبش سازمان است تا به پاس آن از تسهیلات پناهندگی و کمک مالی اجتماعی و سوراخهای سیاسی و شکافهای اجتماعی استفاده کرده و در این لا لو ها به زندگی نکبت بار خود ادامه دهد. البته منظورم رهبری سازمان است و آن دسته که در راس آن به این میراث خواری مشغولند. بالاخره من می گویم 22 بهمن انقلاب بود اما سازمان چون سهمی را از آن نگرفت در لجاجت و آرزوی رجوی در رسیدن به حاکمیت حتی نام انقلاب را عوض کرد! آیا این منش کردار یک انقلابی است؟واضح است که خیر البته به قول موسی خیابانی نیروهای میرا از صحنه حذف خواهند شد یقین داشته باشید که آینده مال شماست آینده مال انقلابیون است. حالا که آینده رسیده و روشن است که افراد از گرد چه کسانی دارند پراکنده می شوند. نه از چریکهای فدایی و نه از مجاهدین خلق و نه از احزاب چپ و راست و پیکار و… انقلابی نمادهای دیگر اثری مانده است. زیرا آنها دیگر انقلابی نیستند بلکه دیگر چنین هویتی ندارند. هستند اما نیستند! پس انقلابیون چه کسانی هستند؟ بله جواب درست است من و شما که از پشت خنجر نامردی ها را از رهبری های انیچنینی خورده ایم و تجربه تاریخ هستیم. و یک وجب خاک به نام اشرف که پر است از انسانهای اسیر و دربند و سوخته خیانت رجوی ها.
اصغر فرزین – انجمن نجات دفتر بوشهر
