روز جهانی زن که در هشتم مارس هر سال آن را گرامی میداریم، نمادی از مبارزه برای احقاق حقوق زنان و تساوی جنسیتی در سراسر جهان است. با این حال، در فرقه مجاهدین که خود را مدافع آزادی معرفی می‌کند، تناقض‌هایی عمیق در برخورد با زنان مشاهده می‌شود. علی‌رغم ادعاهای مجاهدین درباره حمایت از حقوق زنان، تبعیض‌های بی سابقه و کنترل شدیدی بر زنان درون سازمان اعمال می‌شود.
زنان در فرقه رجوی به وضوح با تبعیض‌های خاصی مواجه‌اند که زندگی شخصی و هویتی آنها را تحت تأثیر قرار داده. یکی از بارزترین نمونه‌های این تبعیض‌ها، سلب اختیار کامل آنها بر زندگی شخصی‌شان است. این عدم اختیار در تصمیم‌گیری‌های شخصی، نقض کننده پایه‌ای‌ترین حقوق زنان است.
مریم رجوی تلاش می‌کند تا چهره‌ای فریبنده از “رهایی زنان” به نمایش بگذارد؛ اما واقعیت این است که زنان در این فرقه بیشتر به عنوان ابزارهای تبلیغاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. کنترل بر ظاهر آنها نه تنها هویت فردی‌شان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه بیانگر این است که حتی قابلیت‌های فیزیکی آنها نیز تحت نظارت و محدودیت قرار دارد. تعدادی از زنان حتی به اجبار تحت عمل جراحی هیسترکتومی قرار می‌گیرند تا امکان مادر شدن از آنها سلب شود. جالب اینکه این عمل در قالب فرافکنی، “رهایی زن از قید و بندهای دست و پاگیر زندگی” نامیده می‌شود.
زنان در فرقه خالی از هیچ ارتباطی با دنیای بیرون، دچار انزوا و همواره تحت سرکوب مضاعف قرار دارند. ایدئولوژی خاص این فرقه، به شدت به رهبری وابسته است و هر گونه نقد یا پرسش به شدت سرکوب می‌شود. این فضا مانع از رشد فکری و هویتی زنان شده و آنها را به موجوداتی تابع تبدیل می‌کند که بدون هیچ نوع تفکری باید از رجوی پیروی کنند.
محیط مملو از پلیس مخفی و کنترل شدید بر اعضا، بر این واقعیت می‌افزاید که آنها تحت نظارت دائمی هستند. این ترس و عدم امنیت باعث می‌شود که زنان به صورت کورکورانه و بدون هیچ انتقاد و اعتراضی، خود را به قواعد دگم فرقه ملزم کنند. این شرایط منجر به تخریب شخصیت آنها می‌شود و به نوعی تشویق به از بین بردن عواطف و احساسات خودشان می‌انجامد که در نهایت موجب بروز آسیب‌های روانی و عاطفی عمیق در آنها می‌شود.
روز جهانی زن فرصتی برای یادآوری حقوق و آزادی‌های زنان است. اما در فرقه رجوی، این روز به دلیل شرایط نابهنجار و تبعیض‌های عمیق به یک روز خالی از مفهوم تبدیل می‌شود. زنان در این سازمان نه تنها از حقوق و آزادی‌های اولیه خود محروم‌اند، بلکه تحت فشارهای شدید اجتماعی و روانی قرار دارند. این موضوع نیازمند توجه جدی و تلاش‌های مداوم برای افشای شرایط ناگوار زنان در این فرقه و حمایت از حقوق آنها است. باید تلاش کرد تا روز جهانی زن واقعاً یک روز برای ابراز حقوق و آزادی‌های زنان در هر کجا باشد.
حسن شهباز
