در یادداشتی از بزرگی مطلب زیبایی خواندم که نوشته بود :
” وطن تنها میراثی است که هرگز نمی توان آن را خرج کرد، هدیه داد و یا فروخت ”
وطن فروشی و عبور از ایران از رویکردها و عجایبی است که جز در گروه مجاهدین خلق در جای دیگری دیده نمی‌شود. در حالیکه فرقه منفور رجوی خود را به نوعی سردمدار تمامیت ارضی ایران جا می زند اما در سرفصل های مهم و تاریخی که پای اجانب و بیگانه علیه منافع ملی ایران و ایرانی به میان می آید در خوشبینانه ترین حالت یا سکوت پیشه می کنند و یا در صف آنها مقابل مردم قرار می گیرند.
مدعیان به اصطلاح آزادی خلق که گرا دهنده اصلی به دشمن برای تحریم های فلج کننده علیه مردم ایران در مقاطع مختلف را در کارنامه کثیف خود دارند. این جانوران انسان نما با نام مجاهدین خلق اخیرا پا را فرا تر گذاشته و در یک وطن فروشی آشکار با صراحت در نقاط مختلف جهان با دم تکان دادن به غربی ها به ویژه اسرائیل و آمریکا پیشنهاد می کنند که فشار های اقتصادی کار ساز نیست و باید ضربات نظامی به ایران وارد کنند.
اینگونه پیشنهادات خائنانه از جانب عوامل مجاهدین خلق مبنی بر حمله نظامی به ایران بیش از قبل بر وطن فروشی این طائفه بی وطن صحه گذاشت. صرف مخالفت با نظام سیاسی در داخل کشور نمی تواند محرک یا توجیهی به جهت وطن فروشی باشد ذات شخصی رجوی با ضدیت و وطن فروشی بنا گردیده و در این ارتباط گوی سبقت را از دیگران ربوده است، گویا بوی کباب به مشام شان رسیده است. اما این فلک زدگان غافل از آنند که به زودی با پرونده های کیفری و حقوقی که علیه آنها در جریان است به زودی بوی کباب شان به مشام خواهد رسید. به قول بعضی ها : ” دلگیر مباش از مرغانی که نزد تو دانه خوردند و نزد همسایه تخم گذاشتند. ایمان داشته باش روزی بوی کبابشان به مشامت خواهد رسید. ”
صمد اسکندری
