۱۵ شهریور یادآور یکی از صدها جنایت گروه تروریستی مجاهدین خلق در تهران است که غروب این روز وقتی که کسبه و مردم عادی از کار روزانه به خانههایشان بازمیگشتند، در بمبگذاری خیابان خیام به خاک و خون کشیده شدند؛ از کودک ۳ ساله تا پیرمرد ۶۰ ساله.
“در یک انفجار فجیع که در ساعت ۷:۳۵ بعدازظهر در خیابان خیام مقابل پارکینگ وزارت صنایع و حوالی ایستگاه اتوبوس جنوب شهر رخ داد، عدهای از افراد مستضعف که خسته از کار روزانه با اتوبوس، دوچرخه و پای پیاده عازم منازل خود بودند، شهید و نزدیک به ۵۰ نفر مجروح شدند. بین کشتهشدگان و مجروحین از کودک ۳ ساله تا پیرمرد ۶۰ ساله دیده میشد.”
بنابر آنچه که در روزنامه کیهان ۱۶ شهریور ۱۳۶۱ منتشر شده بود؛ این روزنامه به سوختن ۱۰ اتومبیل سواری، وانت و مینیبوس در لحظات اولیه انفجار و تبدیل آنها به تودهای از آهن اشاره دارد که سرنشینان آن در حالی که لای آهن پاره پرس شده بودند، در میان شعلههای آتش میسوختند. کیهان به نقل از یکی از شاهدان عینی این جنایت بزرگ نوشت: “فریاد چندین زن و کودک در زیر تودههای آتش که در حال سوختن بودند و اجساد بی سر و دستی که این طرف و آن طرف افتاده بودند چنان منقلبم کرده بود که کم مانده بود به زمین بیفتم و از هوش بروم.”
این چند جمله گزارشی درباره یکی از جنایات مجاهدین خلق علیه مردم ایران در ۱۵ شهریور ۱۳۶۱ بود؛ یکی از صدها جنایتی که مجاهدین خلق علیه مردم ایران انجام دادند. جنایتی که زخمهای زیادی را بر دیوارهای شهرهایمان ماندگار کرد.
روزنامه اطلاعات نیز با تیتر “جزئیات انفجار بمب در چهارراه گلوبندک و کشتار دهها عابر و مستضعف بی گناه” به شرح اظهارات مسئول روابط عمومی ستاد مرکزی کمیته انقلاب اسلامی مبنی بر اینکه “این بمب، دستساز و بسیار قوی بوده و توسط مجاهدین خلق خلق کارگزاری شده است؛ به طوری که با انفجار سه متری از محل وقوع حادثه و عمق یک و نیم متری را شکافته” پرداخته بود.
سیدمحمدجواد هاشمینژاد دبیرکل بنیاد هابیلیان درباره جنایات مجاهدین خلق در ترور مردم بیگناه کشورمان میگوید: “از ۳۰ خرداد ماه ۱۳۶۰ مجاهدین خلق رسماً وارد فاز مسلحانه شدند که این ترورها تا سالها ادامه داشت. در این ترورهای ناجوانمردانه ۱۲ هزار نفر از مردم کشورمان اعم از کسبه و مردم عادی و حزباللهی و نیروهای نظامی توسط گروه مجاهدین خلق به شهادت رسیدند. البته ما ۲۳ هزار شهید ترور در کشور را شناسایی کردیم که این ترورها توسط گروههای تروریستی دیگر و دولتهای آمریکا و رژیم صهیونیستی انجام شده است.”
در حادثه تروریستی ۱۵ شهریور ۱۳۶۱؛ جمعی از مردم شهید شدند که میتوان به نام تعدادی از این شهدا اشاره کرد. یکی از شهدا “جواد اطاعتی” بود، متولد ۱۳۲۵ ؛ او متأهل بود و بافندگی میکرد. شهیده “معصومه آقازمانی” یکی از شهدای این عملیات است. او متولد ۱۳۳۳ بود؛ تا مقطع ششم ابتدایی درس خوانده بود و در یک شرکت کار تایپ انجام میداد.
شهیده “زهرا پژدم” متولد ۱۳۳۵ در شهرستان مهاباد استان کردستان بود که بعد از ازدواج به تهران مهاجرت کرد. او مادر یک فرزند بود و در انتظار به دنیا آمدن دومین فرزندش بود که در ۲۶ سالگی به شهادت رسید.
شهید “جعفر حاجواحدی” از نیروهای پاسدار در کمیته انقلاب اسلامی بود. او بر اثر جراحات وارده در بمبگذاری مجاهدین خلق در خیابان خیام به شهادت رسید در حالی که پدر ۲ دختر و یک پسر بود. مزار این شهید در گلزار شهدای تهران واقع است.
یکی دیگر از شهدای ترور، معلم شهید “عزیزالله منوچهرزاده” بود. او متولد ۱۳۲۳ در شهر سنندج بود که تحصیلاتش را در سنندج سپری کرد و از طریق دانشسرای تربیت معلم روستایی وارد آموزش و پرورش شد. او سالها در کسوت معلمی، به مردم دیارش خدمت کرد و بعد از انقلاب، به گروه نوسازی مدارس منتقل شد. شهید منوچهرزاده در روز۱۵ شهریور که برای انجام مأموریت اداری به تهران آمده بود، بر اثر انفجار بمبی که مجاهدین خلق در خیابان خیّام کار گذاشته بودند، به شهادت رسید.
شهید پاسدار “سهراب صفری”، شهید “قسمت خانی خواجهایم” از شهدای کسبه، “ابراهیم شکوهنیکوئی” از شهدای کارگر و شهید سرباز “توفیق ندایی” از دیگر قربانیان ترور توسط گروه مجاهدین خلق بودند که ۱۵ شهریور ۱۳۶۱ آسمانی شدند.