روز چهارشنبه 17 بهمن ماه 1403 اعضای انجمن نجات خوزستان با آقای غلامعباس قائمی نیا برادر غلامعلی قائمی نیا در محل کارش واقع در شهرستان شوش دیدار کردند .
در این دیدار آقای غلامعباس قائمی نیا ضمن ابراز خوشوقتی از دیدار با اعضای انجمن نجات خوزستان به آنها گفت: از اینکه مجددا شما را می بینم بسیار خوشحالم. آقای قائمی نیا در ادامه از اعضای انجمن آخرین اخبار از وضعیت برادرش در آلبانی را جویا شد و گفت نمی دانم چرا غلامعلی طی این سالیان یکبار هم با ما تماسی نگرفته ؟! مادرم هم که حدودا دو سال پیش به رحمت خدا رفت اما یکبار هم او در این رابطه با ما تماسی نگرفت! نمی دانم شاید واقعا اطلاعی ندارد. مادرم از بابت دوری و بی خبری از غلامعلی خیلی سختی کشید. متاسفانه مسئولین مجاهدین یکبار هم به ما اجازه دیدار با برادرمان را ندادند. فرزندان او که الان در خارج کشور هستند تا زمانی که مادرمان در قید حیات بود بعضا تماس می گرفتند و با او صحبت می کردند. آنها برایمان تعریف می کردند که وقتی در کوچکی مجاهدین آنها را از پدر و مادرشان جدا کردند و به خارج فرستادند چه سختی هایی کشیدند و به همین خاطر به شدت از مجاهدین ابراز تنفر می کردند . هرچند خوشبختانه آنها بعد از تحمل سختی های فراوان توانستند به درس و تحصیل خود ادامه دهند و خدا را شکر الان زندگی مستقل دارند و دارای شغل می باشند اما حیف که پدرشان غلامعلی در کنار آنها نیست .
مسئول انجمن نجات خوزستان هم ضمن ابراز خوشوقتی از دیدار با آقای قائمی نیا، ایشان را در جریان وضعیت اعضا در آلبانی قرار داد و در خصوص اینکه چرا برادر او تاکنون با خانواده اش ارتباطی نگرفته گفت: رجوی می داند که اگربگذارد اعضا با خانواده هایشان ارتباط داشته باشند نمی تواند بقا تشکیلات فرقه ای خود را تضمین کند بنابراین از روز اول این موضوع را برای اعضا مرز سرخ قرار داد و با کسانی که پیگیر ارتباط با خانواده هایشان بودند، برخورد شدید داشت. بنابراین اگر غلامعلی از درگذشت مادرش خبردار می شد هم نمی توانست ارتباط بگیرد.
درمورد فرزندان غلامعلی هم باید بگویم که متاسفانه در سال 69 رجوی به بهانه اوضاع عراق صداها نفر از فرزندان اعضا را از پدر و مادرشان جدا و در کشورهای اروپایی پخش کردند که از این بابت خیلی از آنها آسیب های روحی دیدند. برخی هم مثل فرزندان غلامعلی خوشبختانه بعد از سالها تحمل سختی های فراوان توانستند به موقعیت هایی برسند اما با این وجود آسیب روحی که رجوی برآنها وارد کرد جبران ناپذیر است.
در آخر مسئول انجمن نجات خوزستان آقای قائمی نیا را در جریان فعالیت انجمن نجات آلبانی قرارداد و گفت: خوشبختانه تعدادی از اعضای جدا شده از مجاهدین با همراهی برخی از افراد شریف آلبانیایی توانستند با تشکیل انجمن نجات در آلبانی فعالیت های چشمگیری در جهت کمک به نجات اعضای مانده در کمپ مانز کنند و به یاری خدا این تلاش ها تا تحقق این موضوع ادامه پیدا خواهد کرد .
