حمایت مجاهدین خلق از گروههای جدایی طلب و تروریستی موضوع تازه ای نیست. برای نمونه در سالهای اخیر رسانه های مجاهدین خلق همواره به عنوان یکی از تریبون های حامی گروه جیش العدل عمل کردهاند.
مجاهدین تردیدی در انتشار اطلاعیههای گروه جیش العدل و ابراز ناراحتی از کشته شدن تروریستهای تجزیه طلب بلوچ به خود راه نمیدهند. در تازهترین اقدام، وبسایت مجاهدین خلق از “شهادت” پنج “مجاهد” جیش العدل در درگیری با نیروهای انتظامی ایران خبر میدهد، در حالی که در خود متن اطلاعیه آمده است که تنها یک تروریست جیش العدل موفق به کشتن 7 تن از نیروهای امنیتی ایران شده است.
حمایت و همراهی مجاهدین خلق برای گروههای تروریستی جدایی طلب مفهوم تازه ای نیست. پیش تر مجاهدین خلق همراهی خود با کردهای تجزیه طلب کردستان و اعراب جدایی طلب خوزستان را در کارنامه دارند. اما حمایت از جدایی طلبان بلوچ برای مجاهدین خلق ابعاد گستردهتری دارد. به طوری که بستر فعالیت مخالفان بلوچ و شهرهایی چون زاهدان از کلید واژههای پرتکرار در اقدامات خشونت آمیز کانونهای شورشی مجاهدین خلق هستند.
ریشه همسازی مجاهدین خلق به سرکردگی مسعود رجوی با بازماندگان جندالله به سرکردگی عبدالمالک ریگی را میتوان در مشابهتهای عمده میان این دو گروه جستجو کرد. امروز مسعود رجوی ناپدید شده و عبدالمالک ریگی کشته شده است اما مریم رجوی و صلاح الدین فاروقی در پی خشونت و تجزیه ایران در کنار هم ایستاده اند.
فهرست رسمی گروههای تروریستی
هم مجاهدین خلق و هم جیش العدل گروههای شبهنظامی هستند که علیه حکومت ایران وارد جنگ مسلحانه شدند. هر دو گروه توسط کشورها و نهادهای مختلف به عنوان سازمانهای تروریستی معرفی شدهاند. در حال حاضر جیش العدل توسط ایران، ایالات متحده، ژاپن و نیوزیلند به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته میشود.
کشورهایی که رسماً مجاهدین خلق را به عنوان یک سازمان تروریستی فهرست کردهاند شامل ایالات متحده ( تا 2012) ، اتحادیه اروپا (تا 2009)، بریتانیا (تا 2008)، کانادا (تا 2012)، ژاپن، ایران و عراق (تا امروز) هستند. وزارت امور خارجه ایالات متحده در سپتامبر ۲۰۱۲، نام مجاهدین خلق را از فهرست گروههای تروریستی خارج کرد، اما همچنان نگرانیهای خود را در مورد بدرفتاری رهبران این گروه با اعضا و رویکردهای فرقه گرایانه آن ابراز کرد.
خشونت و کشتار غیر نظامیان
هر دو گروه تلاش کردهاند تا از طریق روشهای خشونتآمیز، اقتدار دولت ایران را به چالش بکشند. سازمان مجاهدین خلق در ابتدا قصد سرنگونی رژیم پهلوی و سپس جمهوری اسلامی را داشت، در حالی که جیشالعدل در درجه اول نیروهای امنیتی ایران را هدف قرار میدهد و به دنبال حقوق یا استقلال بیشتر برای مردم بلوچ است. هر دو گروه در حملات تروریستی ای دست داشتهاند که منجر به تلفات، از جمله تلفات افراد نظامی و غیرنظامیان، شده است. شمار زیادی از شهروندان بی گناه در حملات تروریستی مجاهدین خلق در سالهای دهه 60 و حملات تروریستی جیش العدل در سالهای اخیر، کشته و زخمی شدند.
برخورداری از حمایت خارجی
هر دو گروه همچنین به ارتباط با نهادهای خارجی متهم شدهاند. مجاهدین خلق، در مقاطع مختلف تاریخ خود، با عراق صدام حسین مرتبط بوده و از کشورهای مختلف غربی و خلیج فارس حمایت دریافت کرده است. گزارشهایی درباره حمایت عربستان سعودی و ایالات متحده از جیش العدل به عنوان گروه سنی مذهب مخالف ایران نیز وجود دارد.
کلید واژه مجاهد و تاکتیک حمله انتحاری
کلید واژه مجاهد اگر چه در فرهنگ اسلامی به معنای مبارزان راه خداست اما در عمل بسیاری از گروههای تروریستی افراطی برای توجیه خشونتهای غیرمشروع خود از آن بهره بردهاند. پس از پیروان حسن صباح، مجاهدین خلق اولین تروریستهای انتحاری در تاریخ سرزمین ایران هستند. در آموزههای این گروههای ترویستی مرگ خود خواسته در راه رسیدن به خدا –در حقیقت رسیدن رهبر گروه به قدرت سیاسی– مجاهدت محسوب میشود که با شستشوی مغزی پیروان این گروهها، حملههای انتحاری در دستور کار قرار میگیرند.
به ویژه در سالهای دهه 60 عوامل مجاهدین خلق بسیاری از مقامات حکومت ایران و شهروندان عادی را به روش انتحار ترور کردند. از آن جمله میتوان به ترور ائمه جمعه شهرهای ایران در میان مردم کوچه و بازار اشاره کرد. تازه ترین اقدام انتحاری اعضای مجاهدین خلق در سال 2003 در اعتراض به دستگیری مریم رجوی توسط پلیس فرانسه رخ داد. ده ها تن از اعضای فرقه رجوی برای اعتراض به دستگیری رهبرشان، در شهرهای اروپایی خود را به آتش کشیدند. در نتیجه این اقدامات دو زن جوان به نام های ندا حسنی و صدیقه مجاوری کشته شدند.
جیش العدل نیز مسئولیت چندین بمبگذاری انتحاری را بر عهده گرفته است. یکی از نمونههای قابل توجه، حمله انتحاری با بمب خودرو به اتوبوس حامل پرسنل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فوریه ۲۰۱۹ است که منجر به کشته شدن ۲۷ نفر شد. مورد دیگر، بمبگذاری انتحاری در دسامبر ۲۰۱۸ در چابهار است که منجر به کشته شدن دو افسر پلیس و زخمی شدن بسیاری دیگر شد. تاکتیکهای این گروه شامل استفاده از جلیقههای انتحاری و بمبهای خودرو است. حملات این گروه اغلب پرسنل امنیتی ایران، مقامات دولتی و غیرنظامیان شیعه را هدف قرار میدهد.
شباهت های ماهوی در ذات و روش مجاهدین خلق و جیش العدل آنها را در یک جبهه مشترک علیه نه تنها حاکمیت ایران، بلکه علیه شهروندان ایرانی قرار میدهد. ادعای مبارزه برای حقوق شهروندان ایرانی یا بلوچ، چیزی بیش از یک ادعا نیست. اصل اساسی دموکراسی، انتقال مسالمتآمیز قدرت از طریق انتخابات آزاد، عادلانه و حفاظت از حقوق و آزادیهای فردی است. خشونت، ذاتاً، این اصول را تضعیف میکند. خشونت صداها را خاموش میکند، و فرآیندهایی را که برای یک دموکراسی کارآمد ضروری هستند، مختل میکند.
مزدا پارسی